Στην παλιά ΕΡΤ, όταν τέλειωνε η ταινία της βραδιάς, το πρόγραμμα έκλεινε με το τραγουδάκι "τσοπανάκος ήμουνα, προβατάκια φύλαγα". Οσο, δε, περισσότερο κακή ήταν η ταινία, τόσο περισσότερο έμενε ζωντανό στη μνήμη του αγουροξυπνημένου τηλεθεατή, την επόμενη, το τραγουδάκι. Από την υπόλοιπη "τηλε - βραδιά" δεν είχε "επιβιώσει" τίποτα. Φευ! Η χτεσινή παράσταση των Σημίτη - Εβερτ έληξε χωρίς να έχουν προβλέψει οι σκηνοθέτες της ότι η μνήμη του ανθρώπου ενεργοποιείται όταν υπάρχει λόγος. Αναπόφευκτα, το χτεσινό μήνυμα προς τον "έγκλειστο" του καναπέ, ήταν σαφές: "Κοιμήσου τώρα και το πρωί θα το έχεις ξεχάσει". Ετσι όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις ανούσιες έως κακές παραστάσεις. Ετσι όπως συμφέρει, τελικά, τους "υποσχεσιολόγους" του τύπου "θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε" και του στιλ "δουλέψτε γιατί χανόμαστε".

Αλλωστε ο πρωθυπουργός ήταν σαφής: Σας τάζουμε, είπε, ότι δε θα ξαναγυρίσουν οι μέρες της Δεξιάς του '50 και του '60 (! ), τότε που τα παιδιά δεν είχαν παπούτσια (! ), που περιφέρονταν με κουρεμένους σβέρκους και χρειαζόταν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για να βρεις δουλιά... Δεν είπε βέβαια πως σήμερα ούτε με πιστοποιητικά δε βρίσκεις δουλιά... Το ίδιο σαφής και ο Μ. Εβερτ: Για τους φοιτητές που παρατούν τις σπουδές τους επειδή βλέπουν μπροστά τους το φάσμα της ανεργίας, τους έταξε... αύξηση του ΑΕΠ! Ομως μην είμαστε... ισοπεδωτικοί. Οι αρχηγοί των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είχαν στιγμές που μας αντάμειψαν. Αλλωστε τέτιες στιγμές υπάρχουν και στα παιχνίδια της Γ Εθνικής κατηγορίας. Μόνο που θα ήταν καλύτερα, όταν ο Εβερτ έλεγε πως θέλει να γράψει την εξωτερική πολιτική μαζί με τον Σημίτη και με την ίδια πένα, να συμπλήρωνε ότι η πένα γράφει επάνω "Made in USA". Θα ήταν εξίσου γλαφυρός όταν καλούσε τον Σημίτη να πάει να μείνει... στα Ιμια, παράλληλα να ανακοίνωνε τη δική του μετακόμιση για Γαύδο...

Πάντως δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Και για τον Πύρρο Δήμα μίλησαν (τεράστια τα βάρη, γαρ), και τον Βαν Φλιτ θυμήθηκαν (ενδεχομένως επειδή είναι από τους Αμερικανούς στον οποίο ο Σημίτης δεν έχει φόβο να πει "ευχαριστώ"), και τη δημοκρατία ύμνησαν (στον... μονόλογό τους), και πως δε λένε ψέματα, ισχυρίστηκαν, και "συγνώμη" ζήτησαν. Οχι. Την παροιμία για τη συγνώμη και το χαμένο φιλότιμο δεν την ανέφεραν. Οσο για τον Κ. Σημίτη, έλυσε μια παλιά απορία του ελληνικού λαού. Οπως διαβεβαίωσε τον καταλαβαίνουν και στα απόμερα χωριά της Ελλάδας όταν μιλάει... Το πίστεψε ο Εβερτ και σε άπταιστα αγγλικά - λόγω ντι μπέιτ προφανώς - ανεφώνησε, στη γλώσσα των... ακριτών, εκείνο το "έτσι νομίζετε; ". Και να φανταστεί κανείς πως περιμένουν ότι έτσι μπορούν να κλέψουν ψήφους. Ετσι νομίζουν...