- Πού οφείλεται το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δήμων και κοινοτήτων αυτή την περίοδο εμφανίζεται να ζητά και πάλι έγκριση για προσλήψεις εκτάκτων υπαλλήλων; Γιατί δεν καλύπτονται τα κενά με μόνιμους υπαλλήλους;- Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της κυβερνητικής απαγόρευσης για τις προσλήψεις, μια απαγόρευση η οποία, σε ό,τι αφορά την Αυτοδιοίκηση, δεν είναι καθόλου αθώα, καθώς "μονιμοποιεί" το καθεστώς των εκτάκτων εργαζομένων ή εργαζομένων με σχέση ιδιωτικού δικαίου. Το καθεστώς αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται τον κατακερματισμό των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών ταμείων, αφού θα ισχύουν διαφορετικές ασφαλιστικές διατάξεις για έκτακτους και μόνιμους υπαλλήλους. Και καθώς τα Ταμεία των μονίμων υπαλλήλων θα έχουν υστέρηση εσόδων, προλειαίνεται έτσι το έδαφος για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες να επέμβουν, ώστε να καλύψουν τα όποια κενά. Ολα αυτά είναι μέρος μιας ενιαίας πολιτικής, που εκπορεύεται από την ΕΕ και υλοποιεί η κυβέρνηση με τους νόμους που ψηφίζει, αλλά και οι δήμοι με τις αντίστοιχες πολιτικές αντιλήψεις. Με τη "μονιμοποίηση" του καθεστώτος των εκτάκτων γίνεται, επίσης, προσπάθεια να μοιραστεί η ανεργία μεταξύ των εργαζομένων και να εκμαυλιστούν συνειδήσεις στη λογική της πελατειακής σχέσης. Αυτή την περίοδο λήγουν οι προηγούμενες 8μηνες συμβάσεις και οι δήμοι σπρώχνονται να καλύψουν τα κενά με νέες ανάλογες. Η κυβέρνηση δε φαίνεται ότι βιάζεται να λύσει το πρόβλημα, καθώς η ύπαρξη του προβλήματος εξυπηρετεί και την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.

- Με ποιον τρόπο εκτιμάτε ότι πρέπει να γίνονται οι προσλήψεις στους δήμους, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια, από τη μια πλευρά, και ο κοινωνικός ρόλος των δήμων, από την άλλη;

- Οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση απαιτούν οι προσλήψεις να γίνονται μέσα από τους Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας (ΟΕΥ). Οι πάγιες και διαρκείς ανάγκες να καλύπτονται με μόνιμο προσωπικό, οι δε έκτακτες πρέπει να είναι προσδιορισμένες, όσον αφορά τον αριθμό, μέσα από τους ΟΕΥ και να γίνονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Αναγκαία, ωστόσο, προϋπόθεση είναι οι διαγωνισμοί να γίνονται σε ευρύτερη περιφέρεια, με κριτήρια κοινωνικά, αντικειμενικά και μετρήσιμα, μέσα από τις ΟΕΥ. Με τον τρόπο αυτό θα πάψει να δίνεται η αφορμή στις δημοτικές αρχές - λόγω επικαλούμενης έλλειψης προσωπικού - να εκχωρούν αρμοδιότητες, έργα και υπηρεσίες στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με τη σύσταση δημοτικών επιχειρήσεων ή με την απευθείας ανάθεση έργων σε εταιρίες και εργολάβους. Τέτοιες δραστηριότητες, όχι μόνο ενισχύουν τις πελατειακές σχέσεις με τη μέθοδο των προσλήψεων από το "παράθυρο", αλλά επιβαρύνουν επιπλέον τους δημότες, με αύξηση των δημοτικών τιμολογίων.

- Πώς μπορεί να αντιστραφεί αυτή η πορεία; Τι ρόλο μπορούν να παίξουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι δημοτικές αρχές σ' αυτό;

- Είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να έχουν ένα κοινό μέτωπο διεκδίκησης για τις προσλήψεις, στη βάση της ενιαίας σχέσης εργασίας, αυτή, δηλαδή, του δημοσίου δικαίου, καθώς επίσης στη βάση της αποτροπής της λογικής της ιδιωτικοποίησης. Μόνο τότε θα πάψει να χρησιμοποιείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση σαν μοχλός "περάσματος" μιας αντιλαϊκής πολιτικής, που φορτώνει με νέα βάρη τις πλάτες των εργαζομένων του κάθε δήμου και των μισθοσυντήρητων και διευρύνει τα κέρδη των εταιριών και εργολάβων, που αναλαμβάνουν έργα και υπηρεσίες για λογαριασμό των δήμων. Με ένα τέτοιο μέτωπο πάλης αυτή η πολιτική μπορεί να ανατραπεί. Θα χρειαστούν, βέβαια, αγώνες για τους οποίους θα χρειαστούν να πάρουν θέση και να μπουν μπροστά τα συνδικαλιστικά όργανα και των εργαζομένων και των οργανισμών της Αυτοδιοίκησης.

Χ. Δ.