Από την προσεκτική μελέτη του κειμένου, νιώθω την ανάγκη ν' αναγνωρίσω στην Επιτροπή τη σοβαρή και υπεύθυνη αξιολόγηση της δράσης της ΚΕ, καθώς και τη βαθιά μαρξιστική ανάλυση των όποιων θεμάτων και προβλημάτων με τα οποία καταπιάνεται. Οπως επίσης και τους τρόπους και τις μεθόδους για τη λύση τους και για την παραπέρα πορεία του ΚΚΕ.

Από την άλλη, δεν μπορώ να αποφύγω μερικά σχόλια και ορισμένες παρατηρήσεις σε επιμέρους κεφάλαια, που κατά τη γνώμη μου, ίσως βοηθήσουν την ΚΕ ειδικά και το Κόμμα μας γενικότερα, στον επαναστατικό δρόμο του, που ασφαλώς είναι δύσκολος.

Διαπιστώνω - ευτυχώς - ότι όλο το κείμενο διαπνέεται όχι από μεγαλοστομία, επιτυχίες και "θαύματα", αλλά με αδυναμίες και επισημάνσεις, καθώς επίσης - έμμεσα αλλά σαφώς - από μια διακριτική αυτοκριτική διάθεση και για το παλιότερο ή πρόσφατο παρελθόν, αλλά και για το παρόν. Αυτό είναι ένα πολύ καλό δείγμα που προοιωνίζεται επιτυχίες με λιγότερα λάθη και παραλείψεις. Γιατί, π. χ. δεν προήλθαν από παρθενογένεση ούτε η σχεδόν οικονομική χρεοκοπία του Κόμματος, ούτε η αποψίλωση από στελεχικό δυναμικό των "902" FM και "902" ΤV ή του "Ρ" και της ΚΟΜΕΠ κλπ. Σίγουρα από εγκληματικά λάθη και παραλείψεις ή κλασικές ανεπάρκειες της ΚΕ, του ΠΓ, της Εξελεγκτικής Επιτροπής και της Οικονομικής Επιτροπής. Ελπίζω και πιστεύω ότι δε θα επαναληφθούν και τούτο αποδεικνύει το σημερινό κείμενο που έχουμε μπροστά μας.

Και τώρα επισημάνσεις:

1ον. Στη σελίδα 9, παράγραφος 6 αναφέρονται τα εξής: "... Επιχειρήσεις και τομείς στρατηγικής σημασίας περνάνε ολοκληρωτικά στον έλεγχο και την κηδεμονία των πολυεθνικών... Το πολυεθνικό κεφάλαιο διεισδύει όλο και πιο βαθιά στον κοινωνικό τομέα, στις υπηρεσίες...".

Νομίζω ότι αν δε δοθούν συγκεκριμένα παραδείγματα με στοιχεία αναλυτικά που να πείθουν για του λόγου το αληθές, και θα είναι ακατανόητα για τους πολλούς, ίσως και αναξιόπιστα ή γενικόλογα.

2ον. Στη σελίδα 11, παράγραφος 8, για την ΠΟΛ. ΑΝ. Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός που της πρέπει είναι ότι ανήκει στη "Λέσχη Μπίλντεμπεργκ" που είναι η μήτρα που εκκολάπτει τη νεοφασίζουσα εκδοχή της "νέας τάξης πραγμάτων".

Οπως και ο "ΣΥΝ", είναι ένα αντι - ΚΚΕ κατασκεύασμα και επόμενα και αντικομμουνιστικό.

3ον. Στη σελίδα 14, παράγραφος 12 είναι σωστότατη και ρεαλιστική η εκτίμηση όπου διαπιστώνεται: "Η πορεία ανασυγκρότησης αποδείχτηκε πιο σύνθετη και μακροχρόνια απ' ό,τι αρχικά προβλεπόταν".

Ας είμαστε ρεαλιστές. Αυταπάτες και υπεραισιοδοξίες δε χρειάζονται όσο κι αν η αλήθεια είναι πικρή που οφείλεται "εν πολλοίς" και σε λάθη δικά μας.

4ον. Με κάθε επιφύλαξη, ως όχι ειδικός στα συνδικαλιστικά, θα πρότεινα μια ή περισσότερες ειδικές συζητήσεις - μελέτες, γύρω από το θέμα, αν είναι αναγκαία η ίδρυση μιας νέας ΓΣΕΕ ταξικής, (μελετώντας και την ιστορία των άλλων ευρωπαϊκών χωρών) αυτόνομης, γιατί εδώ που φτάσαμε, η ηγεσία της σημερινής ΓΣΕΕ, με ευθύνη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του "ΣΥΝ", έχει χρεοκοπήσει στα μάτια των εργαζομένων και προχωράει ακάθεκτα σε ταύτιση με το ΣΕΒ.

ΤΕΛΟΣ: Κακά τα ψέματα, είμαστε λίγοι. Μείναμε λίγοι. Και όχι μόνο, αλλά και, κατά κάποιο τρόπο, και ανεπαρκείς. Λίγοι γιατί, μεριά από τα λάθη μας, μεριά από την απογοήτευση λόγω της κατάρρευσης των σοσιαλιστικών κρατών αλλά και προπαντός από τη διάβρωση που υποστήκαμε από το σύστημα, είναι επόμενο να μην μπορούμε ν' ανταποκριθούμε στις σημερινές αυξημένες απαιτήσεις του κινήματος. Και ανεπαρκείς, γιατί: α) Οι μεν παλαίμαχοι σέρνουν από δύο και τρεις αρρώστιες κι είναι αδύναμοι βιολογικά, και από πάνω έχουν κι αυτοί τις αμαρτίες τους, και β) γιατί οι νέοι είναι άπραγοι και άμαθοι, αζύμωτοι και όχι θεωρητικά καταρτισμένοι. Γι' αυτό θα χρειαστεί πολλή δουλιά. Είναι μακρύς ο δρόμος. Χαρά σε κείνον που πίστεψε. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

N. ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

Βούλα

Υ. Γ./ Απόδειξη για το πόσο είναι μακρύς ο δρόμος, είναι τα παραδείγματα: α) Οι αρχαιρεσίες στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ως και οι κότες έχουν καταλάβει τον εμπαιγμό και το έγκλημα που γίνεται σε βάρος της χώρας μας για το ξεπούλημα, αλλά και προπαντός σε βάρος των 3 χιλ. εργατών, κι όμως, στις αρχαιρεσίες, ΠΑΣΟΚ + ΝΔ = 78% Τι να πεις;

β) Καταθέτει στη Βουλή το ΚΚΕ πρόταση νόμου για την αύξηση των συντάξεων και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ την απορρίπτουν πανηγυρικά κι ας... κόβονταν στα λόγια τάχα για τους συνταξιούχους.

Τι να πεις;

γ) Καλούν σε απεργία τα συνδικάτα κι ενώ άλλοτε κατέβαιναν 40 χιλιάδες, σήμερα έρχονται μόνο 400 απεργοί. Τι να πεις;

Είναι μακρύς ο δρόμος.