Οι ανοιχτές αγκάλες των Τούρκων στρατηγών δημιουργούν μια ειδυλλιακή εικόνα για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η οποία μπορεί να ικανοποιεί πολλές σκοπιμότητες, απέχει, όμως, από την πραγματικότητα.

Για την αποτύπωση αυτής της πραγματικότητας θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του, εκτός από τις όψιμες καλές διαθέσεις του αρχηγού του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, και τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων, οι οποίες συνεχίζονται απρόσκοπτα.

Ενα μαστίγιο και ένα καρότο, λοιπόν, απεικονίζουν ακριβέστερα την πραγματικότητα που διαμορφώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αφού την ίδια στιγμή που ο Ι. Καρανταγί καλούσε τον Ελληνα ομόλογό του σε διάλογο, τουρκικά αεροσκάφη και πλοία υπογράμμιζαν τις "διαπραγματευτικές" θέσεις της Αγκυρας.

Η κίνηση εντυπώσεων του Τούρκου στρατηγού προσφέρεται σε όσους επιθυμούν, στην Αθήνα και αλλού, να αποδείξουν πως η Αγκυρα είναι σε "δύσκολη θέση", άρα και έτοιμη να μετακινηθεί από πάγιες θέσεις και επιδιώξεις προκειμένου να συμβιβαστεί με την Αθήνα, εξασφαλίζοντας την ελληνική υποστήριξη στους ευρωπαϊκούς προσανατολισμούς της. Την εικόνα αυτή φαίνεται πως επιθυμεί να προβάλει και η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να δικαιολογήσει το "άνοιγμα" μιας ελληνοτουρκικής συζήτησης.

Η συζήτηση αυτή πραγματοποιείται με εντατικούς ρυθμούς, αμέσως μετά την κρίση των Ιμια στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, έχει οδηγήσει σε κάποια αποτελέσματα και η "επίδειξη καλής θέλησης" από τον Ι. Καρανταγί δημιουργεί το κλίμα για τη συνέχισή της σε πολιτικό επίπεδο.

Τα αποτελέσματα των ελληνοτουρκικών συζητήσεων σε στρατιωτικό επίπεδο, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αφορούν στα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο, τα οποία σιγά σιγά και "αθόρυβα" εγκαθίστανται, διαμορφώνοντας το περίγραμμα της "λύσης" των προβλημάτων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η προώθηση μιας "ελληνοτουρκικής συνεννόησης" μακριά από τα φώτα των επαφών σε πολιτικό επίπεδο επιλέχτηκε ως ασφαλέστερη διαδικασία, από την Ουάσιγκτον, καθώς οι σχετικές συζητήσεις αντιμετωπίζουν την ουσία των "διαφορών", πραγματοποιούνται στο "ημίφως" των επιτελικών γραφείων και δεν επιφέρουν πολιτικό κόστος.

Οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες, υπό τη ΝΑΤΟική καθοδήγηση, μπορεί να εξυπηρετούν - ως διαδικασία - την ελληνική κυβέρνηση, η οποία, δημόσια, εξακολουθεί να θέτει όρους και προϋποθέσεις προκειμένου να προσέλθει σε διάλογο με την Τουρκία.

Ωστόσο, η τακτική αυτή θυμίζει τη στρουθοκάμηλο, η οποία αρκείται να κρύψει το κεφάλι της όταν βρεθεί σε κίνδυνο. Κάπως έτσι και η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει τις "ανοιχτές αγκάλες" των Τούρκων στρατηγών, "βροντοφωνάζοντας" πως δε συνομιλεί με την Τουρκία, τη στιγμή που πραγματοποιεί αλλεπάλληλα "ραντεβού" στο ημίφως των ΝΑΤΟικών γραφείων.