Τις μορφές συνέχισης του αγώνα τους ενάντια στη συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση στο δικαίωμα για πραγματικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, συζητούν σήμερα δάσκαλοι και καθηγητές, στις γενικές συνελεύσεις των προέδρων των ΕΛΜΕ και των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας.

Τα ΔΣ των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών έχουν εισηγηθεί δύο 24ωρες απεργίες στις 3 και 9 Νοέμβρη με συλλαλητήρια τις ίδιες μέρες, με τη μεν ΔΟΕ να παραπέμπει τις νέες γενικές συνελεύσεις στις 10 - 24 Νοέμβρη, ενώ το πότε θα γίνουν οι γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ θα το προσδιορίσει το ΔΣ της ΟΛΜΕ που ήδη μιλά για συνελεύσεις το δεύτερο δεκαήμερο του Γενάρη. Πρόκειται για στάση ενδεικτική των μεγάλων παρατάξεων που έχουν την πλειοψηφία στα ΔΣ της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, με τη μεν ΔΑΚΕ να μιλά για κλείσιμο των αγώνων και την ΠΑΣΚ έντεχνα να προωθεί την αποκλιμάκωση.

Η ανάγκη συνέχισης των αγώνων και με άλλες μορφές και συντονισμού τους με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα καθώς η κυβερνητική πολιτική, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, στρέφεται ενάντια σε ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια δωρεάν Παιδεία, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο την Παιδεία στις επιχειρήσεις, υψώνοντας νέους φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών. Η κυβέρνηση σε όλους τους τόνους, με αφορμή τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, έχει δηλώσει την πρόθεσή της να συνεχίσει απαρέγκλιτα την πολιτική λιτότητας, να εφαρμόσει τα μέτρα εκείνα στην εκπαίδευση που θα την προσαρμόζουν ακόμα περισσότερο στις ανάγκες των μονοπωλίων μπροστά στο 2010 που έχει θέσει η Λισαβόνα ως ορίζοντα υλοποίησης των αναδιαρθρώσεων.

Με αυτά τα δεδομένα, οι ταξικές δυνάμεις στους εκπαιδευτικούς θέτουν ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα του προσανατολισμού του αγώνα των εκπαιδευτικών, τονίζοντας την ανάγκη μέσα από αυτόν, να αναδεικνύονται τα μεγάλα πραγματικά προβλήματα της Παιδείας, ο υπεύθυνος γι' αυτά, η διέξοδος στη διεκδίκηση μιας Παιδείας που θα υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες, ενιαίας για όλα τα παιδιά, αναβαθμισμένης, με περιεχόμενο που θα συμβάλλει στη συγκρότηση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, το αίτημα για μισθούς και δουλιά με αξιοπρέπεια για τους εργαζόμενους. Τα ζητήματα αυτά έθεσαν οι ταξικές δυνάμεις και στις γενικές συνελεύσεις προτείνοντας πρόγραμμα δράσης για συνέχιση του αγώνα, κοινές πρωτοβουλίες με τους μαθητές και τους φοιτητές που ήδη βρίσκονται στο δρόμο, με τους γονείς και τους εργαζόμενους.