- Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ζάκυνθος στον αγροτικό και τουριστικό τομέα;

- Η επίθεση που δέχεται καθημερινά ο αγροτικός πληθυσμός απ' τις εφαρμοζόμενες πολιτικές έχει ως αποτέλεσμα ένα σημαντικό τμήμα του να εγκαταλείπει τις καλλιέργειες ή να τις θεωρεί συμπληρωματικές. Αλλωστε οι αγρότες μας είναι στην πλειοψηφία τους μικροαγρότες, καθώς πολύ λίγοι έχουν πάνω από 20 στρέμματα καλλιεργειών.

Από την άλλη μεριά, με την κατάργηση των τιμών στα αγροτικά προϊόντα, που επιβλήθηκε με την ΚΑΠ και την ΓΚΑΤΤ, οι αγρότες δεν ξέρουν τι να παράγουν και σε ποια ποσότητα, ενώ δεν ξέρουν και σε ποια τιμή θα το πουλήσουν. Ετσι χτυπιούνται παραδοσιακές και συναλλαγματοφόρες καλλιέργειες, όπως το λάδι και η μαύρη σταφίδα, στην οποία η Ζάκυνθος και η Δυτική Πελοπόννησος έχουν το μονοπώλιο.

Η εναλλακτική λύση που πρότειναν τα μονοπώλια και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις, η αντιμετώπιση, δηλαδή, του προβλήματος με την ανάπτυξη του τουρισμού, κατέρρευσε, αφού αυτό που, στην ουσία, αναπτύχθηκε τα τελευταία χρόνια ήταν η παρέμβαση της ολιγαρχίας, των τραπεζών και των "Τουρς Οπερέιτορς" στον τουρισμό. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους "Τουρς Οπερέιτορς", που διαχειρίζονται άμεσα ή έμμεσα το τουριστικό πακέτο, η δράση τους είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των δικών τους κερδών και το χτύπημα των μικροεπαγγελματιών, των εργαζομένων στον τουρισμό, τη δημιουργία οικιστικών και άλλων προβλημάτων.

- Πού οδηγεί αυτή η εξέλιξη το νησί;

- Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα των σχεδίων του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, αλλά και των κυβερνήσεων που τα υλοποιούν και τα οποία, σε ό,τι αφορούν τη Ζάκυνθο, έχουν στόχο τη μετατροπή του νησιού σε χώρο υποδοχής και παροχής φτηνού τουρισμού, με ταυτόχρονη ανάθεση της διαχείρισής του στα πολυεθνικά μονοπώλια που προωθούν τη "Λευκή Βίβλο" και στον τουρισμό και επιβάλλοντας την υποαπασχόληση και ανεργία.

- Τι πρέπει να γίνει ώστε να σταματήσει αυτή η εξέλιξη και ταυτόχρονα να ξεκινήσει μια διαδικασία ανάπτυξης του νησιού προς όφελος των κατοίκων του;

- Η υπάρχουσα κατάσταση θα ανατραπεί μόνο με την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, που θα συγκρούεται με τη σημερινή, και αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική πολιτική, αυτή η πολιτική που προτείνει το ΚΚΕ. Σ' αυτό τον αγώνα, πιστεύουμε ότι μπορούν και πρέπει να συναντηθούν ο αναβρασμός της αγροτιάς, η αγανάκτηση των συνταξιούχων, η απόγνωση των μικροεπαγγελματιών, της νεολαίας, που δεν ξέρει τι θα κάνει αύριο, μιας και καταρρέει το ξενοδοχειακό όνειρο, και κυρίως της εργατικής τάξης.

Στην κατεύθυνση αυτή βρίσκεται κι ο αγώνας μας για την προώθηση, από το ελληνικό κράτος, ενός συστήματος τιμών και επιδοτήσεων που θα εξασφαλίζουν το αγροτικό εισόδημα παράλληλα και όχι ανταγωνιστικά με τον τουρισμό, που πρέπει ν' απεγκλωβιστεί από τους "Τουρς Οπερέιτορς". Ακόμα είναι αναγκαία η στήριξη της "Ολυμπιακής Αεροπορίας" για τη μεταφορά του τουριστικού πακέτου από το εξωτερικό, η ενίσχυση του εργατικού εισοδήματος και του εσωτερικού τουρισμού, καθώς και η αντιμετώπιση των προβλημάτων σε υγεία και παιδεία, με στήριξη του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα τους.

Χρ. Δ.