Η πρώτη μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση στη γηραιά ήπειρο για τον νέο αιώνα ανήκει πλέον στην ιστορία... Το ΕΥΡΩ 2000 έκλεισε τις πύλες του πριν μια βδομάδα, με τη Γαλλία να κατακτάει τον τίτλο και τους Ιταλούς να μένουν με την... μπουκιά στο στόμα. Συμβαίνουν αυτά στο λαοφιλέστερο των αθλημάτων το ποδόσφαιρο. Για 22 μέρες περίπου το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στις Κάτω Χώρες και συγκεκριμένα στο Βέλγιο και την Ολλανδία αφού για πρώτη φορά δυο κράτη φιλοξένησαν από κοινού μια τέτοιου είδους διοργάνωση. Οι συγκινήσεις, η αγωνία, το θέαμα, αλλά και τα απρόοπτα που πρόσφερε η φετινή διοργάνωση, δεν ήταν και λίγα όσον αφορά το αγωνιστικό μέρος. Ομάδες που ξεκίνησαν σαν φαβορί έμειναν νωρίς νωρίς εκτός νυμφώνος, άλλες πάλι που θεωρήθηκαν αουτσάιντερ έδειξαν το καλύτερό τους πρόσωπο, ενώ κάποιες άλλες παράμειναν άχρωμοι. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές ή τους διαιτητές. Τώρα που τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει, τώρα που τα πάντα έχουν κριθεί, ας δούμε με μια άλλη ματιά το τι έγινε στο φετινό ΕΥΡΩ 2000.

Οι καλοί...

ΓΑΛΛΙΑ: Δύο τίτλοι παγκόσμιος και ευρωπαϊκός μέσα σε μια διετία κάνουν τους «τρικολόρ» να θεωρούνται η πιο πετυχημένη ομάδα. Η ομάδα του Ροζέ Λεμέρ έδειξε να είναι πιο ώριμη απ' ό,τι στο Μουντιάλ του 1998. Με μαέστρο για άλλη μια φορά τον Ζινεντίν Ζιντάν και ταχύτατους επιθετικούς, όπως ο Τρεζεγκέ ή ο Ανελκά, οι Γάλλοι από τον πρώτο κιόλας αγώνα έδειξαν ότι δεν έχουν πρόβλημα στα γκολ. Παράλληλα, με την ισχυρή τους άμυνα, όπου δέσποζε η παρουσία του Λόραντ Μπλανκ, αλλά και η εγγύηση του τερματοφύλακα Μπαρτέζ (παρά τις ορισμένες τρέλες του) οι «πετεινοί» παρουσίασαν ένα από τα πιο οργανωμένα σύνολα στη διοργάνωση. Με βάση το σκεπτικό ότι από την αρχή και ιδιαίτερα στα κρίσιμα παιχνίδια η τύχη έδειξε ότι τους προτιμάει, τότε η κατάκτηση του τροπαίου μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί φυσιολογική.

ΙΤΑΛΙΑ: Εάν για ένα πράγμα θα πρέπει να στεναχωριούνται οι «Λατίνοι», είναι το γεγονός ότι αν και έφθασαν στο παρά ένα δεν μπόρεσαν να δώσουν την καλύτερη απάντηση στους επικριτές τους. Ο Ντίνο Τζοφ και η ομάδα του εάν κατακτούσαν το τρόπαιο τότε θα είχαν πολλά να πουν γυρνώντας στην πατρίδα τους. Ομως η τύχη δεν τους θέλησε στον τελικό. Στην καλύτερη εμφάνισή τους σε αυτή τη διοργάνωση το αποτέλεσμα δεν ήταν επιτυχημένο για αυτούς. Πάντως και εκεί που έφθασε επιτυχία είναι. Ξεκινώντας... τύποις με τον τίτλο του φαβορί, οι «Ατζούρι» έδειξαν από την αρχή την προτίμησή τους στο αποτέλεσμα και όχι στο θέαμα. Με τη γνωστή αμυντική τους τακτική κατάφεραν να φθάσουν μέχρι τον τελικό, αδιαφορώντας για τα σχόλια περί καταστροφικού παιχνιδιού και έλλειψης θεάματος. Εκεί όμως αποφάσισαν να παίξουν ανοιχτά και επιθετικά. Ισως σήμερα να έχουν μετανιώσει για αυτό...

