Ενας χρόνος συμπληρώθηκε χτες από το θάνατο του αξέχαστου μουσικού Τάσου Κατσιφέρη,του εξαίρετου ανθρώπου και αγωνιστή, του έγκριτου μουσικοκριτικού και συνεργάτη του πολιτιστικού τμήματος του "Ριζοσπάστη". Με το ψευδώνυμο Τάσος Συκιώνιος ο Τ. Κατσιφέρης, που διακρινόταν για την πλούσια μουσικολογική του κατάρτιση, επί χρόνια αρθρογραφούσε ως μουσικοκριτικός στο "Ρ". Μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε αφοσιωμένος στις αξίες και τα ιδανικά του ΚΚΕ.

Ο Τάσος Κατσιφέρης "έφυγε" στις 13 Αυγούστου 1995, στα 67 του χρόνια, από ανακοπή καρδιάς και τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στο Κιάτο Κορινθίας. Παιδί οικογένειας με αγωνιστική δράση, γεννήθηκε το 1928 στο Κιάτο. Μετά την Κατοχή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Μια κιθάρα ήταν η αρχή της αγάπης του για τη μουσική. Δουλεύοντας, άρχισε πρώτα θεωρητικές σπουδές στο Ωδείο Αθηνών, όπου στη συνέχεια σπούδασε κοντραμπάσο, στην τάξη του κ. Τζουμάνη. Το 1957, απόφοιτος με άριστα στο κοντραμπάσο και δίπλωμα ανώτερων θεωρητικών, άρχισε τη μουσική σταδιοδρομία του. Από νεαρή ηλικία δούλεψε σε όλα τα μεγάλα συμφωνικά συγκροτήματα. Διακρίθηκε σαν στέλεχος της ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής, της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Συμφωνικής της ΕΡΤ - της οποίας ήταν το κορυφαίο κοντραμπάσο. Για πολλά χρόνια δίδασκε στο Εθνικό Ωδείο και στο Πειραματικό Ωδείο.

Ευαίσθητος άνθρωπος και σεμνός καλλιτέχνης ο Τάσος Κατσιφέρης σ' όλη του τη ζωή διακρίθηκε για τη μεγάλη του αγάπη για την τέχνη του, για το ρομαντισμό μα και την αγωνιστικότητά του. Η ζωή του χαρακτηρίστηκε από αυτό που είχε πει ο διάσημος μαέστρος Οδυσσέας Δημητριάδης,συγκλονισμένος από την είδηση του θανάτου του Τ. Κατσιφέρη, με τον οποίο τους συνέδεε βαθιά, πολύχρονη φιλία: "Ο Τάσος ήταν πολύ καλός μουσικός και πολύ καλός άνθρωπος. Καθαρός, με καθαρή καρδιά. Δεν μπορούσες να περιμένεις από αυτό τον άνθρωπο κάτι κακό. Ηθελε πάντα και για όλους το καλό".

Στο ενεργητικό του είχε πλήθος ηχογραφήσεων σε δίσκους και μουσική δουλιά στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Η συνεργασία του με το "Ρ" χρονολογείται από τα τέλη περίπου του 1988 και διακρινόταν για την ευθυκρισία της, το σεβασμό της στον καλλιτεχνικό μόχθο, τη στήριξη και καλοπροαίρετη συμβουλή της προς τους νέους καλλιτέχνες, την απουσία και του παραμικρού ίχνους κακεντρέχειας και επιδειξιογνωσίας.