ΡΩΜΗ.-

Για τους αισιόδοξους, το αποτέλεσμα της ιταλικής εκλογικής αναμέτρησης της περασμένης Κυριακής αποτελεί "το τέλος μιας εποχής", αυτής του Μπερλουσκόνι, την "ήττα της Δεξιάς", άρα την ανατροπή του προηγούμενου αποτελέσματος, και την "κυριαρχία της κεντροαριστεράς", για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιταλική πολιτική ιστορία. Για τους πραγματιστές, όμως, οι ιταλικές κάλπες ανέδειξαν ακόμη μια Βουλή με κατακερματισμένη την πολιτική ισχύ, από την οποία για να προκύψει - αν προκύψει - σταθερή κυβέρνηση θα χρειαστούν επώδυνες διαπραγματεύσεις.

Η κατανομή των εδρών στα δύο σώματα του ιταλικού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με ανακοίνωση του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών (βλ. σχετικούς πίνακες), δίνει στο Συνασπισμό της "Ελιάς" τη δυνατότητα συμμαχίας με μικρότερες πολιτικές δυνάμεις και - πιθανώς - την Κομμουνιστική Επανίδρυση, να σχηματίσει κυβέρνηση, μετά από 40 χρόνια κυριαρχίας της συντηρητικής παράταξης. "Ο Συνασπισμός της Ελιάς (...) έχει τη δύναμη να κυβερνήσει", δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο ηγέτης του, Ρομάνο Πρόντι.

Η ήττα του ηγέτη του "Φόρτσα Ιτάλια", Σίλβιο Μπερλουσκόνι, προκάλεσε αμφισβητήσεις, όσον αφορά τη δυνατότητά του να ηγείται της αντιπολίτευσης. Πάντως, ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι χαρακτήρισε την ήττα του αδικία του εκλογικού συστήματος, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι θα συνεχίσει να παρίσταται στον πολιτικό στίβο.

Από την πλευρά του, ο Τζιανφράνκο Φίνι, ηγέτης της ακροδεξιάς "Εθνικής Συμμαχίας" και σύμμαχος του Μπερλουσκόνι στη Συμμαχία της Ελευθερίας, υποσχέθηκε σκληρή αντιπολίτευση στη Βουλή, ευχόμενος ειρωνικά "καλή τύχη στους νικητές".

Η φεντεραλιστική "Λέγκα του Βορρά" του Ουμπέρτο Μπόσι, αν και θεωρούνταν ότι δεν μπορούσε να καταλάβει παρά μόνο το 5%, ξεπέρασε κατά πολύ το διπλάσιο ποσοστό. Εξέλιξη η οποία προκάλεσε σε αρκετούς κατάπληξη, αλλά μπορεί να θεωρηθεί αποτέλεσμα της απαξίωσης των παραδοσιακών πολιτικών σχηματισμών αλλά και των ηγετικών πολιτικών προσώπων...

Κατά πολιτικούς αναλυτές, η ιταλική Αριστερά νίκησε λόγω του ότι παρουσιάστηκε ως "ήρεμη δύναμη", προτείνοντας προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα, μόλις δύο χρόνια μετά τις υποσχέσεις - απειλές, αν προτιμάτε... - του Σ. Μπερλουσκόνι, ηγέτη του "Φόρτσα Ιτάλια" και νικητή των προηγούμενων εκλογών, για μεταστροφή προς έναν ακραίο φιλελευθερισμό.

Τα αποτελέσματα, θεωρητικά τουλάχιστον, εξασφαλίζουν την απόλυτη πλειοψηφία σε ενδεχόμενη συμμαχία του κεντροαριστερού συνασπισμού "Ελιά" του Ρομάνο Πρόντι και της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, τόσο στη Βουλή όσο και στη Γερουσία.

Η "Ελιά", η οποία συσσωματώνει τους διαδόχους του ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΙΚΚ), πρώην Σοσιαλιστές, Φιλελεύθερους, Οικολόγους και την αριστερή "πτέρυγα" των Χριστιανοδημοκρατών, υπό την ηγεσία του θεωρούμενου ως μετριοπαθούς καθολικού Ρομάνο Πρόντι, έδειξε να εμπνέει περισσότερη εμπιστοσύνη στους Ιταλούς ψηφοφόρους από την "τυχοδιωκτική" συμμαχία ενός ακραιφνούς φιλελεύθερου πολιτικού σχηματισμού, δηλ. του "Φόρτσα Ιτάλια" του μεγιστάνα του ηλεκτρονικού Τύπου, Σ. Μπερλουσκόνι, και της "μετα- φασιστικής" Εθνικής Συμμαχίας.

