Ο «υπερούσιος λαός του Ισραήλ» λειτούργησε ακόμη μία φορά την κλίση του. Εκπροσωπεί εδώ και μέρες επάξια το θάνατο. Για πρώτη φορά ένα κράτος μετατρέπεται σ' ένα πρωτότυπο γραφείο κηδειών. Πρωτότυπο γιατί δεν περιμένει ξενυχτώντας στο γραφείο την πελατεία του, αντιθέτως βγαίνει στο κυνήγι να τη συναντήσει. Πρωτότυπο, γιατί αφήνει επιτόπου το νεκρό θήραμα στους δρόμους ή θαμμένο κάτω από τα ερείπια του Λιβάνου.

Αίσθηση προκαλεί πως σε κάθε εμφάνισή του ο Εχούντ Ολμέρτ, πρωθυπουργός του Ισραήλ, καθυβρίζει τα θύματά του, καταλογίζοντάς τους έλλειψη αξιοπρέπειας, γιατί δε χαλιναγωγούν τα πάθη τους, αντιστέκονται και δεν περιμένουν το θάνατο με ηρεμία. Οσο για τον πολιτισμένο κόσμο της Ευρώπης, κάθεται στη σειρά των επισήμων μέσα στην αρένα των Ισραηλινών και κάνει μια ακόμη διαφημιστική χειρονομία της ευσπλαχνίας του. Παρακαλεί με τον γνωστό αδιάφορο τρόπο να σταματήσει το αιματοκύλισμα, γιατί του λερώνει το χαλί. Η μη ανάμειξη είναι το σήμα του, ακολουθώντας τη φράση του στωικού φιλοσόφου Επίκτητου: «Αφού έτσι έχουν τα πράγματα, ξάπλωσε και κοιμήσου και κάνε αυτά που κάνει το σκουλήκι για τα οποία έκρινες άξιο τον εαυτό σου: τρώγε και πίνε και συνουσιάσου, αφόδευε και ροχάλιζε». Η χυδαιότης των Δυτικών δε γνωρίζει όρια. Είναι ικανοί να μας πείσουν, μέσω του θεάματος που ελέγχουν και ορισμένων μεγαλόσχημων δημοσιογράφων, πως οι καημένοι Ισραηλινοί είναι εθισμένοι στο έγκλημα όπως άλλοι είναι εθισμένοι στην πρέζα.

Η μόνιμη τυραννία του Ισραήλ συντηρείται από τους εκφυλισμένους που επιδεικνύουν τη βαρβαρότητά τους, προσβάλλοντας όχι μόνο τους μουσουλμάνους, αλλά τελικά το ίδιο το ανθρώπινο γένος. Η ηγεσία του Ισραήλ έχει παραδοθεί στη λατρεία του θανάτου και προσπαθεί να τη μεταδώσει σε όλο τον κόσμο.