Πέμπτη 26 Ιούνη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αποκύημα αρρωστημένης φαντασίας

Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται απ' το θάνατο του μεγάλου Σοβιετικού συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι (Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ), και οι "δημοκράτες" του Γιέλτσιν και όλης της υφηλίου βρήκαν ακόμη μια ευκαιρία για να συκοφαντήσουν το σοβιετικό καθεστώς και προσωπικά τον Ι. Β. Στάλιν.

Κάποιος Αρκάντι Βάκαμπεργκ (Α.Β.) έγραψε ένα βιβλίο, που μόλις κυκλοφόρησε στη Ρωσία, με τον εντυπωσιακό τίτλο: "Το μυστήριο Γκόρκι".

Τα διεθνή πρακτορεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων άλλο που δε θέλανε: αρπάξανε την ευκαιρία να το διαφημίσουν. Να αναδείξουν τη μετριότητα σε "ταλαντούχο" συγγραφέα. Ποιος ξέρει μήπως και τον αποζημιώσουν με κάποιο διεθνές βραβείο, όπως π.χ. έγινε με τον Σολζενίτσιν, που πήρε το βραβείο Νόμπελ. Στις μέρες της παρακμής, της διαφθοράς και του σκοταδισμού, που ζούμε εδώ και καιρό, τίποτα απ' αυτά δεν είναι απίθανο.

***

Για το βιβλίο και το συγγραφέα του διάβασα στα ΝΕΑ 12.6.97 ολοσέλιδο σχεδόν άρθρο. Τίτλος του άρθρου: "Δολοφονήθηκε ο Γκόρκι;". Υπέρτιτλος: "Ενα καινούριο βιβλίο ρίχνει φως στο μυστήριο του θανάτου του" (αυτά με κεφαλαία μεγάλα γράμματα). Υπότιτλος: "Δολοφονήθηκε ο Μαξίμ Γκόρκι με διαταγή του Στάλιν;". Πιθανότατα. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει απ' τις ενδείξεις που συγκεντρώνει ο Αρκ. Βάκαμπεργκ. "Ενα βιβλίο που βασίζεται σε απρόσιτα (υπογράμμιση Ν. Κ.) ως τώρα ντοκουμέντα, που... φωτίζουν τον άνθρωπο Γκόρκι με τις αντιφάσεις του και όχι το μύθο Γκόρκι. Ούτε τον Γκόρκι, όπως ήθελε το καθεστώς προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι σκοποί του".

"Συγχαρητήρια" στον αρθρογράφο των ΝΕΩΝ, που δεν τόλμησε να βάλει το όνομά του. "Συγχαρητήρια" για όσα ανίερα γράφει, για τον γίγαντα της σοβιετικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας, τον ιδρυτή της Σχολής του "σοσιαλιστικού ρεαλισμού".

Και δεν αρκείται σ' αυτό μόνο ο αρθρογράφος. Βάζει ατόφιο ένα απόσπασμα του βιβλίου, με το οποίο ο Α.Β. δείχνει ότι ήταν μέσα... στη σκέψη του Στάλιν που διέταξε τη δολοφονία του Μαξίμ Γκόρκι. "Ο Γκόρκι είχε γίνει πια γι' αυτόν (τον Στάλιν) κάτι περισσότερο από σημαντικός. Είχε γίνει επικίνδυνος. Αυτό που είχε να δώσει στον Στάλιν το είχε δώσει. Αν πέθαινε θα γινόταν αυτόματα σύμμαχος".

Κι αυτό το αποκύημα της αρρωστημένης φαντασίας του Α.Β. το υιοθετεί αυτούσιο ο ανώνυμος αρθρογράφος... Αξιος ο μισθός του.

***

"Μυστήριο" είναι για τους "δημοκράτες" του Γιέλτσιν, και όχι μόνο, ο θάνατος ενός βαριά άρρωστου, γέροντα, φυματικού, 68 χρόνων. Και πού να ήταν ο Γκόρκι κατά είκοσι χρόνια νεότερος. Και να μην είχε καμιά αρρώστια; Και να πέθαινε με ανακοπή "στα καλά καθούμενα" όπως έχουμε τόσα παραδείγματα. Ποιος τότε θα τους κράταγε;! Θα ορμούσαν αφηνιασμένοι ενάντια στην ιερή μνήμη του Στάλιν, για να συκοφαντήσουν - οι εγκληματίες - στο πρόσωπό του, τη Σοβιετική Ενωση, που έπαιξε τον κυριότερο ρόλο στην Αντιφασιστική Νίκη των λαών. Να συκοφαντήσουν το κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό καθεστώς της, το σοσιαλισμό. Μια χώρα και ένα καθεστώς που παρά τις όποιες αδυναμίες του, προβάλλει σήμερα, όσο ποτέ, στη σκέψη των λαών, σαν το απολεσθέν αντίπαλο δέος ενάντια σε όσα δραματικά, απάνθρωπα και εγκληματικά συντελούνται γύρω μας: Στην Ευρώπη, τον κόσμο και τη χώρα μας. Ιδιαίτερα, όμως, στη Ρωσία και τις άλλες χώρες που αποτελούσαν την πανίσχυρη Ενωση των Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Χώρα που οι "εκσυγχρονιστές" "μεταρρυθμιστές", και "δημοκράτες" όπως οι Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, τη διέλυσαν, τσαλαπατώντας με τη βία την εκφρασθείσα συντριπτική πλειοψηφία των λαών, στο σχετικό δημοψήφισμα που έγινε. Για να ζουν από τότε οι λαοί όλων των χωρών της, μέσα στην εξαθλίωση, την ταπείνωση και τον αυταρχισμό. Μέσα σ' ένα τρισάθλιο και αμαρτωλό καθεστώς, απ' το οποίο δεν μπορούν να λυτρωθούν, παρά με την οργανωμένη και μεθοδευμένη πάλη με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές.

Νίκανδρος ΚΕΠΕΣΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