Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης,με δηλώσεις που έκανε την Πέμπτη το βράδυ επικαλέστηκε διάφορα επιχειρήματα και προσχήματα, προκειμένου να δικαιολογήσει την απόφασή του να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές. Αν και δεν αναφέρθηκε συγκεκριμένα στα προβλήματα της οικονομίας - προβλήματα υπαρκτά και μεγάλα - τα οποία η πλειοψηφία του ελληνικού λαού γνωρίζει από πρώτο χέρι, καθώς βλέπει χρόνο με το χρόνο το βιοτικό του επίπεδο να πέφτει σε όλο και πιο χαμηλά επίπεδα - τα οικονομικά, ήταν ο βασικός λόγος που οδήγησε τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να αθετήσει τη δέσμευσή του, ότι εκλογές θα γίνουν το 1997 και να επισπεύσει την εκλογική αναμέτρηση κατά ένα χρόνο. Ενα από τα επιχειρήματα που ακούστηκαν, για να δικαιολογηθεί η απόφαση του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές, ήταν ότι για να εφαρμόσει ανεμπόδιστα την πολιτική του ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, χρειάζεται να έχουμε ισχυρή κυβέρνηση, που θα μπορεί να προκύψει μόνο με την προσφυγή στις κάλπες.

Μα ισχυρή κυβέρνηση έχουμε. Το ΠΑΣΟΚ, διαθέτει σήμερα στη Βουλή - ελέω του καλπονοθευτικού συστήματος - ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία και άρα ισχυρή κυβέρνηση. Φτάνει μόνο να θυμίσουμε πως οι 172 από τους 300 του ελληνικού Κοινοβουλίου ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και έδωσαν θετική ψήφο στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Αν ο Κ. Σημίτης θεωρούσε τη σημερινή κυβέρνηση ανίσχυρη, αν δηλαδή δεν ήταν ικανοποιημένος από τον τρόπο που κάποιοι υπουργοί ή άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν υλοποιούσαν την "εκσυγχρονιστική" πολιτική που ο ίδιος πρεσβεύει, τότε ας τους άλλαζε, κάνοντας έτσι την κυβέρνησή του πιο ισχυρή. Ακόμη και αυτό το επιχείρημα που πρόβαλε ο Κ. Σημίτης παραμονές του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ - ότι οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι τον υπονομεύουν και δεν μπορεί να κυβερνήσει αν δε γίνει και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - δεν υφίσταται. Το πρόβλημα αυτό το ξεπέρασε ο Κ. Σημίτης όταν - απαιτώντας τις ίδιες εξουσίες με εκείνες του Ανδρέα Παπανδρέου - εκβίασε την ψήφο των συνέδρων του ΠΑΣΟΚ με το επιχείρημα ή με ψηφίζετε και για πρόεδρο του κινήματος ή παραιτούμαι από πρωθυπουργός και πάμε σε πρόωρες εκλογές...

Οι πραγματικοί λόγοι, που οδήγησαν τον Κ. Σημίτη στην απόφαση να κάνει τώρα τις εκλογές και όχι το 1997, ήταν δύο. Να αποφύγει το πολιτικό κόστος - που θα πλήρωνε το ΠΑΣΟΚ αν επέβαλε φέτος τα έκτακτα αντιλαϊκά μέτρα και τα εμπλούτιζε με τον κρατικό προϋπολογισμό του 1997 - και να ισχυροποιήσει παραπέρα τη θέση του στον κομματικό και κυβερνητικό μηχανισμό. Ενας τρίτος λόγος, ήταν το γεγονός πως η αξιωματική αντιπολίτευση, είχε ριγμένους τους τόνους για τα οικονομικά, καθώς οι διαφορές στις επιλογές των πολιτικών είναι ανύπαρκτες, καθώς αυτές οι πολιτικές αποφασίζονται στις Βρυξέλλες και τα κόμματα που έχουν υπερψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έχουν αναλάβει τη δέσμευση να τις υλοποιούν και να τις στηρίζουν...

Οι πρόωρες εκλογές, του δίνουν το δυνατότητα να υποβαθμίσει τους εσωκομματικούς του αντιπάλους που είναι βουλευτές (αυτός έχει το πάνω χέρι στη διαμόρφωση της λίστας) και αν κερδίσει τις εκλογές να διορίσει στην κυβέρνηση και σε άλλα πόστα της κρατικής εξουσίας δικούς του ανθρώπους. Αν κερδίσει τις εκλογές, θα μπορεί ακόμη να εφαρμόσει ένα νέο τετραετές πρόγραμμα λιτότητας με μέτρα "σοκ" για το λαό, ικανοποιώντας έτσι τις αξιώσεις του ΣΕΒ και όλων εκείνων των κέντρων και παράκεντρων που ανησυχούσαν μην τυχόν και υπάρξει χαλάρωση της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας.Ας μην ξεχνάμε, ότι η ηγεσία του ΣΕΒ, χαιρετίζοντας την εκλογή Σημίτη και στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, δεν παρέλειψε να του υποδείξει ότι τώρα πρέπει να δείξει την απαιτούμενη "τόλμη" και "αποφασιστικότητα" στη λήψη νέων αντιλαϊκών μέτρων, ώστε να εκπληρωθούν οι στόχοι του προγράμματος "σύγκλισης" και η πορεία της Ελλάδας προς την Οικονομική και Νομισματική Ενωση της Ευρώπης.

Ο Κ. Σημίτης, εκτίμησε - και σωστά - ότι η επιβολή των έκτακτων αντιλαϊκών μέτρων που απαιτούσαν για φέτος η ηγεσία του ΣΕΒ και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και η σκλήρυνση της λιτότητας με νέα μέτρα που θα έπρεπε να περιλαμβάνει ο κρατικός προϋπολογισμός του 1997 - θα οδηγούσαν το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1997 στην αξιωματική αντιπολίτευση. Παγώνοντας όμως τα μέτρα που σχεδίαζε να επιβάλει φέτος το καλοκαίρι και χωρίς το πολιτικό κόστος που θα πλήρωνε για τον προϋπολογισμό λιτότητας του 1997, προσδοκά να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Δηλαδή ελπίζει να γλιτώσει το πολιτικό κόστος, να ξανακερδίσει τις εκλογές και με τη νέα κυβέρνηση να επιβάλει τα αντιλαϊκά μέτρα που αξιώνει το μεγάλο κεφάλαιο, με το επιχείρημα, ότι ο λαός τον ψήφισε για να εφαρμόσει την πολιτική του.

****

Το μεγάλο ζητούμενο είναι το εξής: Οι Ελληνες ψηφοφόροι, που θα βρεθούν στην Κάλπη στις 22 Σεπτέμβρη, θα κινηθούν στον αστερισμό της λογικής "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω"; Θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ δίνοντας στον Κ. Σημίτη το δικαίωμα να υποστηρίζει ότι δήθεν "ο λαός με ψήφισε να για να συνεχίσω την πολιτική μονόπλευρης λιτότητας μέχρι το 2000" ή θα το "μαυρίσουν" - μαζί και τη ΝΔ και όλους εκείνους που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ - εκφράζοντας έτσι την αντίθεσή τους στις δεσμεύσεις που ανέλαβαν να εφαρμόζουν τις πολιτικές μονόπλευρης λιτότητας που ετοιμάζονται στις Βρυξέλλες;

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