Με έναν κύκλο διαλέξεων για τον Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν άρχισαν στη Μόσχα, με πρωτοβουλία της κολεκτίβας του Μουσείου "Γκόρκι - Λένινσκιε", οι Μέρες Μνήμης του Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν, του ιδρυτή του πρώτου στον κόσμο κράτους των εργατών και αγροτών. Οι μετέχοντες στην εκδήλωση αυτή - διευθυντές των Μουσείων των πόλεων Ουλιάνοφσκ και Ποντόλσκ και του Κρατικού Ινστιτούτου Ιστορίας, όπου σήμερα βρίσκεται το τμήμα του καταργημένου Μουσείου "Β.Ι. Λένιν", καθώς και επιστήμονες και πολιτικοί παράγοντες - αναφέρθηκαν στην πολύπλευρη κληρονομιά του δημιουργού του Κομμουνιστικού Κόμματος και στις μεγαλοφυείς ιδέες του, που βρίσκουν τώρα ακριβώς την επιβεβαίωσή τους.

Πριν από 72 χρόνια έπαψε να χτυπάει η καρδιά του υπερασπιστή του εργαζόμενου λαού, αλλά όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από κείνη τη μαύρη μέρα, σαν σφαίρα στην καρδιά αντηχούν τα γεμάτα θλίψη λόγια: "... στις 6 η ώρα και 50 λεπτά πέθανε ο σύντροφος Λένιν"... Η θλίψη και η ανάμνηση έφεραν στις 21 Γενάρη στην Κόκκινη Πλατεία, στο Μαυσωλείο του Λένιν, χιλιάδες Μοσχοβίτες και απεσταλμένους πολλών Δημοκρατιών της κατεστραμμένης Σοβιετικής Ενωσης. Το πρωί κατέθεσαν εκεί λουλούδια τα μέλη της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Κομματικής Επιτροπής Μόσχας του ΚΚΡΟ, οι βουλευτές της Κρατικής Δούμας - μέλη της Κομμουνιστικής Ομάδας με επικεφαλής των πρόεδρο της ΚΕ του ΚΚΡΟ Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, καθώς και τα μέλη του Συμβουλίου της Ενωσης Κομμουνιστικών Κομμάτων - ΚΚΣΕ με επικεφαλής τον πρόεδρο Ολέγκ Σένιν. Και στο Μαυσωλείο, στον Λένιν, ερχόταν συνέχεια κόσμος, εκφράζοντάς του τον πόνο, την πίστη και την ελπίδα τους ότι η εποχή ταραχών και καταστροφής θα περάσει και η χώρα θα επιστρέψει πάλι στο σοσιαλιστικό δρόμο ανάπτυξης.

Την ίδια ώρα, στην Πλατεία Τεατράλναγια, στο μνημείου του Καρλ Μαρξ, πραγματοποιήθηκε η παραδοσιακή "ζωντανή αλυσίδα" της "Εργαζόμενης Ρωσίας". Διηύθυνε τη συγκέντρωση ο εργάτης, μέλος του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας, Γιούρι Χουντιακόφ. Οι ομιλητές - εργάτες, επιστήμονες, κομματικά στελέχη, δημοσιογράφοι - τόνισαν ότι ακριβώς η παρέκκλιση από το λενινισμό, η παραβίαση των συμβουλών του Λένιν οδήγησαν στην ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας και του σοσιαλισμού στη χώρα. Η ανατροπή αυτή, όμως, είναι προσωρινή. Η διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, η νίκη του ΚΚΡΟ, η επιτυχία του συνασπισμού "Κομμουνιστές - Εργαζόμενη Ρωσία - Για τη Σοβιετική Ενωση", όλων των αριστερών δυνάμεων στις εκλογές δείχνουν ότι ο λαός αφυπνίζεται, οι ιδέες του κομμουνισμού κατακτούν τις μάζες. Οι μετέχοντες στη συγκέντρωση στιγμάτισαν τις προσπάθειες δυσφήμισης του ονόματος και του έργου του Λένιν και της σκύλευσης της σορού του.

"Είμαι ιερέας και όταν πήγα στον πατριάρχη του είπα κατάματα: "Κάτω τα χέρια από τον Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν!" Μου είπε ότι οι ορθόδοξοι δεν έχουν τέτοιο έθιμο, δε συνηθίζεται να θάβουν τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο. Εγώ του λέω: "Και τα άγια λείψανα; Μπείτε σε οποιαδήποτε λάβρα και θα δείτε εκεί ότι τα λείψανα κείνται πάνω από το επίπεδο της γης. Ο Λένιν όμως βρίσκεται χαμηλότερα". Η Αγία Ρωσική Εκκλησία αναγνωρίζει το ιερόν τόσο της Αγίας Γραφής, όσο και τις ιερές παραδόσεις, αναγνωρίζει τα γεγονότα, καθαγιασμένα από χρόνια. Εβδομήντα χρόνια είναι αρκετός καιρός, ώστε οι άνθρωποι να καθαγιάσουν με τις καρδιές τους το όνομα του Λένιν. Είμαι πεπεισμένος ότι ο Λένιν ως συνεχιστής των έργων των αγίων Αποστόλων θα αγιοποιηθεί και η Αγία Εκκλησία θα κατατάξει αυτόν και τον Στάλιν στις μορφές των Αγίων".

