Τη δύσκολη έως και εφιαλτική καθημερινή πραγματικότητα των γυναικών του λαού επισημαίνουν σε κείμενό τους η Προοδευτική Κίνηση Γυναικών Σάμου και ο Σύλλογος Γυναικών Μυτιληνιών. Μια πραγματικότητα που διαρκώς χειροτερεύει, αντί να βελτιώνεται για τις νέες γυναίκες:

«Ανύπαρκτη διαβάζουμε, έως ελάχιστη η φροντίδα για το παιδί, τη μητρότητα (παράλληλα κόπτονται για την υπογεννητικότητα) ενώ θα έπρεπε όλα αυτά να είναι φροντίδα της πολιτείας. Ετσι η γυναίκα ζει σ' ένα περιβάλλον τρεξίματος, άγχους, ανασφάλειας, χωρίς ελεύθερο χρόνο για ξεκούραση και ψυχαγωγία, που τη σπρώχνει έξω από τη συλλογική δράση και την κοινωνική ζωή.

Η γυναίκα είναι το μεγαλύτερο θύμα μέσα σ' αυτή την κοινωνική πραγματικότητα, μια και έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, ημιαπασχόλησης, φορτωμένη με τόσους άλλους ρόλους και ευθύνες, όπως αυτές των παιδιών, των άρρωστων, των ηλικιωμένων...

Παρακολουθώντας την πολιτική επικαιρότητα διαπιστώνει κανείς, ότι τα πράγματα οδηγούνται συνεχώς στο χειρότερο.

Πόσο θα κρατήσει αυτό; Η Ιστορία μας δείχνει ότι πάντα υπάρχουν κύκλοι. Μετά από κάθε σύνθλιψη του ανθρώπου ακολουθεί το ξεσήκωμα».

«Ηδη υπάρχει μέσα στο λαό δυσαρέσκεια, αλλά ακόμη δεν έχει συντονιστεί σε ένα συλλογικό αγώνα για να ανατρέψει αυτή την κατάσταση.

Αυτό οι κρατούντες το γνωρίζουν και περιμένοντας την ώρα, που σίγουρα θα γίνει, ετοιμάζονται με νύχια και με δόντια, για να το αποτρέψουν.

Ακονίζουν, βελτιώνουν, αναπτύσσουν τα στρατιωτικά τους μέσα, κάνουν στρατιωτικές συμμαχίες ανάλογα με την περίπτωση και όπως τους συμφέρει (ΝΑΤΟ, Ευρωστρατός, Στρατός ταχείας επέμβασης κλπ.).

Συνεργάζονται σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο να κατευθύνουν το μυαλό του ανθρώπου κατά κει που θέλουν, μέσα από τον αποπροσανατολισμό, τον εκφοβισμό, την αποχαύνωση που προωθούν τα ΜΜΕ και να κατασπαράζουν το σώμα του, με τα νέα βελτιωμένα σε τεχνολογία και βαρβαρότητα βασανιστήρια στα νέα στρατόπεδα - κολαστήρια που προβάλλουν καθημερινά μπροστά μας.

Παρακολουθούν κάθε πτυχή της ζωής μας από μυστικές και ποιος ξέρει τι άλλες υπηρεσίες, για να προλάβουν την κίνηση που φοβούνται και τους τρομάζει.

Και μέσα σ' όλα αυτά το Συμβούλιο της Ευρώπης έφερε τρεις φορές για ψήφιση ένα μνημόνιο, που ελάχιστα προβλήθηκε από τα ΜΜΕ και γι' αυτό ίσως στους πολλούς δεν είναι γνωστό, όπου προσπαθούν να εξομοιώσουν τον κομμουνισμό με το φασισμό.

Στόχος τους δεν είναι μόνο οι κομμουνιστές, αλλά κάθε φωνή αντίστασης στον κόσμο που έφτιαξαν να ζήσουμε».