Ανοιχτό άφησε το θέμα της άρσης της μονιμότητας ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, όταν, σε συνάντησή του την περασμένη Πέμπτη με την ΑΔΕΔΥ και σε ερώτηση σχετικά με τα σενάρια, είπε "δεν απαντώ"!

Αλλωστε, η τοποθέτηση του Αλ. Παπαδόπουλου,στο υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, οι δηλώσεις του περί "σπάταλου κράτους", που θα το "περιορίσει" και θα προχωρήσει σε "συγχώνευση υπηρεσιών", σηματοδοτούν πως η επίθεση θα προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς.

Το κύριο κώλυμα είναι ότι η μονιμότητα κατοχυρώνεται απ' το Σύνταγμα.Δεν είναι όμως - απ' ό,τι φαίνεται - και ανυπέρβλητο. Επιλέγεται έτσι το πλαγιοκόπημα του δικαιώματος, μέσα από την κατάργηση και συγχώνευση διαφόρων υπηρεσιών και Οργανισμών ή με την αλλαγή της νομικής τους μορφής από Δημοσίου σε Ιδιωτικού Δικαίου.

Να σημειώσουμε ότι ήδη έχουν καταργηθεί κάποιες υπηρεσίες όπως π.χ. η ΜΟΜΑ ή Υπηρεσία Εγγειών Βελτιώσεων κ.ά., που πρόσφεραν κοινωνικό έργο και τους τομείς που κάλυπταν έχουν αναλάβει ιδιώτες. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι λεγόμενες ΑΔΑ (Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές), όπου υπηρεσίες κύρια των υπουργείων Οικονομικών και Εμπορίου παραδίδονται στα χέρια ιδιωτών. Και έχει ιδιαίτερη σημασία, να σημειωθεί το γεγονός πως οι υπηρεσίες αυτές διαχειρίζονται κονδύλια δεκάδων δισ. δραχμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τους φόβους για επιτάχυνση αυτών των διαδικασιών έρχονται να ενισχύσουν πρόσφατα δημοσιεύματα που φέρουν τον υπουργό και το επιτελείο του να έχουν ήδη καταστρώσει πρόγραμμα υπηρεσιών και Οργανισμών που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευτούν.

Προκειμένου, μάλιστα, να αποφύγουν τις μετατάξεις, ξαναπέφτει στο τραπέζι το πρόγραμμα "εθελούσιας εξόδου" 100.000 δημοσίων υπαλλήλων,που είχε ανακοινώσει τον Αύγουστο του '95 ο τότε υπουργός Προεδρίας, Ι. Ποττάκης και που στη συνέχεια "πάγωσε". Ταυτόχρονα, εξετάζεται και πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης.Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, όσοι υπάλληλοι συμπληρώσουν 25 χρόνια υπηρεσίας θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Μπορούν, λοιπόν, να αποχωρήσουν και όταν συμπληρώσουν και το όριο ηλικίας να συνταξιοδοτούνται. Με βάση τα κυοφορούμενα σενάρια, θα προσφερθεί σαν κίνητρο για να αποχωρήσουν, κάποια μειωμένη ή και ολόκληρη η σύνταξη, αμέσως, χωρίς να απαιτείται η συμπλήρωση και του ορίου ηλικίας για να καταβληθεί η σύνταξη.

Οι θεωρίες περί σπάταλου κράτους και περί υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, που ακούγονται συχνά από τους κυβερνώντες, στοχεύουν στο να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα στην κοινή γνώμη, με τρόπο που η άρση της μονιμότητας να πέσει στα "μαλακά".

Το πόσο σαθρά είναι τα επιχειρήματά τους, αποδεικνύεται και από την έκθεση του ΟΟΣΑ,σύμφωνα με την οποία η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων, σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού. Συγκεκριμένα αποτελούν το 4,8%, όταν σε Γερμανία είναι 8,1%, σε Γαλλία 8,4% κλπ.

Και είναι τουλάχιστον τραγελαφικό, οι ίδιοι που χρησιμοποίησαν το δημόσιο για την ικανοποίηση ρουσφετολογικών αναγκών και προς άγραν ψήφων, να καταγγέλλουν δήθεν για υπεράριθμους, που στοιχίζουν πολύ. Εκείνο που αποκρύπτουν πίσω από τα "κροκοδείλια" δάκρυα, είναι ότι δεν αρκούνται πλέον στην πολιτική "ομηρία" με το τάξιμο θέσεων, ή με τις υπηρεσιακές μεταβολές όσων ήδη έχουν μονιμοποιηθεί. Τα θέλουν όλα! Θέλουν η "ομηρία" να ενταθεί στο έπακρο, να εξαλειφθεί και το τελευταίο "αποκούμπι" της μονιμότητας, ενισχύοντας, παράλληλα, και όλα τα αρνητικά φαινόμενα, της ευθυνοφοβίας, της έλλειψης οποιασδήποτε πρωτοβουλίας που αντανακλούν και στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Αλλωστε, η θεσμοθέτηση το 1911 της μονιμότητας, είχε ως στόχο όχι μόνο την προστασία των δημοσίων υπαλλήλων, που κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση απολύονταν οι "άλλοι", για να μπουν "οι δικοί μας", αλλά κυρίως για την εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.