Αξίζει να γίνουν ορισμένοι συνειρμοί και επισημάνσεις με αφορμή το φετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου.

- Τι σημαίνει, 23 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη, το πρόβλημα που κυριαρχεί στην επικαιρότητα να είναι αυτό των ναρκωτικών;

- Τι σημαίνει, παραμονές του εορτασμού, η κυβέρνηση Σημίτη να φορτώνει το λαό με τα ασήκωτα βάρη ενός εξοπλιστικού προγράμματος, το οποίο μόνο τις αμυντικές ανάγκες της χώρας δεν εξυπηρετεί;

- Τι σημαίνει, 23 χρόνια μετά, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, γενικότερα οι λαϊκές μάζες να βρίσκονται μπροστά σε μια πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους;

- Τι σημαίνει, η κυβέρνηση να εκλιπαρεί την παρέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για να "διευθετήσουν" τα εθνικά μας θέματα και να τους εξουσιοδοτεί εν λευκώ να χειριστούν τα εθνικά μας συμφέροντα και δίκαια;

Σίγουρα, πάντως, όλ' αυτά σημαίνουν: Τα οράματα και οι αγώνες του Νοέμβρη δε δικαιώθηκαν. Το μήνυμά του παραμένει εξόχως επίκαιρο. Εξακολουθεί να συγκινεί και να συνεγείρει. Προτρέπει για αγωνιστική ανάταση και ανατροπή του σάπιου συστήματός τους. Παρά και ενάντια σε όλα όσα μετέρχονται, όσοι έχουν πολλούς λόγους να το τρέμουν, για να το αμαυρώσουν. Γι' αυτό δεν πρόκειται ποτέ να το "πνίξουν", να ξεμπερδέψουν μαζί του, ό,τι και αν κάνουν. Τα όνειρα θα πάρουν την εκδίκησή τους.