Η φορολογική αφαίμαξη των εργαζομένων μαζί με τις άλλες μορφές ξεζουμίσματός τους αποτελούν ...θέμα αρχής για όλες τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Ανεξάρτητα από τα πρόσωπα, τα οποία κάθε φορά τις συνθέτουν και τα ψευδεπίγραφα χαρακτηριστικά, που οι ίδιοι οι κυβερνώντες επιχειρούν να προσδώσουν στους εαυτούς τους, η φορολεηλασία των οικονομικά ασθενέστερων αποτελεί κοινό παρονομαστή της πολιτικής τους και των επιμέρους επιλογών τους.

Τα παραπάνω προκύπτουν αβίαστα από τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ), όπως τα επεξεργάστηκε ο "Ρ" και τα φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα. Πρόκειται για στοιχεία που επιβεβαιώνουν τις υπέρμετρες διαστάσεις της φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και συνταξιούχων όλα τα τελευταία χρόνια, από την εποχή της διακυβέρνησης από τη"φιλελεύθερη" ΝΔ, το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, τον "εκσυγχρονιστικό" διάδοχό του.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, για την περίοδο 1993 - 1996 και με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, για την εκκαθάριση των φετινών φορολογικών δηλώσεων, το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των μισθωτών παρουσίασε πέρσι συνολική ονομαστική αύξηση 43,76%.Την ίδια περίοδο, ο μέσος κατά κεφαλήν φόρος αυξήθηκε κατά 145,4%!Με δυο λόγια, η φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών, μόνο για το φόρο εισοδήματος, υπετριπλασιάστηκε! Από τα ίδια τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία, προκύπτει, αβίαστα, ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν ακόμη μηχανισμό κλοπής των λαϊκών εισοδημάτων, με μία από τις περισσότερο αποκρουστικές πλευρές των πολιτικών λιτότητας, που εφαρμόστηκαν από το 1985 και μετά, με συνέπεια τη μεταφορά του μόχθου και του ιδρώτα των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων, γενικότερα, προς διάφορα τμήματα της άρχουσας τάξης. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους: Η φορολογική πολιτική, σαν εργαλείο αναδιανομής εισοδημάτων, η εμμονή της κυβέρνησης στον αντιλαϊκό της κατήφορο και η προσήλωση στη μονόπλευρη σε βάρος των εργαζομένων λιτότητα συνέβαλε αποφασιστικά προς την κατεύθυνση αυτή.