Τη διαφημιστική καμπάνια του ΟΣΕ με το κεντρικό σύνθημα "Ο ΟΣΕ κινείται με ταχύτητα στον 21ο αιώνα" σχολιάζει σε γράμμα του ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΠΕΒΕΡΑΤΟΣ, από το Μαρμάρι της Εύβοιας. Γράφει: "Είχα πρόσφατα την ευκαιρία να διαπιστώσω πώς κινούνται οι αμαξοστοιχίες του ΟΣΕ - τα συνηθισμένα τρένα που ταξιδεύει ο πολύς κόσμος. Είχαν πάντα σημαντική καθυστέρηση.

Συγκεκριμένα, η αμαξοστοιχία 604, που ξεκινά από την Αθήνα στις 23.55' και είναι προγραμματισμένη να φτάνει στη Θεσσαλονίκη την επομένη στις 7. 19', στις 18 Φλεβάρη 1997, που ήμουν επιβάτης στην εν λόγω αμαξοστοιχία, έφτασε στις 9.55', δηλαδή μετά από 10 ώρες και με καθυστέρηση 2 ώρες και 36'. Να σημειωθεί ότι, πέρα από την ταλαιπωρία της καθυστέρησης, σε ένα από τα βαγόνια (όχημα 114), η θέρμανση δε λειτουργούσε όλη τη νύχτα, με αποτέλεσμα οι επιβάτες να ξεπαγιάσουν κυριολεκτικά ή να αναγκαστούν να ταξιδέψουν όρθιοι σε άλλα βαγόνια που υπήρχε θέρμανση.

Στην επιστροφή, 23 Φλεβάρη, ήμουν πιο τυχερός. Η αμαξοστοιχία 507, που ξεκινά στις 11.35', είχε καθυστέρηση μόνο (;) μια ώρα και πέντε λεπτά και έκανε τη διαδρομή από Θεσσαλονίκη - Αθήνα σε οκτώ ώρες και 25 λεπτά. Ανάλογες δε και καθημερινές είναι και οι καθυστερήσεις στο δρομολόγιο Αθήνα - Χαλκίδα και αντίστροφα.

Είναι φανερό λοιπόν πως η διαφήμιση του ΟΣΕ δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, ή αφορά μόνο τα ιδιαίτερα διαφημιζόμενα τρένα "Intercity", που όμως το εισιτήριο τους είναι κατά πολύ ακριβότερο (διπλάσια τιμή για τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη). Εχουμε δηλαδή, όπως και στους άλλους τομείς της κοινωνίας μας και τρένα δυο ταχυτήτων. Ενα για τους πολλούς, για το οποίο επιδείχνεται πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη και ένα "τρένο ποιότητας" στο οποίο στρέφεται όλη η φροντίδα και προορίζεται για τους "ολίγους" και κάπως πιο "έχοντες", μια και οι "πολύ έχοντες" δεν μπαίνουν βέβαια ποτά σε τρένο.

Οσο για τη διαφημιστική καμπάνια του Οργανισμού - κόστους προφανώς πολλών εκατομμυρίων - και αυτήν βέβαια, σε τελευταία ανάλυση, την πληρώνουν οι πολλοί, άσχετα αν αυτοί "οδηγούνται στον 21ο αιώνα", με ταχύτητα... αραμπά!".