Απεργία χωρίς απεργιακή συγκέντρωση! Απεργία με το πλαίσιο και τη σφραγίδα αυτών που έχουν τις ευθύνες για την αδιέξοδη πορεία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, δηλαδή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Να, τι αποφάσισε σε πρόσφατη ολομέλεια η πλειοψηφία της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης! Ετσι βλέπουν οι ηγεσίες των παρατάξεων αυτών που συγκροτούν την πλειοψηφία του ΕΚΘ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, "ΣΥΝ") τη συμβολή τους στην πάλη των εργαζομένων για τη διεκδίκηση ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Να σταματήσουν κάποια εργοστάσια να λειτουργούν για 24 ώρες και από εκεί και πέρα τίποτε, να μην πάρει είδηση κανείς ότι έχουμε 24ωρη απεργία στην πόλη της Θεσσαλονίκης, αφού δεν πρέπει να έχουμε απεργιακή συγκέντρωση και έτσι δε θα κατέβουν οι εργάτες στους δρόμους! Ετσι ξεμπερδεύουν με το "ταξικό" τους καθήκον, να ρίξουν μια τουφεκιά για την "τιμή των όπλων". Δηλαδή για τα προσχήματα, για να παίξουν άλλη μια φορά το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού σε βάρος των εργαζομένων, κηρύσσοντας απεργία χωρίς απεργούς στους δρόμους! (Αυτό κι αν είναι εκσυγχρονισμός!).

Η πρωτοφανέρωτη συνδικαλιστική τακτική αυτών των δυνάμεων, να αποφασίσουν απεργία χωρίς απεργιακή συγκέντρωση (!), εκφράζει και από αυτή την πλευρά ότι έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικό "Δούρειο Ιππο" στις γραμμές του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Ενα "Δούρειο Ιππο", πιο "επιστημονικά" οργανωμένο και "εκσυγχρονισμένο", που βέβαια οι στόχοι του είναι οι ίδιοι με αυτούς του"Μακρη-Θεοδωρισμού". Να ενσωματώσουν συνολικά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στο καπιταλιστικό σύστημα, να το παραδώσουν υποταγμένο στον ταξικό αντίπαλο, στους βιομηχάνους και στις πολιτικές τους, που τις υπαγορεύουν μέσω των "γαλαζοπράσινων" κυβερνήσεών τους. Στην κατεύθυνση αυτή, βλέπουν και την 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ στις 22 Φλεβάρη: Ετσι, χωρίς πραγματικό πλαίσιο αιτημάτων, χωρίς συνέχεια, χωρίς προοπτική, δηλ. άσφαιρη και αποτυχημένη.

Ομως, για μια ακόμα φορά, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε θα τους κάνει τη χάρη. Τα συνδικάτα της πόλης λένε ΝΑΙ στην απεργία της 22ης Φλεβάρη, μπαίνοντας αποφασιστικά στη μάχη για την επιτυχία της, οργανώνοντας παράλληλα και την απεργιακή συγκέντρωση στις 10 το πρωί μπροστά στο ΕΚΘ. Απαντάνε έμπρακτα στον αποπροσανατολισμό των δυνάμεων του συμβιβασμού και του κοινωνικού εταιρισμού, που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, εντάσσοντας στην απεργία της Πέμπτης τα πραγματικά τους αιτήματα, τα αιτήματα που εκφράζουν τις πραγματικές τους ανάγκες, απαιτώντας τη συνέχιση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τη διεκδίκηση ικανοποιητικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης αλλά και κλαδικών - επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων. Τα αιτήματα για κατώτερο μεροκάματο 6.500 δραχμών, για κατώτερο μισθό 160.000 δραχμών, για 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο, χωρίς μείωση αποδοχών, για μέτρα κατά της ανεργίας, για θεσμοθέτηση γνήσιου συστήματος ΑΤΑ, για επανασύνδεση της κατώτερης σύνταξης στα 20 μεροκάματα της ΕΓΣΣΕ, αποτελούν και τα συνθήματα της συγκέντρωσης που προετοιμάζουν τα συνδικάτα της Θεσσαλονίκης. Οι οικοδόμοι, οι τσαγκαράδες, οι εμποροϋπάλληλοι, οι εργαζόμενοι στον ιματισμό, κλάδοι που έχουν συμβάλει με τη συρρίκνωσή τους στην ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε πόλη της ανεργίας, της τάξης του 17%, θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για την επιτυχία της απεργίας και της συγκέντρωσης στις 22 Φλεβάρη. Η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων της Θεσσαλονίκης πρωτοστατεί στην οργάνωση της απεργίας και της συγκέντρωσης μπροστά στο ΚΕΘ, καλώντας όλα τα σωματεία των κλάδων και των εργοστασίων να δώσουν με τη συμμετοχή τους το μήνυμα της αντίστασης στις πολιτικές της λιτότητας, της φτώχειας, της αποβιομηχάνισης, της ανεργίας, του συμβιβασμού και της ηττοπάθειας. Η επίθεση των βιομηχάνων που δέχονται τον τελευταίο καιρό οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της "Σιγκ", της ΕΛΛΑΣ - ΚΑΝ, της "Γκουντγίαρ" και η αντίστασή τους σε αυτήν πρέπει να εκφραστεί και έτσι θα γίνει στην απεργία στις 22 Φλεβάρη. Το ίδιο και όλοι οι εργαζόμενοι των κλάδων και των εργοστασίων που εντάσσουν την απεργία αυτή στα αγωνιστικά διεκδικητικά τους προγράμματα, για την επίλυση των προβλημάτων τους και την υπεράσπιση των κατακτήσεών τους. Σε όλους αυτούς ανήκει η επιτυχία και η προοπτική της απεργίας της 22 Φλεβάρη.