Η οργάνωση τιμητικών εκδηλώσεων για δημιουργούς όπως ο αλησμόνητος Γιώργος Ιωάννου θα έπρεπε να είναι μόνιμο μέλημα της πολιτείας. Η ελληνική πολιτεία, όμως, απεχθάνεται τα... μέγιστα τέτοια μελήματα για σεμνούς, ακέραιους και με βαθύτατα προοδευτικό και πολύπλευρο (εκπαιδευτικό, συγγραφικό, μελετητικό) πνευματικό έργο δημιουργούς, όπως ο Γιώργος Ιωάννου, ο θάνατος του οποίου ήταν μεγάλη απώλεια για τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Μεγάλη απώλεια, αν και «ο Ιωάννου δεν πουλάει σήμερα, γιατί δεν εκφράζει το πνεύμα της εποχής μας»(!), σύμφωνα με κάποιο εκδότη.

Οι εκδόσεις «Κέδρος» και το Μουσείο Μπενάκη (κτίριο Πειραιώς 138), θα μνημονεύσουν την 20χρονη απουσία του σπουδαίου «ποιητή» και ανανεωτή της πεζογραφίας μας, Γιώργου Ιωάννου, με μια διπλή τιμητική εκδήλωση, στις 8 Μάρτη (8μ.μ.). Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης ο πανεπιστημιακός καθηγητής Παναγιώτης Μουλλάς και οι συγγραφείς Γιώργος Σκαμπαρδώνης και Κωστής Γκιμοσούλης θα παρουσιάσουν τον τιμητικό συλλογικό τόμο που εξέδωσε ο «Κέδρος», με τίτλο «Με τον ρυθμό της ψυχής-Αφιέρωμα στον Γιώργο Ιωάννου». Το δεύτερο σκέλος της εκδήλωσης αφορά στα εγκαίνια έκθεσης 32 γνωστών ζωγράφων, των οποίων τα έργα είναι εμπνευσμένα από έργα του Γ. Ιωάννου. Τα εγκαίνια θα γίνουν με μουσική υπόκρουση από το σχήμα «Κέντρο Διερχομένων», σε στίχους του Γ. Ιωάννου και μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη. Η έκθεση, που θα εμπλουτιστεί με υλικό από τη ζωή και το έργο του τιμώμενου, θα διαρκέσει έως τις 15/3.

Ο συλλογικός τιμητικός τόμος περιλαμβάνει κείμενα 29 γνωστών συγγραφέων και κριτικών: Κ. Ακριβός, Ν. Βαγενάς, Θ. Βαλτινός, Γ. Βαρβέρης, Β. Βασιλικός, Α. Βαλαβιανού, Γ. Γιατρομανωλάκης, Κ. Γκιμοσούλης, Ν. Δαββέτας, Γ. Δενδρινός, Μ. Δούκα, Α. Ζιμπόνε, Ν.Ι. Κοκκινάκη, Γ. Κοντός, Δ. Κοσμόπουλος, Μ. Κουμανταρέας, Ε. Κρούπη, Κ. Λαχάς, Στ. Λουκάς, Γ. Μανιώτης, Χρ. Μηλιώνης, Λ. Α. Ναρ, Θ. Νιάρχος, Κ. Παπαγεωργίου, Η. Παπαδημητρακόπουλος, Μ. Πιερής, Θ. Πυλαρινός, Β. Χατζηβασιλείου, Ε. Χουζούρη.

Κείμενα-μαρτυρίες για την προσφυγική καταγωγή και ευαισθησία, τη μακρόχρονη διδασκαλική προσφορά του στη Μέση Εκπαίδευση, και για το έργο του Ιωάννου. Εργο «μιας ποιητικότητας εσωτερικής καύσεως, που παράγει μια δροσερή θέρμη», με την «πραγματιστική του ματιά, την εκφραστική λιτότητα, το χιούμορ, τη συχνά αυτοαναφορική ειρωνεία», έργο «ποιητικού ρεαλισμού που για πρώτη φορά εμφανίζεται στην πεζογραφία μας», όπως τονίζει στο βιβλίο ο Νάσος Βαγενάς. Εργο «εργοστάσιο ιστοριών και λέξεων», που «δεν κάνει μάθημα, αλλά διδάσκει» (Κωστής Γκιμοσούλης).