Ενοχλημένος από τα απανωτά «κηρύγματα» για ανημπόρια των μικρών λαών να αντισταθούν στους «μεγάλους» της γης, έκανα μια νοερή αναδρομή σε κάποια ιστορικά γεγονότα και καταστάσεις του παρελθόντος. Αλήθεια, φίλοι μου, πόσο αδύναμος ήταν ο Δαβίδ - ο ποιητής των Ψαλμών της Π. Διαθήκης και δεύτερος βασιλιάς του Ισραήλ (1012 - 972) - μπροστά στον Φιλισταίο γίγαντα Γολιάθ; Και, τελικά, ποιος ήταν ο νικητής; Το ξέρετε. Ε, θα μου πείτε, τι μας μπλέκεις με παπαδίστικα και «θαύματα»! Συμφωνώ. Ας αφήσουμε τα θολά τοπία, όπου «ψαρεύουν» διάφοροι επιτήδειοι - κατά κανόνα «αντιπρόσωποι» του θεού! Ας πάμε στην Αϊτή (Αγιο Δομίνικο). Γαλλοκρατούμενη ήταν τον 19ο αιώνα η μικρή αυτή χώρα (που τ' όνομά της σημαίνει βουνό στα ινδικά). Οταν η Εθνοσυνέλευση του Παρισιού (στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης) ψήφισε νόμο για κατάργηση της δουλείας στις αποικίες της Γαλλίας, οι μαύροι δούλοι εξεγέρθηκαν. Ηγέτης τους ο περίφημος Τουσέν Λουβερτύρ, ένας μεγάλος επαναστάτης! Τελικά, ο Αγιος Δομίνικος ελευθερώθηκε!

Αλλά ας έρθουμε σε πιο «δικά» μας. Τέσσερις αιώνες «δουλεύαμε» στους Τούρκους! Τα κηρύγματα ηττοπάθειας ακούγονταν σε όλους τους τόνους! «Καθίστε φρόνιμα!» - ραβδισμός στο φρόνημα! Κοτζαμπάσηδες και Δεσποτάδες «συμβούλευαν» φρόνιμα - όχι φρόνημα!.. Ο αλαζονικότερος των κοτζαμπάσηδων Ανδρέας Ζαΐμης στη Βοστίτσα περιύβρισε μετά μανίας τον φλογερό κήρυκα της ελευθερίας Παπαφλέσσα! «Αστατα, απελπισμένα, στασιαστικά, ιδιοτελή (αυτός ο ανιδιοτελής Ζαΐμης!!!!) και σχεδόν μπερμπάντικα» ήταν όσα είπε ο Παπαφλέσσας! Ετσι αποφαινόταν ο βολεμένος υπηρέτης των Τούρκων Ζαΐμης! Και ο σεβασμιότατος (!!) Μονεμβασίας Χρύσανθος Παγώνης πληροφορούσε με εγκύκλιό του παπάδες και λαϊκούς, συνιστώντας τους υποταγή: Στη σύσκεψη προυχόντων και Δεσποτάδων στην Τρίπολη το Φλεβάρη του 1806 αποφασίστηκε να διατρανωθεί η πίστη τους στους Τούρκους!! (Εγγρ. 7231/19.2.1806 της Ιστορ. Εθν. Εταιρ.) Γνωστό και το κατάπτυστο φυλλάδιο «Πατρική Διδασκαλία» με τα γελοία φληναφήματα περί «θείας βούλησης» για την υποδούλωση του λαού μας!: «Ο πάνσοφος ημών Κύριος...διά να σώσει τους πάντας, ήγειρεν εκ του μηδενός την ισχυράν αυτήν βασιλείαν των Οθωμανών αντί της των Ρωμαίων ημών βασιλείας...». Σφιχτοχέρης σε επαναστατικό παλμό και ο πολύς Κοραής μας!

Ε, λοιπόν, με τέτοιους, δούλοι μένουν οι λαοί, που είναι φύσει φιλελεύθεροι! Και γίνονται υποζύγια σε Οθωμανούς, Γάλλους και Γιάνκηδες. Οπου, όμως, υπάρχουν: Ρήγας, Παπαφλέσσας, Τουσέ, Αουβερτύρ και άλλοι αλύγιστοι και ασυμβίβαστοι ηγέτες οι λαοί τραβάνε νικηφόρα το δρόμο της Ελευθερίας. Σήμερα πλεονάζουν τα κηρύγματα ηττοπάθειας και λείπουν απελπιστικά οι ηγέτες με φρόνημα! Ξέρουν καλά μόνον ένα μάθημα: Να κάθονται φρόνιμα... Γι' αυτό πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους οι ίδιοι οι λαοί, και μάλιστα χωρίς χρονοτριβή. Οι καιροί ου μενετοί.