Τη βδομάδα που πέρασε - σε μια ανάπαυλα της κρίσης της Ιμια - τα τοκ - σόου και τα πρωτοσέλιδα των ταμπλόιντ μονοπώλησαν οι μπασκετμπολίστες. Ο Φασούλας κι ο Γιαννάκης. Ο Γκάλης και ο Πολίτης. Οι αθλητές στο πλευρό των οποίων έκλεβε δόξα το 1987 και ένθεν η πολιτική ηγεσία, βορά στο βωμό της θεαματικότητας και της παραπληροφόρησης.

Τα προβλήματα της Εφορίας στον αθλητικό χώρο ήταν γνωστά. Κανένας ποδοσφαιριστής δεν πλήρωνε φόρο μέχρι το 1979, που το ποδόσφαιρο έγινε επαγγελματικό. Ούτε ένας μπασκετμπολίστες ή βολεϊμπολίστας δε δήλωνε τα έσοδά του στην Εφορία μέχρι που ψηφίστηκε ο Ν. 1958 το 1991. Τα εισοδήματα ολυμπιονικών, πρωταθλητών κόσμου και Ευρώπης δεν υπόκεινται σε φόρο, σύμφωνα με το νόμο 75/75.

Στο ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το βόλεϊ, οι αθλητές πρωτοστάτησαν στην καθιέρωση των συμβολαίων. Το κράτος αδιαφορούσε για τα διαφυγόντα κέρδη του. Με την πολιτική των τακτικών κι εκτάκτων επιχορηγήσεων και των πολιτικών παρεμβάσεων εξέθρεψε την ασυδοσία σε επίπεδο συλλόγων. Τα σωματεία μετατράπηκαν σε δεξαμενές άντλησης ψηφοφόρων, οι εξέδρες των γηπέδων γέμισαν πολιτικές προσωπικότητες, φτάνοντας στο σημείο η ΝΔ να επισπεύσει το 1993 τη μεταγραφή του Γαλακτερού στον ΠΑΟΚ, προκειμένου να μην υπάρξουν διαμαρτυρίες φιλάθλων, στη διάρκεια των εγκαινίων της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, στον τότε πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη.

Πέντε χρόνια μετά την καθιέρωση του επαγγελματικού μπάσκετ, το κράτος ανακάλυψε τη φοροδιαφυγή. Ερώτηση: Γιατί όχι νωρίτερα; Ο νόμος 1958/91 προέβλεπε τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες ελέγχου, σε μηνιαία και ετήσια βάση. Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν κοιμήθηκαν, ούτε αδιαφόρησαν. Συνειδητά έκλεισαν τα μάτια. Τη μια υπήρχε το Μακεδονικό, την άλλη οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τη Βουλή, την επόμενη η κομματική πελατεία και το φαινόμενο θέριεψε. Ποιος αλήθεια ενθάρρυνε σωματεία στην παρακράτηση φόρου προστιθέμενης αξίας; Χρήματα που είχαν εισπραχθεί, δηλαδή, από την πώληση εισιτηρίων και ξοδεύτηκαν πιθανά σε μεταγραφές. Ποιοι μεσολαβούσαν όταν η αρμόδια Εφορία αρνούνταν κατ' επανάληψη να σφραγίσει, π.χ., τα εισιτήρια του Αρη, επειδή δεν υπήρχε, όπως προβλέπει ο νόμος, φορολογική ενημερότητα. Οι πολιτευτάδες του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος από τη Θεσσαλονίκη, ασφαλώς, μπορούν να δώσουν πολλές χρήσιμες πληροφορίες στον Αλ. Παπαδόπουλο.

Από τη στιγμή που διατάχτηκε η ΥΠΕΔΑ να ελέγξει τα ΤΑΚ, το αποτέλεσμα, εκτός ίσως της απόκρυψης εισοδημάτων εκ μέρους ορισμένων αθλητών, ήταν αναμενόμενο. Σωματεία χρεωμένα στο δημόσιο, που αγωνίζονται στην Α1 κατηγορία μόνο και μόνο επειδή όλα αυτά τα χρόνια το κράτος "βάζει νερό στο κρασί του", καταστρατηγώντας την ισχύουσα νομοθεσία.

Εκείνο που κανείς δε φανταζόταν ήταν η διαπόμπευση αθλητών. Πριν αποσαφηνιστεί το καθεστώς που ίσχυε πριν το 1991 με το νόμο 75/75, πριν καν ενημερωθούν οι "κατηγορούμενοι" για τις παραβάσεις τους, διεθνείς αθλητές με προσφορά στο άθλημα και τη χώρα έπεσαν θύματα μικροπολιτικής και κυνηγών ανθρωποκεφαλών χάριν της θεαματικότητας. Οι υπηρεσίες της ΥΠΕΔΑ το ίδιο διάστημα κρατούσαν στα χέρια τους καταστάσεις φοροδιαφυγής εφοπλιστών και καναλαρχών. Ομως, αυτές δεν είδαν και δε θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.

Πολλοί από τους αθλητές, που διαπομπεύτηκαν δημοσίως, αν και δήλωσαν έτοιμοι να επανορθώσουν το οποιοδήποτε σφάλμα τους, θα κληθούν το καλοκαίρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα να κρατήσουν ψηλά την ελληνική σημαία. Με τι κουράγιο άραγε;

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