Η αγάπη και το ενδιαφέρον του Βρετανού σκηνοθέτη για το αφρικανικό θέατρο είναι επίσης εμφανή. Ενα θέατρο γεννημένο από τον πόνο και τον εξευτελισμό, γίνεται κοινωνός του άσβεστου πάθους των ανθρώπων για ζωή. Για να θρέψει τους δικούς του, ο Σίζουε Μπάνζι πρέπει να επικυρώσει την ταυτότητα ενός πτώματος που βρήκε στο δρόμο, του οποίου η σφραγισμένη άδεια θα του επιτρέψει να πάει να δουλέψει στην κοντινή μεγάλη πόλη. Σκληρό δίλημμα, καθώς θα πρέπει να αποδεχτεί να ζει με το φάντασμα ενός άλλου, προκειμένου να πάψει να αποτελεί ο ίδιος φάντασμα στα μάτια των λευκών και της οικογένειάς του. «Οταν γνωρίζουμε τι αντιπροσωπεύει αυτή η πράξη στην Αφρική, το να απαρνείται κανείς το όνομα των προγόνων του, έστω κι αν είναι για να τραφεί, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μέγιστη θυσία», σχολιάζει ο Πίτερ Μπρουκ.