ΜΟΣΧΑ (ανταπόκριση ΒΛ. ΜΑΣΙΝ, Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ).-

Ως μια "καλοστημένη παράσταση" χαρακτήρισε ο Γκενάντι Ζιουγκάνοφ τις ανακατατάξεις στα ανώτατα κλιμάκια της γιελτσινικής εξουσίας με την απομάκρυνση τριών σημαντικών στελεχών. "Ιδιαίτερες πιθανότητες στις εκλογές δεν έχουν και αποφάσισαν με φωνές περί πραξικοπήματος να ασχοληθούν με παλατιανά έρποντα πραξικοπήματα και όλοι εσείς είσαστε μετέχοντες σ' αυτή την τραγοκωμωδία",τόνισε ο Ζιουγκάνοφ στους δημοσιογράφους, οι οποίοι ξέσπασαν σε γέλια. Σημείωσε ότι "η Ρωσία έχει ανάγκη από ένα άτομο που να συμμαζέψει τα ρωσικά εδάφη, χρειάζεται μια "στρογγυλή τράπεζα", πρέπει όλοι να συνεννοηθούμε. Προφανώς, ο Γιέλτσιν και η ομάδα του θέλουν να εμποδίσουν το δεύτερο γύρο. Δε θα επιτρέψω να γίνει αυτό. Η Ρωσία δεν είναι Δημοκρατία της μπανανίας!". Στο μεταξύ, τα περισσότερα ρωσικά ΜΜΕ αρπάχτηκαν από την ευκαιρία για να υπογραμμίσουν την αποφασιστικότητα του Προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν "μετά τη νίκη στον πρώτο γύρο" να απαλλαγεί από τα "απεχθή" πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Θεωρούν ότι η κίνηση αυτή θα έχει σαν αποτέλεσμα την προσέλκυση των ψηφοφόρων του Αλεξάντρ Λέμπεντ, του Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι και των άλλων "δημοκρατών" υποψηφίων για το προεδρικό αξίωμα που αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι και τόσο απλά, διότι τις "αποκαλύψεις" για την πρόθεση των τριών απομακρυθέντων στενών συνεργατών του Γιέλτσιν - Αλεξάντρ Κορζακόφ, Μιχαήλ Μπαρσουκόφ και Ολέγκ Σοσκοβέτς - να προκαλέσουν ματαίωση του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών έκανε ο Ανατόλι Τσουμπάις, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αρμόδιος για τις ιδιωτικοποιήσεις. Με τον Τσουμπάις, όμως, η πλειονότητα των Ρώσων πολιτών συνδέουν την καταστροφή της εθνικής οικονομίας, την άγρια εξάρτηση της χώρας από τη Δύση, κυρίως από τις ΗΠΑ, και την άθλια οικονομική τους κατάσταση. Κατηγορώντας τον ότι λόγω των "λαθών" του το "κόμμα της εξουσίας" έλαβε το 10% στις βουλευτικές εκλογές το Δεκέμβρη 1995, ο Γιέλτσιν τον απέλυσε από την κυβέρνηση, αλλά τον διόρισε σε υπεύθυνη θέση στο προεκλογικό του επιτελείο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι πριν από μερικές μέρες, σε συνεδρίαση του επιτελείου αυτού, ο Κορζακόφ ζήτησε ο Τσουμπάις και άλλοι το ίδιο "αγαπητοί στο λαό" παράγοντες, όπως ο σύμβουλος του Γιέλτσιν για οικονομικά ζητήματα Αλεξάντρ Λίφσιτς και ο πρώην επικεφαλής της διοίκησης του Κρεμλίνου Σεργκέι Φιλάτοφ, να μην εμφανίζονται στις τηλεοπτικές οθόνες στη διάρκεια του δεύτερου γύρου.

Στην ηγεσία της χώρας διεξαγόταν διαμάχη ανάμεσα στους εκπροσώπους του κλάδου εξόρυξης και εξαγωγών πρώτων υλών (κυρίως του συμπλέγματος πετρέλαιο- φυσικό αέριο, που παλιότερα υπουργός ήταν ο νυν πρωθυπουργός Βίκτορ Τσερνομίρντιν) και του κλάδου μεταποίησης και μηχανοκατασκευών (περιλαμβανομένης και της πολεμικής βιομηχανίας). Στον Τσουμπάις, που είναι οπαδός του ξεπουλήματος των πάντων, αντιτασσόταν ως έναν βαθμό ο πρώτος αντιπρόεδρος Σοσκοβέτς, ο οποίος εκπροσωπούσε στην κυβέρνηση τα κλαδικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένου και του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. Είναι αλήθεια ότι πριν από λίγο καιρό ο Κορζακόφ δημοσίευσε επιστολή, στην οποία πρότεινε να περιοριστούν οι εξαγωγές αναντικατάστατων φυσικών πόρων. Αυτό θεωρήθηκε ως ωμή ανάμειξη σε ξένες υποθέσεις και συμφέροντα, αν και αντικειμενικά είχε δίκιο. Πράγμα που ανέφερε και ο Γιέλτσιν κατά την απόλυσή του.

Αν για τους δυτικούς προστάτες του Γιέλτσιν η επιστροφή του Τσουμπάις είναι ένα είδος συμβόλου πίστης του Ρώσου Προέδρου στις μεταρρυθμίσεις, όμως, για τα εκατομμύρια πολιτών της Ρωσίας που δεν ψήφισαν τον Γιέλτσιν, είναι σύμβολο νέων ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και εξαθλίωσής τους. Αποτελεί και δυσφήμιση του Αλεξάντρ Λέμπεντ, ο οποίος βρέθηκε στο ίδιο στρατόπεδο με τον Τσουμπάις, την οικονομική πολιτική του οποίου επέκρινε δριμύτατα. Οι Αμερικανοί συμβούλεψαν τον Γιέλτσιν να απαλλαγεί από τα "απεχθή" μέλη της ομάδας του. Αλλά τα απεχθή αυτά άτομα, πρώην "βασικοί προσωπικοί οπαδοί" του, με τα οποία τον συνδέουν και ο βομβαρδισμός του Ανωτάτου Σοβιέτ και ο πόλεμος στην Τσετσενία, ο Γιέλτσιν τα αντικατέστησε με άλλα απεχθή άτομα - "βασικοί οπαδοί της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων", όχι, όμως, λιγότερο βαμμένα στο αίμα, αλλά επιπλέον και υπεύθυνα για τη γενική εξαθλίωση των πολιτών.

Σε ό,τι αφορά την αντιπολίτευση γενικά και τους κομμουνιστές ειδικότερα, η ζωή διέψευσε "τις πληροφορίες για διαπάλη μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα" κι έφερε στην επιφάνεια τη βρωμιά των παλατιανών ραδιουργιών. Μπορούμε να πιστεύουμε ότι τα αλληλοφαγώματα στο Κρεμλίνο δε θα προσελκύσουν, αλλά θα απωθήσουν τους ψηφοφόρους από τον Γιέλτσιν. Χρέος της αντιπολίτευσης είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν τα γεγονότα και να κάνουν μια πραγματικά συνειδητή επιλογή στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών.