Πίνακας της Τίνας Καμπάνη, ζωγραφισμένος πάνω σε απόσπασμα ναυτικού χάρτη

Η πραγματικότητα προσγειώνει στη φυλακή, ως κι αυτούς που έχουν χίλιους λόγους να βλέπουν μόνο το ρομαντικό του πράγματος. Προς τιμήν τους όσοι στην επαφή με την πραγματικότητα, δηλώνουν «συγνώμη, ήταν λάθος η εικόνα που είχαμε πριν να δούμε την πραγματική εικόνα».

Προς τιμήν είναι, επίσης, και η διαπίστωση ότι η εικόνα εθίζει - ακόμα χειρότερα - εκπαιδεύει για το αυριανό σφαγείο. Είναι ένα βήμα η διαπίστωση. Θα 'ρθει και το επόμενο, όπου ο πόλεμος θα διαπιστωθεί όχι ως πασιφιστικό πρόβλημα του αύριο, αλλά ως ταξική αντιπαράθεση τώρα (γελοίο; υπαρκτό, όμως, το «ρεπορτάζ», που προσπαθεί να δημιουργήσει συνειρμό «Στάλιν = απειλή» μέσα από ένα «οικολογικού» χαρακτήρα θέμα, που στο κάτω - κάτω, άμα το κουβεντιάσουμε σοβαρά, θα δικαιώσει και αυτό τον Στάλιν για μια επιλογή που το '30 αφορούσε ευθέως τη διατροφή του πληθυσμού).

Αρκετά με το διάλειμμα, πάμε, λοιπόν, στα ίσα μας: Δεν πρόλαβε να εκλεγεί ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ κι άρχισε η παραγωγή εικονισμάτων. Καλά, νομίζουν ότι μιλάνε σε χαχόλους; Δεν ξέρουν ότι έχουν πέσει κορμιά έξω από την πύλη της ΔΕΛΤΑ μόνο και μόνο για το μοίρασμα μιας προκήρυξης; Και θα μας πουν ότι ο Δασκαλόπουλος «επενδύει στην ταξική άμβλυνση»; Δεν πρόβαλε, λέει, «συνταγές λιτότητας». Και γιατί να το κάνει, όταν ήδη έχει στο χέρι την υπογραφή της ΓΣΕΕ για σύμβαση με 77 λεπτά αύξηση; Δεν ποντάρει, λέει, στην υπεραξία! Δηλαδή, οι μισθοί στα εργοστάσιά του είναι ίσοι με τις παραγόμενες από τους εργάτες αξίες; Κι από πού βγάζει κέρδος; Ε, ναι, αν έτσι το καταλαβαίνει κανείς, τον θεωρούν χαχόλο!

Οταν ήδη, πριν προλάβει να δώσει εντολή στην κυβέρνηση «να μην καθυστερεί αναζητώντας συναίνεση», τα παπαγαλάκια του γράφουν κύρια άρθρα, θυμίζοντας ότι η κυβέρνηση έχει λαϊκή εντολή να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ΣΕΒ! Ακου τα! Ακου τα εσύ, που ψήφισες ΝΔ, όπως χτες ψήφιζες ΠΑΣΟΚ. Ακου τα! Είναι, λέει, δική σου εντολή το κυβερνητικό πρόγραμμα και είσαι συ, λοιπόν, που πιέζεις την κυβέρνηση να τα διαλύσει όλα!

Τα λένε όλα αυτά, την ίδια ώρα που ο ανθός της κοινωνίας μας, τα παιδιά μας, δηλαδή, αναγκάζονται να μένουν ως τα 35 στο σπίτι, γίνεται το μυαλό τους - από την πίεση της ανεργίας - αλοιφή, πριν ακόμα μπούνε στην παραγωγή.

Πράγματι, ο νέος πρόεδρος του ΣΕΒ δεν εμφανίστηκε με «ταξική έπαρση». Η τάξη του τσακίζει τόσο τους εργάτες, ώστε το αφεντικό να μπορεί να εμφανίζεται «ταπεινός», την ώρα που πατάει επί πτωμάτων.

Κόντρα, λοιπόν, στους δρόμους! Και χτες, και σήμερα, και αύριο η απάντηση.