Το 1990-1991 οι μαθητές φρέναραν τις «μεταρρυθμίσεις» που θα επέβαλαν στους μαθητές ένα πολλαπλό σύστημα ποινών και αστυνόμευσης... Το 1998-1999 καθυστέρησαν την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και επέβαλαν την πολύ σύντομη αλλαγή του νόμου που μετέτρεπε το Λύκειο αποκλειστικά σε εξεταστικό κέντρο...

Η σημερινή κυβέρνηση έχει δώσει ήδη πάρα πολλά δείγματα γραφής για το πώς εννοεί τις «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία. Τις «μεταρρυθμίσεις» της, οι φοιτητές, οι σπουδαστές, οι πανεπιστημιακοί και οι εργάτες τις υποδέχτηκαν με αγώνες, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι δικαίωμά τους οι αποκλειστικά δωρεάν σπουδές, οι πραγματικά επιστημονικές σπουδές υψηλού επιπέδου.

Χωρίς αυτό το αγωνιστικό μέτωπο (ενάντια στο νόμο - πλαίσιο) να έχει κλείσει, δυναμικά, σαν μια γροθιά, μπαίνουν στον αγώνα οι μαθητές, μεταφέροντας τη συζήτηση στο τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στα σχολεία, τι μαθαίνουν τα παιδιά και τι... «μεταρρυθμίσεις» ετοιμάζονται για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Μπροστά στη διεύρυνση και την ενδυνάμωση του αγωνιστικού μετώπου στην Παιδεία, η κυβέρνηση προσπαθεί να απαντήσει με την καταστολή και τη συκοφαντία, ενώ παράλληλα μιλάει αόριστα για μεταρρυθμίσεις που πρέπει να προχωρήσουν... (άραγε για το καλού ποιου;), ενώ με την ίδια ακριβώς γλώσσα μιλάει και το ΠΑΣΟΚ περί... μεταρρυθμίσεων, προσπαθώντας να αξιοποιήσει τις κινητοποιήσεις για μια ψευτοαντιπολίτευση, τη στιγμή που έχει την ίδια ακριβώς πολιτική με την κυβέρνηση και στον τομέα της Παιδείας.

Ενώ, λοιπόν, οι δάσκαλοι μπαίνουν στην πέμπτη βδομάδα απεργίας, οι καθηγητές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κάνουν επίσης τριήμερη απεργία τη βδομάδα που μας έρχεται, οι φοιτητές και σπουδαστές μπαίνουν σε κύκλο γενικών συνελεύσεων και οι μαθητές σε νέο γύρο καταλήψεων και διαδηλώσεων, ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα μερικές από τις βασικές αναδιαρθρώσεις που συζητιούνται για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και τις συνέπειες που θα έχουν για τη μόρφωση των παιδιών και για την ...τσέπη των λαϊκών οικογενειών.