Ο 77χρονος εικαστικός δημιουργός και αγωνιστής Μιχάλης Φραντζής «έφυγε» προχτές τα ξημερώματα. Η κηδεία του έγινε χτες από το νεκροταφείο Βουλιαγμένης, παρουσία αρκετών ομοτέχνων του και πλήθος κόσμου. Από νέος ο Μιχάλης Φραντζής ακολούθησε το δρόμο του αγώνα. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση στα χρόνια της κατοχής, μέσα από την ΕΠΟΝ, ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε πιστός στα οράματα του ΕΑΜ και στις αξίες της ζωής.

Αυτή του την πίστη εξέφρασαν με το κατευόδιό του, από έναν στενό του φίλο, επί σαράντα χρόνια, ο οποίος εξήρε την «απέραντη καλοσύνη, αγνότητα, γλυκύτητα, το χαμόγελο μέχρι το τέλος του και τα σφυρηλατημένα από προοδευτικές ιδέες ιδανικά» του Μ. Φραντζή. Στο αποχαιρετιστήριο που έγραψε η συμφοιτήτρια, συνάδελφος και φίλη του Μαίρη Χατζηνικολή (λόγω της συγκίνησής της το διάβασε άλλος), τόνισε «τα στοιχεία που τον ξεχώριζαν αποτελούν φωτεινό παράδειγμα για όλους μας» και σημείωσε ότι από «αδάμαστη πίστη στη ζωή και στην παιδεία, τα τελευταία χρόνια, και μέχρι το τέλος του, σπούδαζε χαρακτική στη Σχολή Καλών Τεχνών στο ΑΠΘ».

Γεννημένος το 1929 στην Αθήνα, σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1948-1957), κοντά στους Γ. Μόραλη, Α. Γεωργιάδη και Δ. Μυταρά (1988-1989), από το εργαστήριο του οποίου αποφοίτησε. Από το 1990 παρακολούθησε σπουδές γλυπτικής στο εργαστήριο του Θόδ. Παπαγιάννη. Οι ζωγραφικές του αναζητήσεις ακολούθησαν ποικίλες κατευθύνσεις, αφηρημένες και παραστατικές, εξερευνώντας τις αρχές της μοντέρνας τέχνης. Παρουσίασε έργα του σε ατομικές εκθέσεις («Εκφραση», 1990, 1998: «Ανεμος», 1992) και σε αρκετές ομαδικές. Ασχολήθηκε με την αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση. Ηταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.