"Είμαστε αποφασισμένοι για όλα. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Σύντομα θα εκδώσουμε νέα εφημερίδα με άλλο όνομα".

Με τα λόγια αυτά, ο Σερντάρ Καρακότς, τελευταίος διευθυντής της φιμωμένης πια φιλο - κουρδικής εφημερίδας της Κωνσταντινούπολης "Οζγκιούρ Ουλκέ", αποχαιρέτησε την ελληνική αντιπροσωπεία, όταν αυτή εγκατέλειπε το γραφείο του.

Από όλα τα έντυπα που μπήκαν στο στόχαστρο του τουρκικού κράτους, η "Οζγκιούρ Ουλκέ" αδιαμφισβήτητα ξεχώριζε. Ηταν η μοναδική καθημερινή έκδοση και παρείχε πλήρη ενημέρωση για την κατάσταση μέσα και έξω από τη χώρα. Διακρινόταν για το αισθητικό κασέ της και τις μικρές ειδήσεις. Ηταν το έργο του μόχθου και του αγώνα 200 δημοσιογράφων, που, με αναπτυγμένο δίκτυο ανταποκριτών, ιδιαίτερα στην πολεμική ζώνη της νοτιοανατολικής Τουρκίας, συγκέντρωναν και δημοσίευαν καθημερινά πολύτιμα στοιχεία για την πραγματικότητα των επιχειρήσεων στρατού και πολιτοφυλακής και των διώξεων σε βάρος των Κούρδων χωρικών.

"Οζγκιούρ Ουλκέ" σήμαινε "Ελεύθερη Χώρα". Η εφημερίδα κυκλοφόρησε πριν εννιά περίπου μήνες ως διάδοχος της "Οζγκιούρ Γκιουντέμ", που το τουρκικό δικαστήριο έθεσε εκτός νόμου, αφού, προηγουμένως, είχε φυλακίσει 29 διευθυντές, δημοσιογράφους και ανταποκριτές της.

Μετά από αλλεπάλληλες διώξεις και παρά τις εκκλήσεις των διεθνών οργανώσεων Τύπου και δημοσιογράφων, η τουρκική κυβέρνηση και "δικαιοσύνη" αποφάσισαν να φιμώσουν οριστικά την "Οζγκιούρ Ουλκέ" στις 4 του Φλεβάρη, δυο ημέρες πριν φτάσει η ελληνική αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη.

Πριν επισκεφτούμε τα νέα γραφεία της εφημερίδας, περάσαμε από το ερειπωμένο πια πενταώροφο κτίριο, που στέγασε την "Ουλκέ" από την πρώτη μέρα της έκδοσής της ως τις 3 του περασμένου Δεκέμβρη. Την ημέρα εκείνη, βόμβα μεγάλης ισχύος εξερράγη στο κτίριο. Δύο νεκροί και 17 τραυματίες, όλοι εργαζόμενοι στην εφημερίδα. Ο,τι αντικρίσαμε την περασμένη βδομάδα από τα παλιά μεγάλα γραφεία της "Ουλκέ", ήταν ένα καμένο, ερειπωμένο οικοδόμημα που έχασκε στον άνεμο, με τους εξωτερικούς τοίχους των τριών πρώτων ορόφων του γκρεμισμένους.

"Περάσατε από τα παλιά μας γραφεία; ", μας ρώτησε ο Σερντάρ Καρακότς, όταν τον συναντήσαμε στα νέα, μικρά και σκοτεινά γραφεία της εφημερίδας. "Είδατε, το μέγεθος της καταστροφής; Φυσικά, η ασφάλεια δεν κατηγόρησε, ούτε έπιασε κανέναν. Μόνον εμάς κυνηγά. Εχουμε υποστεί πολλές διώξεις. Χάσαμε, κατ' αρχήν, 25 συνεργάτες μας. Δολοφονήθηκαν από την ασφάλεια και τους παρακρατικούς. Ανήμερα στις 10 του Δεκέμβρη, τη διεθνή ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η τουρκική ασφάλεια εισέβαλε στα γραφεία μας, μας μάζεψε όλους και μας πήγε για ανάκριση".

"Εδώ και λίγο καιρό", συνέχισε ο Καρακότς, "κυκλοφορούσαμε με ολόκληρες στήλες, ιδιαίτερα της εσωτερικής επικαιρότητας, λευκές και πάνω τυπωμένη την ένδειξη "λογοκριμένο". Η τελευταία απόφαση του δικαστηρίου ήταν ότι όλα τα φύλλα της εφημερίδας θα κατάσχονταν αμέσως μόλις εκδίδονταν. Και την Τετάρτη, στις 3 του Φλεβάρη, η αστυνομία ήλθε στα γραφεία μας και μας δήλωσε ότι η εφημερίδα τέθηκε εκτός νόμου. Μπορεί να αναστείλαμε πρόσκαιρα την έκδοση της "Οζγκιούρ Ουλκέ", αλλά θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Είμαστε αποφασισμένοι".