Οι αδυναμίες αυτές αντανακλούν τον αδύναμο προσανατολισμό των οργάνων και των ΟΒ στο να μετρούν σταθερά και μέσα από κάθε σταθμό πόσοι νέοι δρουν στο πλευρό μας κάνοντας την οργάνωση της πάλης της νεολαίας δική τους υπόθεση, πώς αξιοποιούνται αυτοί οι νέοι δίνοντάς τους περιεχόμενο δράσης, πώς παίρνουμε υπόψη μας τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά τους, τις συνθήκες στις οποίες διαμορφώνει συνείδηση ο κάθε νέος, πώς δίνουμε συνέχεια στην επαφή μαζί τους. Οι παραπάνω άξονες, ως σχεδιασμός και έλεγχος, δε μετριούνται σταθερά στο επίπεδο του κάθε οργάνου και κυρίως της κάθε ΟΒ στο χώρο της, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις κυριαρχεί η περιστασιακή ενασχόληση με αυτούς τους νέους πριν από μεγάλους σταθμούς (απεργίες, φοιτητικές εκλογές, κινητοποιήσεις, κλπ.), ένα γενικό κάλεσμα συμμετοχής χωρίς ανάθεση καθηκόντων και εξήγηση στόχων, χωρίς ανάδειξη της δικής τους συμβολής στην οργάνωση του αγώνα, χωρίς μορφές δράσης που να ταιριάζουν στις εμπειρίες και στην ψυχολογία των νέων, που να τους δίνουν δυνατότητα συμμετοχής. Απουσιάζει τέτοιας σταθερότητας και ποιότητας επαφή, που να ενημερώνει, να κινητοποιεί, να πολιτικοποιεί τη συζήτηση μαζί τους.

Σε τελική ανάλυση, αυτές οι αδυναμίες έχουν τη ρίζα τους στη λειψή αφομοίωση από το σύνολο του δυναμικού μας του τι σημαίνει συσπείρωση, αλλά και ποιος ο ρόλος της στο πλαίσιο της στρατηγικής του ΚΚΕ για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

Οι Θέσεις του ΚΣ για το 9ο Συνέδριο επισημαίνουν: «Η παρέμβαση της ΚΝΕ στη νεολαία και στο κίνημά της πατάει πάνω στα προβλήματα που βιώνει, με στόχο να υιοθετούνται αιτήματα ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό, πάνω στα μέτωπα πάλης. Αξιοποιεί ως βάση το πλαίσιο λαϊκής συσπείρωσης και πάλης, που αποφασίστηκε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος για τη Νεολαία».

Αποτελεί κρίκο της δουλιάς μας στη νεολαία η οργάνωση της πάλης της ενάντια στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, γύρω από στόχους πάλης που πατάνε στις σύγχρονες ανάγκες της. Το πλαίσιο συσπείρωσης και πάλης βοηθά στο να επικοινωνήσουμε και να συσπειρώσουμε στον αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό αγώνα πλατιά τμήματα νεολαίας, που πλήττονται από την κυρίαρχη πολιτική και ανήκουν λόγω θέσης ή καταγωγής στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Μπορεί να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη μαζικών αγώνων στη βάση των προβλημάτων των νέων και των οικογενειών τους, της αντιπαράθεσης με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, με τη συνολική στρατηγική του ιμπεριαλισμού, της διεκδίκησης των σύγχρονων δικαιωμάτων τους. Η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συσπείρωση παρόλο που δεν προϋποθέτει τη συμφωνία με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ και δε συγκροτείται στη βάση της συμφωνίας με το σοσιαλισμό, παρόλο που μπορεί να αφορά στη συμφωνία σε ένα μέτωπο πάλης και στην κοινή δράση με νέους που μπορεί να επηρεάζονται από άλλα κόμματα και αντιλήψεις, εντούτοις τροφοδοτεί αυτούς τους νέους με πείρα, καλλιεργεί τη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας συνολικής ρήξης, αναδεικνύει τις πολιτικές προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών, που συνδέονται με την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης έως το επίπεδο της εξουσίας, απεγκλωβίζει δυνάμεις.

