Επειδή η κινητικότητα του βασιλιά είναι περιορισμένη, η πλειοψηφία των σημερινών σκακιστών νομίζει ότι μικρή έως ελάχιστη είναι η βοήθεια που μπορεί να προσφέρει. Αντίθετα, παλαιοί ισχυροί σκακιστές πίστευαν ότι γι' αυτόν - που γίνεται όλη η μάχη - δεν πρέπει να μείνει αμέτοχος και τον χρησιμοποιούσαν παντού μέσα στη σκακιέρα. Ο φόβος για το ΕΛΟ, τον τίτλο και το χρηματικό έπαθλο, υποχρεώνουν τους σημερινούς παίκτες να αποφεύγουν τέτοια θαρραλέα πειράματα...

Στην παρτίδα που ακολουθεί έχουμε ένα τέτοιο παράδειγμα με τον λευκό να τολμά, στην κατάλληλη στιγμή και θέση, να κρατήσει τον βασιλιά στο κέντρο της σκακιέρας και με τη βοήθειά του να φθάσει στη νίκη. Βέβαια, η λανθασμένη ενέργεια του μαύρου να πάρει ένα άχρηστο πιόνι του λευκού και να ανοίξει τις γραμμές στον αντίπαλό του - πριν ολοκληρώσει την ανάπτυξη - ήταν ένα σημαντικό λάθος.

1. γ4 Ιζ6 2. Ιγ3 ε6 3. ε4 δ5 4. ε5 Ιδ7 5. δ4 δγ4 6. Αγ4 Ιβ6 7. Αβ3 γ5 8. Ιζ3 Ιγ6 9. Αε3 γδ4 10. Ιδ4 Ιε5; 11. Βθ5! βζ6 12. Ιε4 Ιδ3+ 13. Ρδ2! Βε5 14. Ιη5 η6 15. Βζ3 ζ6 16. Ρχδ3 ηχΙ 17. Πθε1 Αγ5 (βλέπε διάγραμμα) 18. Ιχε6!; Εδώ ο λευκός είχε καλύτερη κίνηση, αλλά και ο μαύρος άφησε ανεκμετάλλευτη πιθανή καλύτερη συνέχεια 18... ΑχΙ 19. ΑχΑ Πδ8+ 20. Ργ2 Πζ8 21. Αζ7+Ρδ7 22. Ββ7+ Βγ7 23. Αε6+ και εδώ τα μαύρα αναγκάζονται να εγκαταλείψουν πριν γίνουν ματ ή χάσουν τη βασίλισσα τους. Τα λευκά μπήκαν στη μάχη με όλες τις δυνάμεις τους και έναν πολύ ενεργητικό βασιλιά, που προτίμησε την κατάκτηση του κέντρου από το ροκέ. Τα μαύρα προσπάθησαν να αμυνθούν και παράλληλα να αντεπιτεθούν, αλλά τα κομμάτια του δεν είχαν μπει στο παιχνίδι. Τέλος, αξίζει να αναλύσετε την παρτίδα και μετά 21. Αζ7+ αν ο μαύρος απαντούσε 21... ΠχΑ!;