Καλό ...2005 θα μπορούμε να μιλάμε για δυνατότητα ουσιαστικής χρήσης του φυσικού αερίου στη χώρα μας, δηλαδή 10 χρόνια μετά τη συμφωνημένη, με βάση τη διακρατική συμφωνία με τους Ρώσους, έναρξη λειτουργίας του έργου. Οσο για τους οικιακούς καταναλωτές στην καλύτερη των περιπτώσεων και σε περιορισμένη κλίμακα, κάποιοι από αυτούς θα μπορούν να καταναλώσουν το νέο καύσιμο στις αρχές του 1998. Η ΔΕΗ, στην οποία ουσιαστικά έχει ανατεθεί από την κυβέρνηση ο ρόλος του αρωγού της ΔΕΠΑ, θα έχει στη διάθεσή της φυσικό αέριο για το σταθμό του Κερατσινίου το 1997, ενώ για τον σταθμό του Λαυρίου η εισαγωγή του προσδιορίζεται για μετά το 1998. Τα ποσοστά του φυσικού αερίου που προορίζονται για βιομηχανική κατανάλωση είναι πολύ μικρά, αφού μόνο 17 επιχειρήσεις έχουν υπογράψει σχετικές συμβάσεις με τη ΔΕΠΑ. Τον Ιούλη του 1997, ημερομηνία ενεργοποίησης της ρήτρας, βάσει της οποίας η χώρα μας ακόμα κι αν δεν κάνει εισαγωγές φυσικού αερίου θα πληρώνει στους Ρώσους το 65% της αξίας των συμφωνημένων προς εισαγωγή ποσοτήτων, οι μοναδικοί καταναλωτές, σύμφωνα με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, θα είναι κάποιες βιομηχανίες και ο σταθμός της ΔΕΗ στο Κερατσίνι. Η χρήση φυσικού αερίου στις αρχές του 1997 από τους κατοίκους του δικτύου της ΔΕΦΑ, φαίνεται να αποτελεί ευσεβή πόθο της ΔΕΠΑ, αφού ο κλάδος, που θα συνδέει το δίκτυο με τον κεντρικό αγωγό... θα ολοκληρωθεί τέλος Δεκέμβρη, ενώ η ίδρυση των ΕΠΑ εταιριών, που θα διαχειρίζονται το φυσικό αέριο θα προκύψει περί τα τέλη του 1998.

Τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία προέκυψαν χτες από την ανοιχτή ενημέρωση των εκπροσώπων των δήμων, που συμμετέχουν στην Περιφερειακή Εταιρεία Διαχείρισης Φυσικού Αερίου (ΠΕΔΦΑ) από τη διοίκηση της εταιρίας και εκπροσώπους της ΔΕΠΑ, σηματοδοτούν το σοβαρό ενδεχόμενο να μετατραπεί μια από τις μεγαλύτερες ενεργειακές επενδύσεις της χώρας σε... προβληματική επιχείρηση, πριν ακόμα αρχίσει η λειτουργία της. Εξέλιξη, η οποία δεν είναι άσχετη από τη μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική στο θέμα αυτό, η οποία εξαντλήθηκε κυρίως στην καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων συγκεκριμένου επιχειρηματία, αλλά και στην ιδιωτικοποίηση του νέου καυσίμου, δημιουργώντας το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και βάζοντας στο περιθώριο το εθνικό συμφέρον. Οι πιθανότητες για ένα τέτοιο ενδεχόμενο μεγιστοποιούνται, όσο καθυστερεί ακόμη και τώρα ένας συντονισμένος σχεδιασμός των συναρμοδίων φορέων για την ορθολογικότερη χρήση του νέου καυσίμου.

Ειδικότερα στο θέμα της αστικής κατανάλωσης, που απασχόλησε περισσότερο τη χτεσινή σύσκεψη, πέρα από τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην κατασκευή των δικτύων πόλης, μια τέτοια χρήση συναντά σειρά από σοβαρά εμπόδια που την καθιστούν τουλάχιστον "κουτσουρεμένη". Ενδεικτικά αναφέρουμε ακόμη την καθυστέρηση της ίδρυσης των ΕΠΑ, το κοινοπρακτικό σχήμα, δηλαδή, που επέλεξε η κυβέρνηση, για να παραδώσει την εκμετάλλευση του καυσίμου στους ιδιώτες, οι οποίοι συμμετέχουν με ποσοστό 49%. Ο διαγωνισμός για τη σύστασή τους αναμένεται τον προσεχή Μάρτη, που σημαίνει ότι θα ολοκληρωθεί τέλος του 1997 και η υλοποίησή τους θα είναι δυνατή το 1998. Σε σημαντική εκκρεμότητα παραμένει η υποδομή στις πολυκατοικίες για παροχή φυσικού αερίου, κάτι που οι συναρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες φαίνεται να αντιμετωπίζουν χλιαρά. Ανοιχτό παραμένει, επίσης, το θέμα της τιμολογιακής πολιτικής, η οποία, όπως διευκρίνισαν χτες οι εκπρόσωποι της ΔΕΠΑ, θα καθορίζεται από τις ΕΠΑ, που σημαίνει από τους ιδιώτες επενδυτές. Η αρχική τιμή θα είναι βέβαια ανταγωνιστική της κατανάλωσης του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά καμία ασφαλιστική δικλείδα δεν υπάρχει από την πλευρά της ΔΕΠΑ για τη διαμόρφωση της τιμής, όταν το έργο θα βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, όταν μάλιστα είναι γνωστό ότι η τάση που επικρατεί στις άλλες χώρες είναι η τιμή να ανεβαίνει συνεχώς.

Τέλος, ανοιχτό παραμένει το θέμα του προγραμματισμού της ανάπτυξης του δικτύου μετά το 1997, το οποίο θα γίνεται αποκλειστικά από τις ΕΠΑ και οι ιδιώτες, ως γνωστόν, θα αναπτύσσουν δίκτυα μόνο σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, που θα τους εξασφαλίζουν υψηλά κέρδη.