Στη βάση αυτή μπορούν να αντιμετωπίζονται συγχύσεις, που καλλιεργούνται και από τον αντίπαλο, και ταυτίζουν την ΚΝΕ με τη συσπείρωση ή προβάλλουν την υπέρβαση του ρόλου της ΚΝΕ μέσα σε αυτήν.

Στην προσπάθεια συσπείρωσης νέων αγωνιστών απαιτείται γνώση του κάθε χώρου, των προβλημάτων, των ανησυχιών και της ψυχολογίας της νεολαίας, οργάνωση της πάλης για το σύνολο των προβλημάτων της χωρίς την υποτίμηση κανενός από αυτά. Αυτή η προσπάθεια απαιτεί καλά επεξεργασμένο σχέδιο των οργάνων και των ΟΒ σε κάθε χώρο, κατάλληλη εξειδίκευση, εύστοχη και πειστική προπαγάνδα, αντιπαράθεση με τις αντιλήψεις και τη στάση των άλλων δυνάμεων.

Ορισμένα παραδείγματα: Στους χώρους των εργαζόμενων μαθητών (Νυχτερινά, απογευματινά ΤΕΕ) η συσπείρωση χρειάζεται να πατά στο έδαφος των προβλημάτων σε αυτούς τους χώρους (άδειες, ωράρια, υποδομή, κλπ.) και κυρίως των ανησυχιών των μαθητών για την εργασιακή τους κατάσταση και προοπτική, μπολιάζοντας την αντίληψη και την πρότασή μας για το σχολείο. Η δράση για τα προβλήματα των νέων γυναικών, ιδιαίτερα των εργαζόμενων, μπορεί να βάλει σε κίνηση δυνάμεις, ιδιαίτερα σε χώρους ή εργασιακούς κλάδους (π.χ., εμπόριο) με αντίστοιχη σύνθεση. Η διεκδίκηση περισσότερου ελεύθερου χρόνου και η δημιουργική αξιοποίησή του (π.χ., η πρόσβαση σε χώρους άθλησης και πολιτισμού, η διεκδίκηση του δικαιώματος στις διακοπές) μπορεί να συγκινήσει και να βάλει σε κίνηση μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, συνδέεται άμεσα με την ανάπτυξη πολιτικής και κοινωνικής δράσης της νεολαίας. Η δράση στο μέτωπο της ψυχαγωγίας, του αθλητισμού δεν αφορά στην αναζήτηση πιο ελκυστικών μορφών παρέμβασης, αλλά κυρίως στη διεκδίκηση βασικών αναγκών της νεολαίας, που δεν ικανοποιεί η κυρίαρχη πολιτική.

Κλειδί στη δουλιά μας αποτελεί η προσπάθεια καλύτερης παρέμβασης και παρουσίας της ΚΝΕ στα τμήματα της νεολαίας, αναζωογόνησης του νεολαιίστικού κινήματος, αλλαγής του αρνητικού συσχετισμού στους φορείς του και ενίσχυσης του αγωνιστικού τους προσανατολισμού. Η συγκρότηση Συλλόγων σε δημόσια ΙΕΚ, οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι όπου πλειοψηφεί η Πανσπουδαστική, τα αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια μπορούν να εξελιχθούν σε εστίες συλλογικής δράσης και διεκδίκησης, συσπειρώνοντας πλατιά τμήματα νεολαίας στην πάλη για τις ανάγκες τους. Μπορούν μαζί με άλλες μορφές συσπείρωσης, όπως τα Συντονιστικά, οι επιτροπές νέων εργαζομένων, κλπ., να προωθούν την κοινή δράση των τμημάτων της νεολαίας για τα κοινά προβλήματα που βιώνουν. Σε αυτήν την υπόθεση μπορούν να βοηθήσουν οι συσπειρώσεις σε τόπους κατοικίας, δήμους, πόλεις.