Μπορεί ο Θ. Πάγκαλος να διακηρύσσει ότι "η ελληνική πολιτική είναι η αποφυγή ανάμειξης στην εσωτερική πολιτική κρίση στην Αλβανία", αλλά είναι φανερό ότι επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Η κυβέρνηση Σημίτη από την πρώτη στιγμή έχει αναμειχθεί στις εσωτερικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα και μάλιστα από τη σκοπιά της υποστήριξης του σημερινού καθεστώτος. Οι εξεγερμένοι, τους οποίους συχνά κυβερνητικά στελέχη αποκαλούν "στασιαστές", αποτελούσαν και εξακολουθούν να είναι τουλάχιστον "ενοχλητικό εμπόδιο" για την ευόδωση των σχεδίων της ελληνικής κυβέρνησης για την επιβολή της "τάξης" και της "δημοκρατίας" στην Αλβανία. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν επιθυμούν να έχουν καμία επαφή με τους εκπροσώπους των εξεγερμένων, παρά μόνο εφόσον δηλώσουν ότι αποδέχονται τις "κεντρικές συμφωνίες"!

Είναι ολοφάνερο ότι οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης κινούνται στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός πολιτικού σκηνικού ερήμην και ενάντια στον εξεγερμένο λαό. Η θέση αυτή δεν είναι απόρροια μόνο της στάσης των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά αποτελεί και επιλογή της κυβέρνησης. Η ανάμειξη της κυβέρνησης είναι αναμφισβήτητη και μάλιστα φτάνει στο σημείο του σχεδιασμού στρατιωτικής επέμβασης. Η κυβέρνηση προκειμένου να εξυπηρετήσει τα μεγαλοϊδεατικά σχέδιά της για τα Βαλκάνια, δε διστάζει να εμπλέκει τη χώρα σε τυχοδιωκτισμούς.