Τη χειρότερη κρίση στην ιστορία τους βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας. Η πανθομολογούμενη και αδιαμφισβήτητη αυτή αλήθεια διέπνευσε όλο το συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) και αποτέλεσε κεντρικό σημείο όλων των ομιλητών απ' όλες τις παρατάξεις. Και βέβαια, δε θα μπορούσε κανείς από τους παρευρισκόμενους αντιπροσώπους, από οποιαδήποτε παράταξη κι αν προερχόταν, να πει το αντίθετο, αφού αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες και οι έμποροι.

Αυτό στο οποίο επιχείρησαν να διαφοροποιηθούν, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, αντιπρόσωποι της ΔΑΚΜΜΕ και της ΠΑΣΚΕΒΕ, ήταν η απόδοση ευθυνών και η καταγγελία των αιτιών που δημιούργησαν τη σημερινή κρίση, που δεν είναι άλλες από τις κυβερνητικές επιλογές των τελευταίων χρόνων, τις πολιτικές που άσκησαν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, η απόλυτη ευθυγράμμισή τους με τις επιταγές της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των ντόπιων και πολυεθνικών μονοπωλίων. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρθηκαν από εκπροσώπους και των δύο παρατάξεων, οι οποίοι υπεραμύνθηκαν των επιταγών της Συνθήκης του Μάαστριχτ σαν μια αναπόφευκτη πραγματικότητα, και επικαλέστηκαν, τα διάφορα προγράμματα της ΕΕ για τις ΜΜΕ, που παρουσίασαν σαν... πανάκεια για τα τεράστια προβλήματά τους, ενώ είναι γνωστό ότι στην πραγματικότητα, μόνο οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν επωφελούνται από αυτά, αφού τα ...ροκανίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Χαρακτηριστική, δε, και προκλητική θα έλεγε κανείς, ήταν η τοποθέτηση του πρώτου σε ψήφους αντιπροσώπου της ΠΑΣΚΕΒΕ, Ν. Αντζινά,ο οποίος χρέωσε στην... αδράνεια του συνδικαλιστικού κινήματος τα προβλήματα των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων, το οποίο "αδράνησε" και δεν αγωνίστηκε όπως έπρεπε, τη στιγμή που είναι γνωστές και πολύ συγκεκριμένες οι ευθύνες των συνδικαλιστών της συγκεκριμένης παράταξης, όποτε παίρνονταν αποφάσεις για κινητοποιήσεις. Παρέπεμψε, όμως, στα κοινοτικά προγράμματα για τη λύση των προβλημάτων των ΜΜΕ. Από τη μεριά τους, αντιπρόσωποι της ΝΔ κατηγόρησαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί δε... διαχειρίστηκε σωστά τα ίδια προγράμματα "σωτηρίας" των ΜΜΕ, και, αποσιωπώντας και οι ίδιοι τις ευθύνες της παράταξής τους, δεν παρέλειψαν να απευθύνουν στο συνδικαλιστικό κίνημα κατηγορίες για την όποια αδράνεια έχει σημειωθεί κατά καιρούς.

Χαιρετίζοντας το συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Ορ. Κολοζώφ,επισήμανε την ανάγκη οι αγώνες του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ να βρουν αντίκρισμα και σε πολιτικό επίπεδο, να αναπτυχθεί αλληλεγγύη μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών των εργαζομένων για να αναδειχτούν οι κοινοί στόχοι, να ενωθούν οι προσπάθειες ευρύτερων κατηγοριών και να δημιουργήσουν ένα αντίβαρο ικανό να κάμψει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης, να αναδείξει πολιτικούς στόχους ικανούς να ανοίξουν το δρόμο στη λύση των προβλημάτων. Ο ίδιος κατήγγειλε τον "εκσυγχρονισμό" που επικαλείται κυβέρνηση και ΕΕ στο όνομα του οποίου έχει αφεθεί ασύδοτο το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο να λυμαίνεται την αγορά, να συρρικνώνει βίαια τις ΜΜΕ με τους κανόνες που επιβάλει στην ελληνική αγορά.

Ο Γ. Κατημερτζής,από την "Αγωνιστική Συσπείρωση" απαντώντας με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στις αιτιάσεις των άλλων παρατάξεων περί "μονόδρομου" του Μάαστριχτ και της ΕΕ, τόνισε ότι ο ρόλος του συνδικαλιστικού κινήματος δεν μπορεί να είναι άλλος παρά να δίνει την προοπτική της ανατροπής αυτής της πολιτικής που καθορίζουν οι πολυεθνικές και το μονοπωλιακό κεφάλαιο και εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις και υπογράμμισε την ανάγκη συσπείρωσης με τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα που θίγονται από την ίδια ακριβώς πολιτική. Ο ίδιος κατήγγειλε ότι τα προγράμματα της ΕΕ, που επικαλείται η κυβέρνηση, εντάσσονται στη λογική να ρίξει στάχτη στα μάτια των επαγγελματιών, βιοτεχνών και εμπόρων και τόνισε ότι μόνο με αγώνες συνεχείς, μαζικούς και ενωτικούς μπορούν να κερδίσουν οι ΕΒΕ την επιβίωσή τους.

Οι αντιπρόσωποι των οργανώσεων των ΕΒΕ απ' όλη τη χώρα έδωσαν με την ψήφο τους στην "Αγωνιστική Συνεργασία", που ήρθε πρώτη στην εκλογική αναμέτρηση των συνδικαλιστικών δυνάμεων, την επιβράβευση της συνεπούς αγωνιστικής παρουσίας και την ευθύνη για συνέχιση και δυνάμωμα του διεκδικητικού ρόλου του συνδικαλιστικού κινήματος.

Μ. Ζ.