ΛΟΝΔΙΝΟ.-

"Συμβόλαιο με το λαό" ονόμασε το μανιφέστο του Εργατικού Κόμματος για τις εκλογές, που έδωσε χτες στη δημοσιότητα, ο ηγέτης του, Τόνι Μπλερ. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου όπου παρουσίασε το δεκάλογο των υποσχέσεων, ο Τ. Μπλερ τόνισε ότι δεν υπόσχεται τίποτα περισσότερο από "ένα νέο ξεκίνημα" και ότι η επιλογή των ψηφοφόρων στις ερχόμενες εκλογές της 1ης Μάη θα είναι μία επιλογή ανάμεσα στο μέλλον και το παρελθόν, ανάμεσα σε μία διακυβέρνηση για τους πολλούς και μία για τους λίγους, ανάμεσα σε μία στιβαρή ηγεσία και στην αβεβαιότητα.

Το "συμβόλαιο με το λαό" αποτελείται από δέκα σημεία που καταπιάνονται με την παιδεία, την υγεία, την απασχόληση, τη μείωση της εγκληματικότητας. Ειδικότερα, όσον αφορά τον οικονομικό τομέα του προγράμματος, υπόσχεται την εισαγωγή κατώτερου μισθού, το πάγωμα της φορολογίας και των δαπανών του προϋπολογισμού για τα επόμενα δύο χρόνια και τέλος την προσήλωση στον περιορισμό του πληθωρισμού κάτω από το 2,54%. Οπως ο ίδιος σπεύδει να "χρωματίσει" τις εξαγγελίες του, δηλώνει ότι πρόκειται για "ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα που τοποθετείται όμως στο ριζοσπαστικό κέντρο, το σύγχρονο, που κοιτάζει μπροστά και εναρμονίζεται με τους καιρούς και τα ένστικτα της σημερινής Βρετανίας. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για το νέο Εργατικό Κόμμα, για ένα πρόγραμμα ούτε της Αριστεράς, ούτε και των Συντηρητικών. Υποσχόμαστε, ό,τι είμαστε σε θέση να πραγματοποιήσουμε. Εάν δεν είμαστε βέβαιοι, δεν το υποσχόμαστε".

Η επίσημη ανακοίνωση των προγραμμάτων των δύο κομμάτων που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία, δίνει, όπως τονίζουν και οι δύο ηγέτες, τη δυνατότητα στο βρετανικό λαό να μελετήσει διεξοδικά τα προγράμματα και με υπευθυνότητα να αποφασίσει σε ποιον θα δοθεί η λαϊκή εντολή να οδηγήσει τη χώρα "στο μέλλον". Αν όμως κάποιος δει πιο προσεκτικά, κανένα από τα δύο κόμματα δεν προσφέρει "ένα μέλλον", μόνο μια καλή διαχείριση του κράτους υπόσχεται, τίποτα άλλο. Η μήπως λανθάνουμε;