Οι εξεγερμένοι συνεχίζουν. Είναι πεισμένοι για το δίκιο τους και ξέρουν να αγωνίζονται. Οι σειρήνες του ανέμου της ελευθερίας, που τους χάιδεψαν τ' αυτιά, το αγοραίο χρήμα, που θα χρύσωνε το χάπι του "αγγελικά πλασμένου δυτικού κόσμου", ήταν κόλαση. Μα δεν τη σηκώνουν οι ανυπόταχτοι και έχουν πείρα. Την πείρα της ιστορίας, που έγραψαν οι ίδιοι, με το αίμα τους. Γι' αυτό ξανάρχισαν κι, αν χρειαστεί, θα το ξανακάνουν μέχρι την τελική δικαίωση.

Πριν τη λαϊκοδημοκρατική επανάσταση, η Αλβανία ήταν χώρα αγροτική, μισοφεουδαρχική και εξαρτημένη. Το λαϊκό αντιφεουδαρχικό κίνημα, που αναπτύχθηκε στη 10ετία του 1920, ανέπτυξε τη λαϊκή πάλη για μεταρρυθμίσεις, αλλά οι αντιδραστικές κυβερνήσεις των γαιοκτημόνων, με τη στήριξη ξένων δυνάμεων, δεν άφηναν περιθώρια για να προχωρήσουν. Το 1924 εκδηλώθηκε εξέγερση, με επικεφαλής την οργάνωση "Μπασκίμ". Στην ουσία, αυτή η αντιφεουδαρχική εξέγερση ήταν αστικοδημοκρατική επανάσταση, που έφερε προσωρινά αποτελέσματα με την ανάδειξη της δημοκρατικής κυβέρνησης του Φ. Νόλι. Η πορεία αυτή ανακόπηκε ένα χρόνο αργότερα, όταν το αντεπαναστατικό κίνημα, με επικεφαλής τον Ζώγου και τη βοήθεια των Γιουγκοσλαβίας, Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, επέβαλε ένα αντιδραστικό καθεστώς που διατήρησε μισοφεουδαρχική και εξαρτημένη την Αλβανία.

Συγκριτικά αποτελέσματα Τα αποτελέσματα της προσπάθειας του αλβανικού λαού στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, συγκριτικά με την προηγούμενη περίοδο, αποκαλύπτουν αλματώδη ανάπτυξη. Το 1960, η παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων, σε σχέση με το 1938, αυξήθηκε 25 φορές. Το 1975, το εθνικό εισόδημα στην Αλβανία αυξήθηκε κατά 38%, η βιομηχανική παραγωγή κατά 52% και η αγροτική κατά 33%. Αν και η πολιτική που ακολούθησε μετά το 1962, που αποχώρησε από το Συμβούλιο Οικονομικής Αλληλοβοήθειας, επιβράδυνε τους ρυθμούς ανάπτυξης, εν τούτοις το σοσιαλιστικό καθεστώς έλυσε, σε σύγκριση με πριν, βασικά λαϊκά προβλήματα (εξάλειψη της ανεργίας) και ανέβασε σημαντικά το βιοτικό επίπεδο του λαού. Μεγάλα, επίσης, βήματα έγιναν στην ανάπτυξη της ιατρικής, εξασφαλίστηκε η δημόσια δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, και στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού που πριν τη λαϊκή εξουσία βρισκόταν στο 85 - 90% Το νέο καθεστώς φρόντισε να αναπτυχθούν η επιστήμη, η τεχνολογία και ο λαϊκός πολιτισμός. Ενα από τα βασικά λάθη του σοσιαλιστικού καθεστώτος, εκτός από τη μη συμμετοχή του στη σοσιαλιστική ολοκλήρωση, ήταν το γεγονός ότι είχε τη μεγαλύτερη καθυστέρηση στην οργάνωση βαριάς βιομηχανίας και κυρίως την κατασκευή μέσων παραγωγής.Ο καπιταλιστικός παράδεισοςΕύλογα αναρωτιέται καθένας τι έγινε μ' αυτόν το λαϊκό πλούτο μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος. Η εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα δείχνει κατάσταση εξαθλίωσης. Οι εξεγερμένοι άνοιξαν κλειστές βιομηχανίες και ήταν κατεστραμμένες. Οι πιο σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές ξεπουλήθηκαν στο ξένο κεφάλαιο. Η Γερμανία το 1995 "έδωσε" στην Αλβανία κεφάλαια ύψους 64 εκατ. μάρκα και το 1996 87 εκατ. μάρκα, αντίστοιχα. Η Ευρωπαϊκή Ενωση μετά την ανατροπή "έδωσε" 450 εκατ. Ecu. Επίσης σημαντική είναι η οικονομική διείσδυση της Ιταλίας. Ο,τι δεν ξεπουλήθηκε, είτε καταστράφηκε είτε έγινε πλιάτσικο στα χέρια λίγων νεόπλουτων, που, προκειμένου να διατηρήσουν την αρπαγή, αλλά και να αυξήσουν εύκολα τον πλούτο τους, εγκαθίδρυσαν το σάπιο δικτατορικό καθεστώς Μπερίσα. Για το λαό απέμεινε η μαζική ανεργία, η μαζική φτώχεια και εξαθλίωση και η μαζική φυγή και μετανάστευση. Και δεν έφταναν όλ' αυτά, αλλά η καλλιέργεια αυταπατών σε λαϊκές δυνάμεις ότι μπορούν επίσης να αυξήσουν γρήγορα τα χρήματα τους, οδήγησε στις παρατράπεζες με τις γνωστές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Επίσημη κλοπή λαϊκών εισοδημάτων με τη σφραγίδα του κράτους. Αυτός είναι ο καπιταλισμός στην Αλβανία. Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας της Αλβανίας από το 1980 και μετά, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα σύγκρισης, σύμφωνα με τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", 20/3/97, ηανεργία το 1992 ήταν 27% και έπεσε το 1996 στο 12,3%. Το ίδιο το περιοδικό, όμως, αναφέρει: "Ομως, στην πραγματικότητα ποιος μπορεί να τους πιστέψει; Οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανών, στην Ελλάδα κυρίως, τι είναι;". Ο αριθμός των ανέργων είναι λοιπόν πλασματικός, λόγω μετανάστευσης. Το ίδιο περιοδικό δίνει στοιχεία για το ΑΕΠ το 1994 9,4%, το 1995 8,6% και το 1996 6%. Ο σχολιασμός του περιοδικού είναι αποκαλυπτικός, ακριβώς γιατί είναι του "Οικονομικού Ταχυδρόμου". "Ναι μεν η άνοδος του ΑΕΠ ήταν αισθητή, όμως έγκυροι αναλυτές σχολίαζαν ότι η γεωργική παραγωγή βρισκόταν στο 60 - 70% του μέσου όρου της 5ετίας 1985 - 1990 (σ.σ. όταν υπήρχε ο σοσιαλισμός) και η βιομηχανική παραγωγή στο 50%.