Διεργασίες σηματοδότησαν, τη βδομάδα που πέρασε, τα εκλογικά αποτελέσματα της 22ας του Σεπτέμβρη. Η μείωση της δύναμης των δύο βασικών πόλων του δικομματισμού, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί το πρώτο και βασικό αξιοσημείωτο στοιχείο της πρόσφατης εκλογικής μάχης. Το καινούριο στοιχείο βρίσκεται στο γεγονός ότι για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά το κυβερνητικό κόμμα και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε λειτούργησαν ως "συγκοινωνούντα δοχεία", αλλά υπέστησαν και τα δύο σοβαρή μείωση της εκλογικής τους δύναμης. Το γεγονός αυτό δημιούργησε αναταράξεις στη ΝΔ, με κυρίαρχη έκφρασή τους την παραίτηση από την αρχηγία του κόμματος του Μ. Εβερτ και την έντονη και συνεχιζόμενη διαμάχη των υποψήφιων διαδόχων του.

Ταυτόχρονα, δυσκολίες εμφανίζεται να έχει και η κυβερνητική παράταξη, παρά τους σχετικούς πανηγυρισμούς και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία την οποία κατέκτησε, χάρη στον ληστρικό εκλογικό νόμο. Οι ισχυρές πιέσεις, για την άμεση εξόφληση των γραμματίων που υπέγραψε ο Κ. Σημίτης για να εξασφαλίσει την πλήρη υποστήριξη της οικονομικής ολιγαρχίας και των ξένων κέντρων προεκλογικά, αποτελούν ένα μόνο ενδεικτικό στοιχείο. Πιέσεις, οι οποίες εκφράστηκαν και επίσημα με τις δηλώσεις - τελεσίγραφο της ηγεσίας του ΣΕΒ, αλλά και με την απαίτηση των Αμερικανών και Δυτικοευρωπαίων για την επιτάχυνση των διαδικασιών προώθησης όλων των εκκρεμών θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Ενδεικτικό, άλλωστε, των δυσκολιών αυτών, αλλά και των παραπλανητικών κυβερνητικών ελιγμών αποτελούν οι έντονα επανεμφανιζόμενες προτάσεις διαλόγου, για "κεντροαριστερούς" διαλόγους και συγκλίσεις, προς τα νεοεισελθέντα κόμματα στη Βουλή και κυρίως προς το ΣΥΝ. Στα πλαίσια των εξελίξεων αυτών αναδείχνεται ακόμη περισσότερο ως μοναδικό και γνήσιο αντίβαρο πραγματικής αντιπολίτευσης, οργάνωσης της λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης, η ενισχυμένη παρουσία του ΚΚΕ στη Βουλή και κυρίως η αύξηση της επιρροής και δύναμής του μέσα στο λαό.