Σύμφωνα, λοιπόν, με τις ενώσεις καταναλωτών, εν έτει 1996 ο ένας στους τρεις Ελληνες δεν πάει διακοπές το καλοκαίρι και ο λόγος είναι ιδιαίτερα απλός: Οικονομική αδυναμία... Το κόστος είναι τόσο ασύμφορο για τον οικογενειακό προϋπολογισμό με αποτέλεσμα το 30% και πλέον των εργαζομένων να μην μπορεί να σηκώσει το βάρος της δαπάνης που συνεπάγεται η... εκτός έδρας αξιοποίηση της καλοκαιρινής άδειας. Οπως δε, σημειώνει έρευνα της ΓΣΕΕ, από εκείνους που τελικά παίρνουν την απόφαση να απομακρυνθούν τους καλοκαιρινούς μήνες από το Αστυ, το 42% καταφεύγει στις πατρογονικές του εστίες, στο χωριό, όπου επιδιώκει τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση του κόστους διαμονής και διατροφής, ενώ μόνο ένας στους τρεις επιλέγει την ενοικίαση δωματίου για τις διακοπές του. Οσο δε για την ικανοποίηση που προσφέρουν οι διακοπές σε κείνους που τελικά καταφέρνουν να τα "βολέψουν", ισχύει το "όπου φτωχός και η μοίρα του". Το 65% των πάσης φύσεως παραθεριστών δηλώνει ότι οικονομικοί λόγοι τούς ανάγκασαν να μην κάνουν τις διακοπές που θα ήθελαν ενώ το ποσοστό ανέρχεται στο 79% για τις κατηγορίες των χαμηλόμισθων, που αμείβονται με κάτω από 150 χιλιάδες δραχμές το μήνα.

***

Η εξήγηση για αυτή την εξέλιξη δεν είναι δύσκολο να βρεθεί. Από τη μια μεριά οι εισοδηματικές πολιτικές του 2,5% +2,5%. Από την άλλη η ακρίβεια που αποτελεί συνώνυμο της απελευθερωμένης ασυδοσίας που ενδημεί στο καθεστώς της"ελεύθερης αγοράς". Ταυτόχρονα η καθήλωση ουσιαστικά των ημερομισθίων στον ιδιωτικό τομέα, η συνεπακόλουθη καθίζηση της ζήτησης στην αγορά και η συνεχής αύξηση των δαπανών για κάλυψη αναγκών στέγασης, σίτισης, ρουχισμού κλπ., δεν αφήνουν περιθώρια για "πολυτέλειες". Και είναι αλήθεια πως για αρκετούς μεροκαματιάρηδες και βιοπαλαιστές η απομάκρυνση από το μπετόν της πόλης, έστω για λίγες μέρες το χρόνο, έχει μετατραπεί σε "πολυτέλεια". Κοντά σε αυτούς θα πρέπει φυσικά να προστεθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι που βρίσκονται και στη χειρότερη θέση.

***

Πρόκειται για κατάσταση που λίγο πολύ αγγίζει όλους όσοι γνωρίζουν τα περί "μαγικών νησιών" μόνο μέσα από κοσμικές στήλες ή τα "κοινωνικού ενδιαφέροντος" ρεπορτάζ των ηλεκτρονικών μέσων. Και πρόκειται για κατάσταση ιδιαίτερα άσχημη που δεν αντιμετωπίζεται ούτε με το "έχει ο Θεός", ούτε με την παθητική αποδοχή των πολιτικών υποβάθμισης της ζωής των πολιτών.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

σποτ

Για αρκετούς μεροκαματιάρηδες και βιοπαλαιστές, η απομάκρυνση από το μπετόν της πόλης, έστω για λίγες μέρες το χρόνο, έχει μετατραπεί σε "πολυτέλεια"