Σημαντικό ρόλο, κατά Ιταλούς πολιτικούς παρατηρητές, στη νίκη της "Ελιάς" έπαιξε η προσχώρηση στη συμμαχία του απερχόμενου υπηρεσιακού πρωθυπουργού (και πρώην υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, για να μην ξεχνιόμαστε...) Λαμπέρτο Ντίνι. Ο Ντίνι εξώθησε μεγάλο μέρος των φιλελεύθερων ψηφοφόρων αλλά και επιχειρηματικών κύκλων να υποστηρίξουν τον κεντροαριστερό συνασπισμό.

Η Κομμουνιστική Επανίδρυση του Φάουστο Μπερτινότι, η οποία προεκλογικά στήριξε την "Ελιά" για να αποφευχθεί η επάνοδος της Δεξιάς στην κυβέρνηση, με τις 35 έδρες τις οποίες κατέχει στη Βουλή και τη Γερουσία, είναι σε θέση να διαδραματίσει ρόλο καθοριστικό, όσον αφορά τις ισορροπίες στο νέο πολιτικό σκηνικό. Αλλά και φυσικά στο σχηματισμό της κυβέρνησης.

Ποια θα είναι η σύνθεση της νέας ιταλικής κυβέρνησης; Η ηγεσία της "Ελιάς" δείχνει να σκέπτεται τον αποκλεισμό της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης από τη διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης, αφού στην περίπτωση που υλοποιηθεί ένα τέτοιο σενάριο η ηγεσία της δεύτερης αναμένεται να θέσει όρους, όσον αφορά την κοινωνική πολιτική. Η "Ελιά" των Πρόντι και Ντίνι, η οποία δεν μπορεί παρά να έχει στους στόχους της την "ομαλή πορεία" σύγκλισης με την Ευρωπαϊκή Ενωση, δε φαίνεται να έχει στις προθέσεις της τέτοιου είδους... δεσμεύσεις.

Εχοντας στο μυαλό του ακριβώς την πραγματοποίηση ενός εναλλακτικού σεναρίου σχηματισμού κυβέρνησης, ο Λαμπέρτο Ντίνι κάλεσε χτες τους (δεξιούς) χριστιανοδημοκράτες σύμμαχους του Μπερλουσκόνι, το Χριστιανοδημοκρατικό Κέντρο (CCD) του Πιερφερντινάντο Καζίνι και τους Ενωμένους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) του Ρόκο Μπουτιλιόνε, κόμματα τα οποία αθροιστικά συγκεντρώνουν 12 βουλευτές, να συμμαχήσουν με την "Ελιά". Ο Λ. Ντίνι υποστήριξε ότι τα δύο χριστιανοδημοκρατικά κόμματα "δεν είναι πολύ μακριά από το πρόγραμμά μας, το οποίο έχει στόχο την εξυγίανση των δημοσιονομικών και την πλήρη ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν είναι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν καθαρό και άγριο καπιταλισμό".

Στόχος των νικητών των εκλογών, μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, είναι να επιδιώξει την υποστήριξη κεντρώων δυνάμεων ώστε να μην "καταστεί η Ελιά δέσμια της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης"...

Η ηγεσία της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης φαίνεται να έχει ξεκάθαρες απόψεις όσον αφορά το τι δέον γενέσθαι στο άμεσο μέλλον. "Θα συμβάλουμε στην εγκαθίδρυση μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης υπό τον Πρόντι. Στη συνέχεια θα αναπτύξουμε την πολιτική μας με στόχο να επηρεάσουμε την πολιτική της κυβέρνησης", έλεγε χτες ο Φάουστο Μπερτινότι. "Θέσαμε το αίτημα", πρόσθεσε,"να εφαρμοστεί εκ νέου η αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών και συντάξεων, να εξαπολυθεί επίθεση κατά της ανεργίας, να γίνουν μεταρρυθμίσεις στη φορολογία".

Τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών αφήνουν πολλά κενά, τα οποία μένουν να πληρωθούν τις επόμενες ημέρες. Ενα από τα κυριότερα είναι σαφώς η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, αλλά υπάρχουν και άλλα. Οπως για παράδειγμα, ποια θα είναι η πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει μια πιθανή κυβέρνηση της "Ελιάς" - στην οποία, ούτως ή άλλως, η Επανίδρυση δεν πρόκειται να συμμετάσχει. Μένει να δούμε επίσης αν η θεωρητικά κεντροαριστερής κατεύθυνσης κυβέρνηση θα υιοθετήσει συντηρητικές πολιτικές επιλογές...