ΧΑΛΚΙΔΑ.-

Εκ των υστέρων, η πλειοψηφία του σωματείου εργαζομένων στα "Τσιμέντα Χαλκίδας",πήρε είδηση τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι μισοί από τους 1.000 περίπου εργαζόμενους, να μείνουν χωρίς δουλιά. Και αυτό, λίγες μόνο μέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας μεταβίβασης της επιχείρησης, στη θυγατρική της "Καλτσεστρούτσι", "Κογκρέτουμ". Είναι αυτοί, οι ίδιοι που μέχρι πρότινος, έκαναν ό,τι πέρναγε από το χέρι τους για να δεχτούν οι εργαζόμενοι την προτεινόμενη λύση, σαν μοναδική, παίζοντας με τα συμφέροντα και την αγωνία τους για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

Οι μεν, συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, ανασκεύαζαν την προηγούμενη θέση για λειτουργία της επιχείρησης υπό δημόσιο φορέα στα πλαίσια του Ενιαίου Φορέα Τσιμεντοβιομηχανίας, για να ευθυγραμμιστούν με την υποταγή του κομματικού τους φορέα στα κελεύσματα του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών. Από την άλλη, οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, συναίνεσαν στην παράδοση, έστω και τσάμπα, της επιχείρησης στην "Καλτσεστρούτσι", "αρκεί να μην έκλεινε"...

Οι όψιμες ανησυχίες τους στάλθηκαν με επιστολή, μέσω φαξ, με ημερομηνία 28/3/96, προς τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, τους διοικητές της Εθνικής Τράπεζας και της ΔΕΗ (πιστωτές) και τον... πρόεδρο της Κογκρέτουμ, Ιταλό Τζουντίτσι. Σ' αυτήν, γίνεται λόγος για αδιαφανείς διαδικασίες, παραμερισμό του σωματείου - παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, όπως αναφέρουν - και επαναλαμβάνονται κάποιες "πάγιες" θέσεις του σωματείου "που αν δε συμπεριληφθούν στη σύμβαση δε θα γίνει αποδεχτή" και θα αντιδράσουν. Για τους λόγους αυτούς, αλλά και γιατί ακόμη δεν έχει υπογραφεί ΣΣΕ για το 1996, καλούν σε Γενική Συνέλευση τους εργαζόμενους, σήμερα Πέμπτη, προκειμένου "αν κάτι δεν πάει καλά", να εξουσιοδοτηθούν για 4ωρες στάσεις εργασίας και 24ωρες απεργίες. Την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της ιταλικής εταιρίας, σε συναντήσεις που είχε με το σωματείο τούς πληροφορούσε ότι "η εταιρία χρειάζεται αναδιοργάνωση", γιατί "το εργατικό κόστος της Χαλκίδας είναι το μεγαλύτερο" και στα πλαίσια αυτά "θα παρθούν δραστικά μέτρα και θα χρειαστούν θυσίες και από τα δύο μέρη".

Από την όλη εξέλιξη τεκμηριώνεται η θέση της "Δημοκρατικής Ενότητας" (ΕΣΑΚ), η οποία πάγια και στην τελευταία ΓΣ των εργαζομένων προειδοποιούσε για τις "χειρότερες μέρες" που έρχονται, με την απεμπόληση από την πλειοψηφία του αιτήματος για δημιουργία Ενιαίου Δημοσίου Φορέα Τσιμεντοβιομηχανίας, επαναφορά της ΑΓΕΤ στο δημόσιο, διαχειριστικό έλεγχο και απόδοση ευθυνών σ' αυτούς που διαχειρίστηκαν το "χρέος του αιώνα" των 300 δισ. δραχμών που θα κληθούν να πληρώσουν οι Ελληνες φορολογούμενοι.