Ο "κόκκινος διάκος" Βίκτορ Πιτσούζιν, τα λόγια του οποίου μόλις ανέφερα, δήλωσε ότι θα κηρύξει απεργία πείνας, αν οι αρχές επιχειρήσουν να απομακρύνουν τη σορό του Λένιν από το Μαυσωλείο.

"Οταν θυμόμαστε σήμερα τον Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν, ρωτάμε: Πού υπάρχει σήμερα μια τέτοια προσωπικότητα; Πού είναι εκείνη η προσωπικότητα, που θα πει ότι το κυριότερο σ' αυτή τη μακραίωνη, χιλιάχρονη και πλέον πάλη πλουσίων και φτωχών, καταπιεστών και καταπιεσμένων είναι μια απλή ιδέα: Οι καταπιεσμένοι μπορούν να ρυθμίσουν τη ζωή τους χωρίς εκμεταλλευτές και άρπαγες. Ο Β.Ι. Λένιν με κάθε ομιλία και ενέργειά του ήθελε να υπογραμμίσει ότι ο ηγέτης δε διαφέρει σε τίποτα από τον απλό εργάτη, ότι αυτός οφείλει να κάνει μια τέτοια ζωή, όπως και ο απλός εργαζόμενος λαός. Γι' αυτό και αγαπάμε τον Ιλιτς, γιατί, ως αρχηγός του κράτους, δεν πήρε τίποτα από τους εργάτες και τους αγρότες, δεν πήρε τίποτα από τον κρατικό κορβανά. Προσωπικά για τον εαυτό του δεν ήθελε τίποτα και αυτό εξοργίζει τους εχθρούς μας. Γι' αυτό και είναι άσβηστη η αγάπη του λαού για τον Λένιν, επειδή ήταν Ανθρωπος με την υψηλότερη σημασία αυτής της λέξης", τόνισε ο πρόεδρος της"Εργαζόμενης Ρωσίας" Βίκτορ Ανπίλοφ. Ο Ανπίλοφ με την ευκαιρία αυτή απένειμε το κομματικό βιβλιάριο μέλους του ΚΕΚΡ στο φοιτητή του Πανεπιστημίου "Λομονόσοφ" Αρτιόμ Μπουσλάγεφ.

Η "ζωντανή αλυσίδα" κατευθύνεται στο Μαυσωλείο του Λένιν. Δίπλα μου βαδίζει ένα κοριτσάκι με κόκκινη γραβάτα, δεμένη πάνω από το παλτό. Στο χέρι κρατάει ένα κόκκινο γαρίφαλο. Η Ντάσενκα Σμιρνόβα είναι 13 χρονών και πριν από 3 χρόνια μπήκε στις γραμμές των πιονιέρων. "Γιατί ήρθες στη συγκέντρωση, γιατί πηγαίνεις στο Μαυσωλείο;", τη ρώτησα. Με κοίταξε με σοβαρό ύφος. "Γιατί ο Λένιν είναι επαναστάτης. Τον σέβομαι πολύ".

Στις γρανιτένιες πλάκες του Μαυσωλείου του Λένιν, στην Κόκκινη Πλατεία και στο Κρεμλίνο έπεφτε ελαφρά το χιόνι. Οι άνθρωποι έρχονταν συνεχώς, όπως και πριν από 72 χρόνια, με αγάπη, θλίψη και ανάμνηση για τον αρχηγό τους... Στις 6 η ώρα και 50 λεπτά το βράδυ συγκεντρώθηκε πάλι εδώ η "Εργαζόμενη Ρωσία". Οι συγκεντρωθέντες στέκονταν όλοι σιωπηλοί, διότι ακριβώς αυτές τις στιγμές στη μακρινή βραδιά του Γενάρη έπαψε να χτυπάει η καρδιά του Λένιν. Και στην τοποθεσία Λένινσκιε Γκόρκι, στο ίδιο δωμάτιο, που πέθανε ο Λένιν, είχαν έρθει οι ηγέτες του Συμβουλίου της ΕΚΚ - ΚΚΣΕ Ολέγκ Σένιν, Κονσταντίν Νικολάγεφ, Γεβγκένι Κόπισεφ. Στις 6 η ώρα και 50 λεπτά στην πένθιμη αίθουσα κατέθεσαν λουλούδια στο πορτρέτο του Λένιν.

Οι Μέρες Μνήμης επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά το ιστορικό δίκιο του Λένιν και της αθάνατης διδασκαλίας του. Το όνομα και το έργο του Λένιν θα ζούνε στους αιώνες...

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