Φέτος, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας - ραδιόφωνα, εφημερίδες, τηλεόραση - ξεχώρισαν από τις δηλώσεις για το "πόθεν έσχες" των βουλευτών, τη δήλωση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Α. Παπανδρέου.Πριν 3 χρόνια, είχε επιλεγεί η δήλωση για το "πόθεν έσχες" του τότε πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ Κ. Μητσοτάκη.Φέτος η δήλωση του Α. Παπανδρέου για το "πόθεν έσχες" έγινε πρώτη είδηση, με αφορμή το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι δανείστηκε το 1993 από 6 φίλους του συνολικά 155 εκατ. δραχμές, προκειμένου να χτίσει τη βίλα ή το παλάτι της Εκάλης. Τα σχόλια ήταν ποικίλα, όπως ότι "ο δανειστής του Αντρέα για τη βίλα της Εκάλης ήταν έμπορος όπλων και ναρκωτικών" ("Αδέσμευτος Τύπος", "Ελεύθερος Τύπος") ή ότι "από τους... "φτωχομπινέδες" Κατσιφάρα, Λιβάνη και Παπούλια τα πήρε ο Αντρέας για το ανάκτορο της Δήμητρας με 15 καμπινέδες". Πρώτη είδηση είχε γίνει το 1991 και η δήλωση για το "πόθεν έσχες" του τότε πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη,που δεν είχε δηλώσει ένα διαμέρισμα στο Παρίσι.

***

Ετσι ή αλλιώς όμως, από το θόρυβο που ξεσηκώθηκε προκύπτει σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Πώς θα μπορέσει ο υπουργός Οικονομικών να πείσει τους Ελληνες φορολογούμενους να υποβάλουν ειλικρινείς φορολογικές δηλώσεις και να μη φοροδιαφεύγουν, όταν οι δηλώσεις για το "πόθεν έσχες" του σημερινού "σοσιαλιστή" και του χτεσινού "φιλελεύθερου" πρωθυπουργού είναι εικονικές; Με ποιο δικαίωμα θα απαιτήσει από τους Ελληνες φορολογούμενους που έχουν υποχρέωση να υποβάλουν δήλωση "πόθεν έσχες", δήλωση "Φόρου Ακίνητης Περιουσίας" και γενικά δήλωση φορολογίας εισοδήματος, όταν πρωθυπουργοί και άλλα κυβερνητικά στελέχη ή βουλευτές υποβάλλουν πλαστές δηλώσεις; Γιατί, σίγουρα είναι πλαστές οι δηλώσεις αυτές, όταν για παράδειγμα στη δήλωση του πρωθυπουργού για το "πόθεν έσχες" εμφανίζεται από τη μια ότι το διαμέρισμα της Δήμητρας Λιάνη στου Παπάγου πουλήθηκε με 600.000 δραχμές το τετραγωνικό ενώ η βίλα της Εκάλης αγοράστηκε δήθεν με 67.000 δραχμές το τετραγωνικό.

Υπάρχει όμως και άλλο ένα ζήτημα, εξίσου σοβαρό. Εκτός από τις "κάλπικες" δηλώσεις για "πόθεν έσχες" των βουλευτών, υπάρχουν και μια σειρά άλλα μέτρα της κυβερνητικής πολιτικής, που υπονομεύουν την άσκηση φορολογικής πολιτικής στην κατεύθυνση δικαιότερης κατανομής των φορολογικών βαρών, όπως υπονομεύουν και κάθε προσπάθεια για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Και τέτοια μέτρα είναι και τα εξής:

Ενώ δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται για την εφαρμογή και την επέκταση του "πόθεν έσχες" σε διάφορες κατηγορίες φορολογουμένων, την ίδια στιγμή, εξαιρούν από το "πόθεν έσχες" την αγορά ομολόγων και εντόκων του δημοσίου, την αγοραπωλησία μετοχών, την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων από μεγάλες επιχειρήσεις κλπ. Αλήθεια, με ποιο δικαίωμα ο υπουργός Οικονομικών θα ζητήσει από έναν εργαζόμενο να του αποδείξει πού βρήκε τα λεφτά για την αγορά ενός διαμερίσματος ή ενός αυτοκινήτου, όταν η ίδια η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα σε κάποιων έμπορο ναρκωτικών, όπλων, λευκής σαρκός να ξεπλύνει βρόμικο χρήμα αγοράζοντας έντοκα και ομόλογα του δημοσίου (κανείς δε θα τον ρωτήσει πού βρήκε τα χρήματα για την αγορά τους) και στη συνέχεια να τα εξαργυρώσει και να αγοράσει επιχειρήσεις ή βίλες και άλλα περιουσιακά στοιχεία;

Πώς θέλουν να νοικοκυρέψουν τα δημόσια οικονομικά και να περιορίσουν τα κρατικά ελλείμματα, όταν ο έλεγχος για τη φοροδιαφυγή αρχίζει και τελειώνει στα μικρά καταστήματα και τους ελεύθερους επαγγελματίες, ενώ τα μεγάλα εισοδήματα μένουν στο απυρόβλητο;

***

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Πώς θα μπορέσει ο υπουργός Οικονομικών να πείσει τους Ελληνες φορολογούμενους να υποβάλλουν ειλικρινείς φορολογικές δηλώσεις, όταν οι δηλώσεις για το "πόθεν έσχες" του σημερινού "σοσιαλιστή" και του χτεσινού "φιλελεύθερου" πρωθυπουργού είναι εικονικές;