Τα συρματοπλέγματα των ναρκοπεδίων είναι ακόμα εκεί. Και όχι μόνο αυτά...

Στην κατάληψη του Πατώματος από τη Σχολή Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου (ΣΑΓΑ) αναφέρεται το σημερινό ρεπορτάζ:

... Στα τέλη του Μάη ανατέθηκε στη ΣΑΓΑ να χτυπήσει και να καταλάβει το ισχυρά οχυρωμένο από τον κυβερνητικό στρατό ύψωμα Πάτωμα (...) Η πτώση του Πατώματος έβαζε σε άμεσο κίνδυνο εξόντωσης των δυνάμεων του κυβερνητικού στρατού.

Στις 30 Μάη 1949 και ώρα 5 το πρωί, αφού τα τμήματα του πρώτου κλιμακίου είχαν πιάσει τη βάση εξόρμησης, η εφεδρεία, οι διαβιβαστές και οι τραυματιοφορείς είχανε πιάσει όλοι τις θέσεις τους, με το σύνθημα μιας φωτοβολίδας άρχισε από το πυροβολικό του ΔΣΕ ισχυρός βομβαρδισμός στις θέσεις του εχθρού στο Πάτωμα.

Δύο πυροβόλα των 75 χιλιοστών με άμεση βολή από απόσταση 600 μέτρων, δύο αντιαρματικά των 36 χιλιοστών από απόσταση 250 μέτρων, επίσης τα βαριά πυροβόλα από κοντινή απόσταση, επικέντρωναν τα πυρά τους στις θυρίδες των πυροβολείων του εχθρού, με σκοπό να καταστρέψουν το σχέδιο πυρός του αντιπάλου. Αλλα δύο πυροβόλα με έμμεση βολή και οι όλμοι βομβάρδισαν συνεχώς τις θέσεις του κυβερνητικού στρατού.

(Η αφήγηση για το Πάτωμα ανήκει στον Ζήση Ζιώκα και περιέχεται στο βιβλίο του Νίκου Τερζόγλου («Πύραυλος») «Η στρατιωτική εκπαίδευση στελεχών στο ΔΣΕ», έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»).