Χρήσιμοι οι «εγκληματίες... » | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Χρήσιμοι οι «εγκληματίες... »

Πριν λίγα χρόνια ένας αγρότης από χωριό της Λάρισας είχε σκοτώσει, πυροβολώντας τον με την καραμπίνα, έναν 20χρονο Αλβανό, επειδή πήρε ένα καρπούζι από το μποστάνι του! Το «δι' ασήμαντον αφορμήν» αποτρόπαιο έγκλημα, με θύμα έναν πεινασμένο λαθρομετανάστη, είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις όσων ακόμα, σε τούτη τη χώρα, παραμένουν άνθρωποι. Ηταν, όμως, και αρκετοί που προσπάθησαν ακόμα και να δικαιολογήσουν το φόνο, επικαλούμενοι τη - φύσει και θέσει, όπως υποστηρίζουν - ροπή των Αλβανών μεταναστών προς την παρανομία.

Και τότε - όπως, ιδίως σε περιπτώσεις που θύτης ενός εγκλήματος είναι Αλβανός και θύμα Ελληνας - ακούστηκαν οι γνωστές κραυγές «να φύγουν, εδώ και τώρα, όλοι οι Αλβανοί από τον τόπο μας». Οπως ήταν αναμενόμενο, τις κραυγές αυτές πήραν και τις μετέφεραν παντού τα ΜΜΕ, που δε χάνουν την ευκαιρία να προβάλλουν αντιδράσεις οι οποίες χαρακτηρίζονται από ξενοφοβία και ρατσισμό.

Κοιτάξτε τώρα πώς αλλάζουν οι καιροί. Αυτό το διάστημα που ο κάμπος καίγεται από τη λειψυδρία και ο αγροτικός κόσμος αγωνιά και αγωνίζεται να σώσει την παραγωγή του, μια φωνή ακούγεται σε χωριά της Θεσσαλίας. «Αφήστε τους Αλβανούς στα χωράφια μας»! Αγρότες, μαζικοί φορείς και δήμαρχοι της περιοχής ζητούν από την κυβέρνηση να βρει τρόπο για να μείνουν εκεί οι Αλβανοί λαθρομετανάστες που συλλαμβάνονται από την αστυνομία και απελαύνονται. «Αν φύγουν, χανόμαστε» φωνάζουν. Οι «άχρηστοι και επικίνδυνοι» του χτες, έγιναν οι χρήσιμοι και ακίνδυνοι του σήμερα. Οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» μετατρέπονται σε «απαραίτητους συνεργάτες». Οι «καθ' έξιν εγκληματίες» σε «φιλήσυχους και εργατικούς ανθρώπους».

Τι έγινε και ξαφνικά άλλαξαν οι διαθέσεις έναντι των Αλβανών λαθρομεταναστών; Μπροστά στο συμφέρον, υποχωρεί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, λένε κάποιοι. Και υποστηρίζουν ότι ίδιο είναι το κίνητρο - το ίδιον όφελος και η υπεράσπιση της ιδιοκτησίας - και όταν σκοτώνεται ένας 20χρονος Αλβανός για ένα καρπούζι και όταν καλούνται οι Αλβανοί στη δούλεψη. Μπορεί. Ομως, αν το δεχτούμε αυτό, θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ελληνική κοινωνία έχει απολέσει κάθε αξία και όλα τα μετράει με το ατομικό συμφέρον. Και ίσως τότε την αδικήσουμε. Διότι μπορεί πράγματι αυτή η κοινωνία να έχει υποστεί αλλοιώσεις και αλλοτριώσεις, αλλά υπάρχουν ακόμα μέσα της ισχυρά τα σπέρματα της αποδοχής του ξένου και του διαφορετικού, υπάρχουν ακόμα οι διαθέσεις συνεργασίας για το κοινό καλό με τους οικονομικούς μετανάστες.

Ετσι ή αλλιώς, πάντως, αποδεικνύεται ότι οι οικονομικοί μετανάστες προσφέρουν πολλά στην οικονομία της Ελλάδας. Εξ' αυτού αναδεικνύεται και η αναγκαιότητα να νομιμοποιηθεί η εργασία τους, ώστε να μη μετατρέπονται σε θύματα εκβιασμών του κάθε λογής εργοδότη τους, να ενταχθούν ομαλά και ισότιμα στο εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, ώστε να αμείβονται όπως και όσο οι Ελληνες συνάδελφοί τους και να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις στους χώρους δουλιάς, στην ασφάλιση, στην ιατρική περίθαλψη, στη σύνταξη. Αυτή είναι η υποχρέωση του ελληνικού κράτους, αλλά και το καθήκον των Ελλήνων εργαζομένων, των αγροτών, που πρέπει να συντονίσουν τον αγώνα τους με τους μετανάστες για να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται για τη νόμιμη και αμοιβαίως επωφελή ενσωμάτωση του μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού στην οικονομία της χώρας μας και στην ελληνική κοινωνία.

Αλλωστε, μέγα όφελος θα είναι για την εργατική τάξη της πατρίδας μας να βρει συναγωνιστές και συντρόφους μετανάστες στην πάλη της κατά της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, που επιχειρεί να καταργήσει όλα τα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις, ν' ανατρέψει εκ βάθρων τις εργασιακές σχέσεις και να γυρίσει τους εργαζόμενους πίσω στο «Μεσαίωνα».

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