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Πριν την έναρξη της διοργάνωσης πολλοί πίστευαν ότι θα αποτελέσει την ευχάριστη έκπληξη. Και πραγματικά οι «Λουζιτανοί» δεν τους απογοήτευσαν. Οι παίκτες που κέρδισαν τα δυο παγκόσμια πρωταθλήματα νέων και αποτελούσαν τον κορμό της φετινής, φάνηκαν όσο ώριμοι έπρεπε. Με τον Λουίς Φίγκο να κάνει τα «μαγικά» του, οι Πορτογαλία έκανε αρχικά την έκπληξη παίρνοντας την πρώτη θέση σε έναν από τους πιο δύσκολους ομίλους και αφήνοντας εκτός τις Αγγλία και Γερμανία. Στην προημιτελική φάση... καθάρισαν εύκολα και με τους Τούρκους, αλλά στον ημιτελικό με τη Γαλλία, κάτι η τύχη κάτι η έλλειψη εμπειρίας και το βάρος των περιστάσεων που πάντα φορτώνει με άγχος, της στέρησε την πρόκριση στον τελικό. Οι αντιδράσεις μετά τον αποκλεισμό ίσως ήταν λίγο άκομψες αλλά δικαιολογούνται, καθώς οι Πορτογάλοι έβλεπαν την ευκαιρία για διάκριση να πηγαίνει χαμένη. Ισως την επόμενη φορά...

ΟΛΛΑΝΔΙΑ: Τουλάχιστον αυτοί οι «οικοδεσπότες» κράτησαν τα προσχήματα. Οι «Οράνιε» θεωρούνταν ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του κυπέλλου. Ομως με την έναρξη των αγώνα έδειξαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στον αγωνιστικό χώρο. Η δύσκολη νίκη επί της Τσεχίας στην πρεμιέρα με πέναλτι στο 93` έκανε πολλούς να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Η εύκολη προπόνηση επί της αδύναμης Δανίας (3-0) δε θα μπορούσε να αποτελέσει κριτήριο αλλά στην αυλαία του Α` γύρου οι Ολλανδοί πήραν την εκδίκησή τους επικρατώντας της Γαλλίας με 3-2 και παίρνοντας την πρώτη θέση στον όμιλο. Με την κεκτημένη ταχύτητα της τελευταίας αγωνιστικής της πρώτης φάσης, η ομάδα του Φρανκ Ράικαρν μπήκε στην προημιτελική φάση όπου συνέτριψε τη Γιουγκοσλαβία με 6-1. Στον ημιτελικό κόντρα στην Ιταλία οι «τουλίπες»... μαράθηκαν απότομα. Τα πέντε χαμένα πέναλτι ήταν το κύριο στοιχείο που τους στέρησε την πρόκριση. Τα λόγια περιττεύουν....

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Ονειρα και όνειρα πήγανε χαμένα νωρίς νωρίς για τους Γερμανούς. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης πριν τέσσερα χρόνια, όχι μόνο δεν κατάφερε να υπερασπίσει τα σκήπτρα της αλλά ούτε να κρατήσει τα προσχήματα. Αποκλείστηκε από τη διοργάνωση τερματίζοντας στην τελευταία θέση του Α` ομίλου με μόλις ένα βαθμό και μόλις μια φορά να πανηγυρίζουν κάποιο γκολ (τέρματα 1-5). «Εριχ Βατερλό» ήταν τίτλος της «ΜΠΙΛΝΤ» μετά τον αποκλεισμό των Γερμανών και μάλλον αυτό τα λέει όλα. Ο τεχνικός της ομάδας Εριχ Ρίμπεκ ήταν που ήταν στο στόχαστρο όλων από την αρχή, πόσο μάλλον στο τέλος. Το άγχος για την επιτυχία τον ανάγκασε να στηριχτεί στην πείρα των παλιών και δε φρόντισε να ενισχύσει την ομάδα με νέα ταλέντα. Ομως ο «παλιός μπορεί να είναι αλλιώς» αλλά είναι και... κουρασμένος. Ο 39χρονος Ματέους, ο 35χρονος Κίρστεν, ο συνομήλικός του Χέσλερ, ο 33χρονος Μποντέ, μάλλον προσπάθησαν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά αλλά δεν τα κατάφεραν. Τα «πάντσερ» ήταν για απόσυρση...

