Σταθμό στην κατεύθυνση αποψίλωσης της μονιμότητας αποτέλεσαν διατάξεις στους νόμους, με τους οποίους θεσμοθετήθηκε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση,που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των πιο σημαντικών δημόσιων τομέων και συνακόλουθα στην άρση της μονιμότητας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τους νόμους 2218 και 2240 περί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, όλες οι δημόσιες υπηρεσίες σε επίπεδο νομαρχίας, μπορούν να ενταχθούν στη δικαιοδοσία του Νομαρχιακού Συμβουλίου και μέσω αυτού να παραχωρούνται σε ιδιώτες. Εξαιρούνται ελάχιστοι τομείς, που αφορούν τα σώματα ασφαλείας, τα τελωνεία, τις οικονομικές υπηρεσίες και της άμυνας.

Ταυτόχρονα, προβλέπουν ότι στις νέες προσλήψεις μπορούν να εφαρμοστούν όλες οι μορφές εργασιακών σχέσεων, από την πρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων, συμβασιούχων αορίστου ή ορισμένου χρόνου, ακόμα και ωρομισθίων.

Την ίδια στιγμή το εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς των 100.000 δημοσίων υπαλλήλων που έχουν ενταχθεί στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, παρά το ότι έχουν περάσει μήνες, δεν έχει ξεκαθαριστεί. Η κωλυσιεργία αυτή τίποτα καλό δεν προμηνύει.

Ο "εκσυγχρονισμός" των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών - με την ψήφιση του ομότιτλου νόμου - ανοίγει το δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση τριάντα έξι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς που μετατρέπονται πλέον σε ανώνυμες εταιρίες.Οι μετατροπές θα γίνουν με απλά Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία θα καθορίζουν και τις "αλλαγές στη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου τους". Επίσης, με Προεδρικά Διατάγματα δίνεται η δυνατότητα να προστίθενται και άλλες επιχειρήσεις και οργανισμοί. Κάτι που δεν αποκλείει να συμπαρασύρει και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκτός απ' τον ΕΟΤ που ήδη εμπεριέχεται στο νόμο και να λειτουργήσει και σαν ένα ακόμα πλάγιο χτύπημα της μονιμότητας.

Και ενώ το βασικότερο δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων, που χρονολογείται απ' το 1911, έχει μπει στο στόχαστρο, η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ τηρεί "άκρα του τάφου σιωπή".

Στο πρόσφατο υπόμνημά της προς τον πρωθυπουργό, ενόψει των προγραμματικών δηλώσεων, το μόνο που βρίσκει να ψελλίσει είναι για την ανησυχία της σχετικά με τις συγχωνεύσεις υπηρεσιών, για να ζητήσει να μην είναι αποσπασματικές και να μη γίνουν ερήμην της! Το δε κύριο αίτημα που προβάλλει, τόσο για το θέμα αυτό, όσο και για τα άλλα σοβαρά εισοδηματικά και ασφαλιστικά προβλήματα των εργαζομένων στο δημόσιο, είναι ο "θεσμοθετημένος διάλογος"!

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής για τη διαμόρφωση των αιτημάτων και του υπομνήματος, η πλειοψηφία αρνήθηκε εκτός των άλλων και την πρόταση της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας" για καταδίκη της προσπάθειας κατάργησης της μονιμότητας!

Ο Δ. Αγκαβανάκης,αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και στέλεχος της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας", μας δήλωσε σχετικά: "Μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού στο συνέδριο του περιοδικού "Εκόνομιστ", που έβαλλε κατά της μονιμότητας, όλο και πυκνώνουν οι δηλώσεις διαφόρων παραγόντων, από ΣΕΒ μέχρι και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, για άρση της μονιμότητας. Θέλουν να καταργήσουν ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες και να μας επιστρέψουν στις αλήστου μνήμης εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος, γιατί έτσι επιτάσσουν το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Οι προσπάθειές τους αυτές θα πρέπει και θα βρουν αντιμέτωπους τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο. Είναι ανάγκη να ξεπεραστούν οι συναινετικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και να αναπτυχθούν από τη βάση αποφασιστικοί αγώνες, μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο πάλης. Στην κατεύθυνση αυτή θα παλέψουμε, γιατί πιστεύουμε ότι ακριβώς μέσα απ' τους αγώνες θα υπάρξει ελπίδα και για την περιφρούρηση του δικαιώματος της μονιμότητας και για την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και κύρια των τομέων που προσφέρουν κοινωνικό έργο στους πολίτες".

Τα κείμενα έγραψε η Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