Η Πάτρα νοσεί. Εδώ και μια δεκαετία που προσβλήθηκε από τον "ιό" της αποβιομηχάνισης έχει πάρει το δρόμο που οδηγεί στην ερήμωση. Η ανεργία μέρα με τη μέρα γίνεται εντονότερη και ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι κάνουν λόγο για ένα "νέο Λαύριο" που δημιουργείται στην Αχαϊα.

Τα προβλήματα που έχουν προκύψει από την αποβιομηχάνιση συζητήθηκαν στη σύσκεψη που πραγματοποίησαν την περασμένη Τρίτη συνδικαλιστές του μετάλλου και άλλων χώρων στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας.

"Σε λίγο καιρό μόνο περιστέρια θα κατοικούν στον τόπο μας, κάθε μέρα και χειρότερα",δηλώνει χαρακτηριστικά ο Γ. Μπουλούκος,συνταξιούχος μεταλλεργάτης, στο γκρίζο φόντο των 25.000 ανέργων και των "λουκέτων" σε πολλές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων η "Πειραϊκή - Πατραϊκή",η ΠΙΡΕΛΙ,η χαρτοποιία Λαδόπουλος και των άλλων 20 επιχειρήσεων που έκλεισαν από το 1991. Δηλωτικό του μεγέθους της ανεργίας είναι και το γεγονός ότι πρόσφατα για 120 θέσεις εργασίας σε πολυκατάστημα κατατέθηκαν 4.800 αιτήσεις!

Αλλά η κατάσταση είναι άσχημη ακόμα και σε όσες επιχειρήσεις εξακολουθούν να λειτουργούν. Για παράδειγμα στη μεταλλουργεία ΑΛΟΥΚΑΝΚΟ οι εργαζόμενοι δουλεύουν κυλιόμενο πενθήμερο, οι εκβιασμοί του στιλ "ή συμμορφώνεστε ή απολύεστε", ακούγονται συχνότατα. Το Δεκέμβρη οι εργοδότες κάλεσαν τους εργαζόμενους κι έκαναν τις προτάσεις τους για τη σύμβαση εργασίας, για να απαντήσουν σε λίγες μέρες: "Είστε εκτός τόπου και χρόνου"! Οι υπερωρίες φτάνουν τις 16 ώρες κάποιες φορές, οι συνθήκες εργασίας είναι άσχημες από τις αναθυμιάσεις χρωμάτων, αλλά και τους θορύβους...

Ο Σ. Βουκελάτος,αντιπρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της εταιρίας, τόνισε: "Το μέταλλο δεν πάει καλά. Τα μόνα εργοστάσια που έμειναν, είναι το δικό μας και η ΦΡΙΓΚΟΤΕΞ, στην οποία το 70% των εργαζομένων είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.Τα προβλήματά μας είναι πολλά αλλά κανείς δε στέκεται δίπλα μας. Η Επιθεώρηση Εργασίας κοιμάται. Η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου πάντα λέει ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά δεν κάνει τίποτα, δεν έχει έρθει ποτέ ούτε καν να επισκεφθεί το χώρο".

Η "Αχάια Κλάους" χρωστάει στους εργαζόμενους δεδουλευμένα 3,5 μηνών και φημολογείται ότι σύντομα θα έχει την κατάληξη άλλων εργοστασίων...

Ο Α. Ταβουλάρης μέλος του ΔΣ του ΕΚΠ, τόνισε: "Το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Δυστυχώς, η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου και του συνδικαλιστικού κινήματος της πόλης κλείνουν τα μάτια, πιστοί στη λογική της συναίνεσης και της κυβερνητικής πολιτικής. Ο μόνος τρόπος, η μόνη διέξοδος είναι η αντίδραση των ίδιων των εργαζομένων". Ο ίδιος εργάζεται στον ΟΣΕ και όπως είπε "κι εκεί η κατάσταση είναι δραματική, δεν υπάρχουν κονδύλια, από τα χρήματα που δόθηκαν για τη ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου εξαιρέθηκε ο σιδηρόδρομος. Βλέπετε στο σιδηρόδρομο δεν υπάρχουν διόδια".

Ασχημοι καιροί όμως περνάνε και οι συνταξιούχοι και ο συνταξιούχος μετάλλου, ο Γ. Μπουλούκος μάς μετέφερε μια από τις διαμαρτυρίες τους: "Υπάρχουν συνταξιούχοι μετάλλου που από το 1988 παίρνουν ακόμα την προσωρινή σύνταξη. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν στείλει τα δικαιολογητικά στο Ταμείο Μετάλλου από το 1993 και δεν έχουν πάρει ακόμα ούτε την προσωρινή σύνταξη".

Β. Ν.