ΑΓΓΛΙΑ: Τι είχες Γιάννη... τι είχα πάντα. Το βιολί βιολάκι τους οι Εγγλέζοι. Για άλλη μια φορά ξεκίνησαν με όνειρα και ελπίδες αλλά τελικά όλα αυτά έμειναν μόνο λόγια. Βασική αιτία ο τρόπος παιχνιδιού (σέντρες από τα πλάγια) που για άλλη μια φορά παρέμεινε ο ίδιος. Κι όμως... Αυτή τη φορά ο Κέβιν Κίγκαν είχε όλα τα φόντα να αλλάξει τα δεδομένα. Διαθέτοντας παίκτες κλάσεως, όπως ο Ουέεν, ο Μπέκαμ, ο Σίρερ, ο Μακμάναμαν, που μπορούσαν να βάλουν την... μπάλα, ο Κίγκαν προτίμησε να... κυνηγάει σε κάθε παιχνίδι τα κεφάλια τον επιθετικών. Σε συνδυασμό με την έλλειψη κάποιου «κουμανταδόρου» στο κέντρο (που είσαι Γκασκόιν) ο αποκλεισμός έστω και εάν ήρθε στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στη Ρουμανία, μάλλον φυσική κατάληξη ήταν.

ΙΣΠΑΝΙΑ: «Αρνάκια» αποδείχτηκαν τελικά οι «ταύροι». Οι Ισπανοί, ένα από τα πιο βασικά φαβορί πριν τη διοργάνωση, πάλι καλά που κατάφεραν να φθάσουν και στα προημιτελικά. Η πρώτη θέση στον Γ` όμιλο μάλλον μαγική εικόνα μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού τόσο η Γιουγκοσλαβία όσο και η Νορβηγία και Σλοβενία φάνηκαν να είναι πολύ χειρότεροι από τους «φουριος ρόχας». Και όμως και αυτή η επιτυχία σημειώθηκε στο παρά πέντε, αφού στο τελευταίο παιχνίδι με τους «πλάβι» μέχρι το 91` οι Ισπανοί ήταν εκτός διοργάνωσης. Τα δυο γκολ στις καθυστερήσεις ήταν αυτά που τους έδωσαν την πρόκριση και την πρώτη θέση. Με βάση όλα αυτά δεν μπορείς και να ελπίζεις σε κάτι παραπάνω... Ο αποκλεισμός από τη Γαλλία στα ημιτελικά με συνοπτικές διαδικασίες (2-1) έβαλε τέλος στα όνειρα των Ισπανών. Μπορεί ο Καμάτσο να μετάνιωσε που δεν κάλεσε τελικά τον Μοριέντες αλλά ήταν πλέον αργά για δάκρυα...

ΤΟΥΡΚΙΑ: Με ορόσημο την επιτυχία της Γαλατάσεραϊ οι Τούρκοι ταξίδεψαν στο ΕΥΡΩ έχοντας κρυφά όνειρα. Μπορεί στην πρεμιέρα των αγώνων τους να γνώρισαν την ήττα από τους Ιταλούς, όμως η λευκή ισοπαλία με τη Σουηδία και η νίκη επί των διοργανωτών Βέλγων τούς έδωσαν την πρόκριση στα ημιτελικά και έκαναν του Τούρκους να ξαναβγούν στους δρόμους για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα. Η κόντρα τους με τους Πορτογάλους τους βρήκε χαμένους, αλλά ήδη όμως είχαν πετύχει παρά πολλά...

