Φαντάζεστε ο Ντομινίκ Γουίλκινς, κουβαλώντας τις τσάντες με τα λεφτά της μεταγραφής στην ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού, να ξέχναγε τη μια τσάντα (μόνο τη μια) με τα χρήματα και να την εύρισκε κάποιος που ανήκει στο χώρο του πινγκ - πονγκ. Τι θα συνέβαινε; Απλά το άθλημα μέσα σε πολύ ελάχιστο χρόνο θα έφθανε στα ευρωπαϊκά πρότυπα και θα έπαιρνε τη θέση που του αξίζει στην Ελλάδα. Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι επινόηση δικιά μας. Το επισήμανε ο προπονητής επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Δημοτικού Αθλητικού Οργανισμού Ταύρου (ΔΑΟΤ) Αρης Τσακίρογλου τονίζοντας τι χρειάζεται, ώστε πέρα από τις φιλότιμες προσπάθειες, να αναπτυχθεί το άθλημα του πινγκ - πονγκ στη χώρα μας.

Παρά τα οικονομικά προβλήματα του αθλήματος δε λείπουν οι φιλότιμες προσπάθειες από τους "εραστές του ονείρου", όπως κάλλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί ο δήμαρχος Ταύρου Π. Βακαλόπουλος, ο προπονητής Αρης Τσακίρογλου και όλοι όσοι συμμετέχουν στην προσπάθεια του Δήμου να αναπτύξει μέσω των ομάδων του Δήμου το άθλημα του πινγκ - πονγκ. Και από ό,τι φαίνεται, μάλλον μέχρι στιγμής το καταφέρνουν πολύ καλά. Ηδη η δημιουργία της μιας ομάδας αποδείχτηκε πολύ στενή για να συγκεντρώσει στους κόλπους της όλα τα παιδιά. Οι υπεύθυνοι προχώρησαν το 1994 και στη δημιουργία δεύτερης ομάδας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην ομάδα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου αθλούνται 40 άτομα αγόρια και κορίτσια. Παράλληλα ο ΔΑΟΤ στα 2 χρόνια δημιουργίας του έχει καταφέρει να

απασχολεί σήμερα περίπου 150 άτομα από τα οποία 25 έχουν δελτίο και συμμετέχουν σε αγώνες.

Τι πραγματικά συμβαίνει στο Δήμο Ταύρου; Πώς ξεκίνησε η προσπάθεια και πού έχει φθάσει σήμερα; Σ' αυτά, αλλά και σε μερικά ακόμη ερωτήματα που θα μας βοηθήσουν να γνωρίσουμε από κοντά τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων που πιστεύουν σε αξίες και ιδανικά, καλείται στη σημερινή συνέντευξη να απαντήσει η ψυχή αυτής της υπόθεσης, ο Αρης Τσακίρογλου.

"Οπως υπήρχε ο δάσκαλος του χορού ή ο δάσκαλος της ενόργανης γυμναστικής για να απασχολούν κατά καιρούς μέσω διάφορων δημοτικών προγραμμάτων άθλησης έτσι και στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου υπήρχαν κάποια τραπέζια για πινγκ - πονγκ. Ο δήμαρχός μας, που είναι λάτρης του αθλήματος, επηρεασμένος και από τη γνώμη ενός φίλου του αποφάσισαν να οργανώσουν το άθλημα στο Δήμο μας. Αυτό ήταν... η συμμετοχή και το μεράκι των παιδιών για το άθλημα ήταν μεγαλύτερη και από ό,τι περιμέναμε. Βρήκαμε καλύτερες αίθουσες αυξήσαμε τις ώρες προπόνησης και γενικά άρχισε να γίνεται οργανωμένη δουλιά στο χώρο του Πινγκ - Πόνγκ".

- Πώς φθάσαμε όμως, στη δημιουργία της ομάδας;

- "Η ομάδα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ταύρου ιδρύθηκε το 1983 και ένα χρόνο αργότερα έγινε επίκουρο μέλος της Ομοσπονδίας Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης. Η δημιουργία του οφείλεται στο ότι το πάθος των παιδιών να απασχοληθούν σοβαρά με το άθλημα ήταν πολύ μεγάλο. Ετσι, προκειμένου τα παιδιά να μην αναγκάζονται να φεύγουν σε άλλες ομάδες, φτιάξαμε τη δικιά μας. Φθάσαμε έτσι στη δημιουργία και δεύτερης ομάδας και το 1994 ιδρύθηκε ο ΔΑΟΤ".

