Κι ενώ όλα τα κρατικά πολιτιστικά μέσα, με πρώτη την Εθνική Βιβλιοθήκη, τις κρατικές ορχήστρες κλπ., υποβαθμίζονται ελλείψει χρημάτων, την ίδια ώρα η κυβέρνηση χρηματοδοτεί με εξωφρενικά μεγάλα ποσά τον κ. Λαμπράκη. Εξαιρετικά εύστοχη, λοιπόν, αποδείχτηκε η ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ, προς τα σχετικά υπουργεία για το ύψος χρηματοδοτήσεων του Μεγάρου Μουσικής του κ. Λαμπράκη.Οπως αναφέρει σε επιστολή της η αρχιτέκτων Ρένα Λευκαδίτου,"με την απάντηση που υποχρεώθηκε να δώσει στη Βουλή η κυβέρνηση, απαντώντας ουσιαστικά στα μισά ερωτήματα, αποδεικνύεται πόσο πλούσιο ρέει το δημόσιο χρήμα προς τον κ. Λαμπράκη και πόσο ανενδοίαστα οι ελληνικές κυβερνήσεις της τελευταίας 15ετίας συναγωνίζονται για το ποια θα φανεί περισσότερο "απλόχερη" στον κύριο αυτό".

Αποκαλύφθηκε, λοιπόν, ότι: Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έδωσε συνολικά 4,3 δισ.,από τα οποία το 1988 3 δισ.,για αποπεράτωση. Το ΥΠΠΟ από το 1989 μέχρι το 1995, για "ολοκλήρωση" της αποπεράτωσης, 19 δισ..Το ΥΠΕΧΩΔΕ για το 1993-1994 2,5 δισ..Τα ερωτήματα πόσα δίνονται για λειτουργικά έξοδα κάθε χρόνο και σε πόσα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης φρόντισαν να το εντάξουν, ώστε να αξιοποιηθούν τα χρήματα του πακέτου Ντελόρ, δεν απαντήθηκαν. Οσο για τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που μετά από πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης και με αδρά συμμετοχή της θα χρηματοδοτήσουν τον Χρήστο Λαμπράκη, είναι γνωστά. Το πρώτο έχει πρόσχημα το γκαράζ του Μεγάρου με 5 δισ. και με 50% ελληνική συμμετοχή. Το δεύτερο με το βαρύγδουπο τίτλο "Συνεδριακό - Πολιτιστικό Κέντρο Αθηνών", με 6 δισ. και με 45% ελληνική συμμετοχή.Βέβαια, στο ίδιο πρόγραμμα υπάρχει και το αντίστοιχο Συνεδριακό του Μεγάρου Θεσσαλονίκης το οποίο, ενώ δεν έχει ούτε κτίριο, ούτε οικόπεδο, θα απορροφήσει μέχρι το 1997 το ποσό των 8 δισ..

"Οσο για το Συνεδριακό Κέντρο της Αθήνας, που φιλοδοξούν να το χτίσουν στο Πάρκο Ελευθερίας καταστρέφοντάς το, κόστισε μεγάλο πονοκέφαλο στους υποτακτικούς του Λαμπράκη και εξαιτίας αυτού κινδύνεψε να μην εγκριθεί μέσα στο 1995 ολόκληρο το πρόγραμμα Τουρισμός - Πολιτισμός, καθώς είχε ακυρωθεί από το Ε τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας το Διάταγμα Κατσιγιάννη και δεν εγκρίθηκε το νέο και παρόμοιο Διάταγμα Λαλιώτη από το Θερινό της Τμήμα. Ετσι εξηγείται η βιασύνη του Συμβουλίου της Επικρατείας να εγκρίνει το φθινόπωρο το διάταγμα αυτό και να καταπιεί την απαίτηση για σύννομη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που είχε συζητηθεί από το Θερινό Τμήμα. Γι' αυτή τη Μελέτη Περιβαλλοντικών,καθώς και για το Διάταγμα Λαλιώτη,εκκρεμεί όπως είναι γνωστό προσφυγή της Συντονιστικής Επιτροπής για τη σωτηρία του Πάρκου Ελευθερίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας".

"Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση δεν ντρέπεται να ομολογεί στη Βουλή ότι διαθέτει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμυρίων, πρώτα για να φτιάξει και μετά για να συντηρήσει την πολιτιστική φυσιογνωμία αυτού του κυρίου, αλλά και να τον παρουσιάζει σαν ευρηματικό και ευεργέτη".