ΡΟΥΜΑΝΙΑ: Τουλάχιστον αυτοί κράτησαν τα προσχήματα... Μπορεί οι Ρουμάνοι να είχαν περίπου τον ίδιο μέσο όρο ηλικίας με τους Γερμανούς και να θεωρούνταν από τις πιο «γερασμένες» ομάδες, όμως και την πρόκριση από τη φάση των ομίλων πήραν στο παραπέντε «κλέβοντάς» την από τους Αγγλους και στην οκτάδα έδωσαν παρών.

ΒΕΛΓΙΟ: Διοργανωτές να σου πετύχει... Βέβαια, για να πούμε του «στραβού το δίκιο», όταν συμμετέχεις σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση με βασικό όπλο το κριτήριο της έδρας και έναν ανερχόμενο παίκτη Εμίρ Μπενζά δεν μπορεί να στοχεύεις και πολύ ψηλά. Παράλληλα, οι παίκτες - κλειδιά όπως οι Στάλενς, Βίλμοτς, Νιλς, φάνηκαν κουρασμένοι. «Ολα του γάμου δύσκολα...» δηλαδή για τους Βέλγους που είπαν νωρίς νωρίς αντίο.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ: Οταν μια βδομάδα πριν την έναρξη των αγώνων οι Γιουγκοσλάβοι ηττήθηκαν με 5-1 από μια ομάδα επιλέκτων της Νότιας Κίνας (!!!) πολλοί είπαν ότι θα στρώσουν τα πράγματα. Αλλα δεν έστρωσαν... Το καλό ήταν ότι διέθεταν μια πλειάδα αστεριών (Μιχαΐλοβιτς, Μιλόσεβιτς, Γιουγκόβιτς, Στοΐκοβιτς, Κράλιε) και έναν αξιόλογο (παρά τις κριτικές) προπονητή, τον Βουγιαντίν Μπόσκοφ. Το κακό για αυτούς ήταν ότι όλοι έπαιζαν για τον εαυτό τους. Τα έξι γκολ στον προημιτελικό με την Ολλανδία αντικατοπτρίζουν την εικόνα των «πλάβι» σε αυτή τη διοργάνωση. Μια ομάδα ικανή για το καλύτερο ή το χειρότερο. Φέτος έκαναν το δεύτερο.

ΔΑΝΙΑ: Δεν τις έφθανε που είχε αγωνιστικό πρόβλημα, έπεσε και πάνω στα μεγαθήρια (Γαλλία, Ολλανδία) και οι ελπίδες της από την αρχή ήταν... ψαλιδισμένες. Τι να σου κάνει δηλαδή και ένας Σμάιχελ...

ΝΟΡΒΗΓΙΑ: Καλή η φυσική κατάσταση, αλλά σε μια τέτοιου είδους διοργάνωση χρειάζεται και η τεχνική. Πάντως, ισοβάθμησαν με τη Γιουγκοσλαβία στη δεύτερη θέση του ομίλου και την πρόκριση την έχασαν από την ήττα τους με 1-0 στο μεταξύ τους παιχνίδι. Τουλάχιστον τους έμεινε και κάτι...

ΣΛΟΒΕΝΙΑ: «Καρδιογράφημα» θύμισε η πορεία της Σλοβενία σε αυτό το ΕΥΡΩ. Εκεί που κανείς δεν περίμενε να πάρει ούτε βαθμό έφθασε να διεκδικεί πρόκριση στα ημιτελικά και στο τέλος έμεινε με τη... γλύκα καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση. Πάντως, ο Ζάχοβιτς αυτό που ήθελε το έκανε...

ΤΣΕΧΙΑ: Η φιναλίστ του προηγούμενου τελικού για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια παρουσίασε πολύ καλά στοιχεία. Τα τερτίπια της κλήρωσης που την έφεραν στον όμιλο με την Ολλανδία και την Ισπανία της έκοψαν τα όνειρα.

ΣΟΥΗΔΙΑ: Η λευκή ισοπαλία με την Τουρκία ήταν το πιο επιτυχές αποτέλεσμα για τους Σουηδούς. Το να δυσκολεύουν τους αντιπάλους τους το κατάφεραν καλά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έκαναν τίποτα να διευκολύνουν τους εαυτούς τους...