- Δεκατρία χρόνια ιστορίας αλλά κάθε άλλο παρά γρουσούζικα αποδείχτηκαν για τις ομάδες του Δήμου Ταύρου. Πού έχει φθάσει σήμερα η προσπάθεια αυτή;

- "Ο ΔΑΟΤ είναι σήμερα ο μόνος αθλητικός οργανισμός που αγωνίζεται σε τόσες υψηλές κατηγορίες και έχει σημειώσει τόσες επιτυχίες. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι οργανισμοί που συμμετέχουν σε πρωταθλήματα, αλλά αγωνίζονται σε μικρότερες και τοπικές κατηγορίες. Συγκεκριμένα η ομάδα του Πνευματικού Κέντρου συμμετέχει στην Α1 γυναικών και στη Β κατηγορία στους άνδρες, όπου παράλληλα πολλά παιδιά είναι μέλη των εθνικών ομάδων. Ακόμα οι γυναίκες συμμετέχουν φέτος στο Βαλκανικό Κύπελλο κάτι που θεωρείται ιδιαίτερη επιτυχία. Οσον αφορά τον ΔΑΟΤ η παρουσία του εστιάζεται στην Α2 γυναικών και στη Β Εθνική στους άνδρες. Παράλληλα γίνεται και σπουδαία δουλιά στις μικρές κατηγορίες, αφού υπάρχουν σπουδαίες διακρίσεις στα τμήματα παίδων και κορασίδων, ενώ παράλληλα αποτελούν και τους βασικούς κορμούς στις εθνικές ομάδες".

- Υψηλή παρουσία στο χώρο του πινγκ - πονγκ για τις ομάδες του Ταύρου. Η Ομοσπονδία της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης βοηθάει σ' αυτό;

- "Σίγουρα η Ομοσπονδία έχει καταλάβει την προσπάθεια που γίνεται και έχει στρέψει το ενδιαφέρον στις προσπάθειες των δήμων. Ξέρει πολύ καλά ότι αυτοί παίζουν μεγαλύτερο ρόλο απ' ό,τι ένα σωματείο στο θέμα της υποδομής. Πάντως επειδή είμαστε επίκουρο μέλος και δεν έχουμε δικαίωμα ψήφου σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχουμε και τους δικούς μας ανθρώπους στο ΔΣ. Σήμερα όμως, με την τραγική οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην Ομοσπονδία υπάρχει ευτυχώς ή δυστυχώς ισομερής καταβολή των χρημάτων σε όλες τις ομάδες. Σε διαφορετική περίπτωση εάν τα χρήματα επαρκούσαν ίσως υπήρχε διαφορά στην κατανομή. Πάντως εμείς κάποια χρήματα που είναι να πάρουμε για τις μετακινήσεις τα παίρνουμε. Σίγουρα όμως δε φθάνουν και ενισχύει και ο Δήμος".

- Πέρα από το καθαρά αγωνιστικό μέρος ο κόσμος του Δήμου πώς δέχτηκε την προσπάθεια αυτή;

- "Υπάρχει μεγάλη υποστήριξη από τους γονείς των παιδιών. Αποφύγαμε το να βάλουμε γονείς στα διοικητικά συμβούλια των ομάδων, για να μην υπάρχει ανταγωνισμός, ξέρετε τώρα γιατί το δικό του παιδί δεν παίζει και παίζει ο άλλος και τα διάφορα. Παρόλα αυτά όμως, με γενικές συνελεύσεις και συζητήσεις τους καλούμε να βοηθήσουν στα προβλήματά μας μέσω της καλής συνεργασίας την οποία έχουμε".

- Τι χρειάζεται όμως το άθλημα ώστε να αναπτυχθεί και στην Ελλάδα και να καταλάβει τη θέση που του αξίζει;

"Σίγουρα το οικονομικό είναι το βασικότερο. Και βέβαια δεν χρειάζεταιπάρα πολλά αφού άλλωστε δεν είναι το άθλημα των δισεκατομμυρίων. Παράλληλα όμως χρειάζεται τρέλα - γνώση και αγάπη για το άθλημα. Εάν δοθεί το άθλημα στον λαό και όχι μόνο στα σφαιριστήρια και τις λέσχες και επανδρωθεί με αξιόλογους ανθρώπους τότε σίγουρα θα ανέβει στις καρδιές των φιλάθλων".

Μπ. ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΠΠΟΥΛΟΣ