Τα τελευταία πέντε χρόνια τα ΕΛΤΑ παρουσιάζουν εικόνα αποδιοργάνωσης με έντονα σημάδια συρρίκνωσης του έργου τους. Η προσφορά του Οργανισμού προς τον ελληνικό λαό, υποβαθμίζεται. Το δημόσιο ταχυδρομείο υποχωρεί και τις δραστηριότητές του καταλαμβάνουν μικρές και μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες. Είναι ακριβώς η περίοδος που ανέκυψε με σφοδρότητα η επίθεση των κυβερνήσεων της ΝΔ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, κατά του δημόσιου τομέα. Τα ΕΛΤΑ γενικά είχαν τα γνωστά προβλήματα που έχουν όλοι σχεδόν οι δημόσιοι οργανισμοί. Ασφυκτικός εναγκαλισμός με την κυβέρνηση, ρουσφέτια, ρεμούλα και κακοδιοίκηση, αντιδημοκρατικοί κανόνες λειτουργίας (ακόμα στα ΕΛΤΑ υπάρχει ο χουντικός Γενικός Κανονισμός Προσωπικού). Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξή του ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή ενασχόληση της κεντρικής διοίκησης. Το κάθε ταχυδρομικό γραφείο ξεφύτρωσε, όχι σύμφωνα με τις ανάγκες, αλλά με την παρέμβαση του κομματάρχη ή του βουλευτή. Σε συνδυασμό των παραπάνω, με την απαράδεκτη ανισοκατανομή του προσωπικού (στην Κρήτη περισσεύουν 150 εργαζόμενοι και στην Αθήνα υπάρχει έλλειψη προσωπικού), αβίαστα προκύπτουν οι τεράστιες ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Θα αναφέρουμε δύο χαρακτηριστικά στοιχεία που καταδείχνουν το μέγεθος της καθυστέρησης στην ουσιαστική ανάπτυξη των ΕΛΤΑ.

Παρά τις προαναφερόμενες σοβαρές καθυστερήσεις, στη δεκαετία του '80 υπήρξε μια στοιχειώδη προσπάθεια ανασυγκρότησης των ΕΛΤΑ με καλά αποτελέσματα. Αυτή η παρένθεση πνοής που υπήρξε για τα ΕΛΤΑ, αποδεικνύει τις δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξή του χωρίς τη μεσολάβηση τρίτων και προς όφελός τους. Καταδείχνει επίσης ότι υπάρχουν περιθώρια ανάπτυξης των ΕΛΤΑ, αν οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης ξεφύγουν από τις στραγγαλιστικές λαβίδες των Βρυξελλών, που θέλουν να επιβάλουν την "πλήρη απελευθέρωση των ταχυδρομικών υπηρεσιών" σε βάρος φυσικά του δημόσιου ταχυδρομείου και προς όφελος των ιδιωτών. Νευραλγικές υπηρεσίες, όπως τα "εξπρές" και "πόρτα - πόρτα" διαλύονται. Αξίζει να αναφερθεί πως ενώ στο Κέντρο Διαλογής Αθηνών (ΚΔΑ) και στην υπηρεσία "εξπρές" έπρεπε να δουλεύουν 53 άτομα (οργανόγραμμα 1988) σήμερα απασχολούνται μόνο 12. Η αστική διανομή χωλαίνει, αφού 150 τομείς διανομής στην Αθήνα μένουν καθημερινά ανεκτέλεστοι. Η υπηρεσία δεμάτων αδυνατεί με 23 άτομα να διεκπεραιώσει 10.000 δέματα την ημέρα. Η αξιοποίηση της υποδομής στην ταχυπληρωμή μένει στάσιμη, γιατί δε συμφέρει το πιστωτικό σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Είναι καθαρό. Υπονομεύονται τα Ελληνικα Ταχυδρομεία, συκοφαντείται ο δημόσιος χαρακτήρας και έντεχνα οδηγείται ο ελληνικός λαός στην "ανάγκη" του ιδιωτικού ταχυδρομείου, που δραστηριοποιείται όμως μόνο εκεί που υπάρχει το άμεσο και εύκολο κέρδος. Για την κατάσταση που διαμορφώνεται δε φταίει το "κακό το ριζικό" των ΕΛΤΑ. Δε φταίνε οι εργαζόμενοι. Αν ακόμα κάτι λειτουργεί είναι από την υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλουν, την ίδια στιγμή που τα δικαιώματά τους τσαλαπατούνται. Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ είναι αυτοί που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και τα Σαββατοκύριακα χωρίς αμοιβή. Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ είναι αυτοί που έχουν να πάρουν κανονική άδεια έξι χρόνια. Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΤΑ είναι αυτοί που δε σηκώνουν κεφάλι από τα γκισέ για οχτώ ολόκληρες ώρες την ημέρα.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς: Και τα συνδικάτα του χώρου; Σφυρίζουν αδιάφορα στην καλύτερη περίπτωση, όταν δε συμφωνούν ανοιχτά στο χτύπημα των δικαιωμάτων μας. Με ευθύνη κύρια της ΠΑΣΚΕ αλλά και της ΔΑΚΕ, ο "κοινωνικός εταιρισμός" στο χώρο μας τραβάει καλά. Πρόσφατη είναι η από κοινού σύμπραξή τους για κατάργηση του υφισταμένου ωραρίου στους ταχυδρόμους ή ακόμα και η επαναφορά του εξαήμερου. Η "Δημοκρατική Συνεργασία" προτείνει: