Ο Γ. Μαγκλής γεννήθηκε το 1909. Βιοποριζόμενος σαν σφουγγαράς, χάρη στο μεγαλύτερο κατά δέκα χρόνια αδελφό του, που αγαπούσε τη λογοτεχνία και την ιστορία, άρχισε κι εκείνος από μικρός να διαβάζει λογοτεχνικά έργα και να εκφράζει την κρίση του γι' αυτά. Τον συγκινούσαν ιδιαίτερα τα έργα που αναδείκνυαν τον αγωνιστικό μόχθο, τα όνειρα, αλλά και τα μύρια όσα βάσανα των λαϊκών ανθρώπων, κάτι που τον οδήγησε να γράφει κρυφά, στοιχείο που «σημάδεψε» το κατοπινό λογοτεχνικό του έργο, όπως και ο απελευθερωτικός αγώνας του ΕΑΜ και οι μεταπολεμικές διώξεις των αγωνιστών του.
Στη δεκαετία του 1930, ο Μαγκλής γνωρίζει στο σπίτι του φιλέλληνα Ολλανδού συγγραφέα Μπλέστρα, στην Αίγινα, τον Νίκο Καζαντζάκη, το έργο του οποίου θαύμαζε. Ο Καζαντζάκης τον καλεί στο σπίτι του. Ο Μαγκλής ανταποκρίνεται στην επιθυμία του Καζαντζάκη να του διηγηθεί ιστορίες της θάλασσας και των σφουγγαράδων. Εκτοτε έγιναν φίλοι και στα 1936 ο Μαγκλής άρχισε, φανερά πια, να γράφει ιστορίες που είχε βιώσει ή από παιδί άκουγε. Η σχέση των δύο συγγραφέων δυνάμωσε την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, καθώς και οι δύο ήταν στο ΕΑΜ Λογοτεχνών. Οταν κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Μαγκλή, «Οι κολασμένοι της θάλασσας», δημοσίευσε μια πολύ επαινετική κριτική του για το βιβλίο, το οποίο καθώς πήρε το Α' Βραβείο σε διαγωνισμό διηγήματος, έκανε αμέσως γνωστό το νέο συγγραφέα.
Μεταξύ των πιο γνωστών μυθιστορημάτων του Γ. Μαγκλή είναι τα: «Κοντραμπασίδες του Αιγαίου», «Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί», «Ο άρχοντας», «Τ' αδέλφια μου οι άνθρωποι» (Α' Κρατικό Βραβείο», «Οι σημαδεμένοι», «Ο ήλιος δε βασίλεψε ακόμα».