Η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ έχει δυο όψεις. Η μία είναι η διάλυση του δημόσιου ΟΤΕ με την εκχώρηση βασικών δραστηριοτήτων σύγχρονων μορφών τηλεπικοινωνίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, μέσω της ίδρυσης θυγατρικών. Η δεύτερη αφορά την "απευθείας" ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ με την πώληση πακέτου μετοχών. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας έχει δηλώσει ότι περίπου έχει επιλεγεί η διαδικασία της πώλησης σε πρώτη φάση ενός ποσοστού 8% - 10% μετοχών στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του "Ρ", τα αρμόδια κυβερνητικά επιτελεία "εκτιμούν" ότι από την πώληση του 8% περίπου μπορούν να εισπραχθούν "κάτι παραπάνω" από 70 δισεκατομμύρια δραχμές.Αυτό σημαίνει ότι "αποτιμούν" την "πραγματική" αξία του ΟΤΕ σε... τιμές "αγοράς"... "κάτι λιγότερο από ένα τρισ. δρχ". Η νέα κομπίνα της κυβέρνησης έγκειται στο ότι δεν πρόκειται να πει πόσο αποτιμάται η αξία του ΟΤΕ (σ. σ. για να αποφύγει τους γνωστούς σκοπέλους). Η δεύτερη κομπίνα αφορά τη διάθεση των "τριάκοντα αργυρίων" που θα εισπραχθούν. Αν και ο νόμος για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ κάνει ρητή αναφορά στην κατανομή, ορισμένα κυβερνητικά κλιμάκια δεν έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο - αντίθετα το θεωρούν πολύ πιθανό - τα πρώτα "τριάκοντα αργύρια" των 70 δισ. δρχ. να πάνε για την κάλυψη του δημόσιου χρέους. Μάλιστα δε επισημαίνουν ότι στον κρατικό προϋπολογισμό δεν καταγράφεται κανένα κονδύλι - έσοδο από τις ιδιωτικοποιήσεις, καθώς μεταξύ των άλλων η Ευρωπαϊκή Ενωση δε θεωρεί έσοδα του δημοσίου τις εισπράξεις από τις ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες κατατάσσει στην κατηγορία... "κονδύλι για εξόφληση του εξωτερικού χρέους"! Αρμόδιος κυβερνητικός παράγοντας υποστήριξε ότι για το πού θα πάνε τα έσοδα από την πώληση του 8% - 10% "είναι ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα": Δεν αποκλείεται, ανάλογα με τις "αντιδράσεις" να πάνε για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους και στον ΟΤΕ να δοθεί... "υπόσχεση" ότι θα "λάβει" τα... έναντι στην επόμενη πράξη της ιδιωτικοποίησης! Ο ίδιος παράγοντας σημείωνε ότι για να πάρει τώρα (σ. σ. δηλαδή όταν πωληθεί το ποσοστό αυτό) τα έσοδα, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις επενδύσεις του, θα πρέπει να γίνει αντίστοιχη αύξηση του μετοχικού του κεφαλαίου και το ελληνικό δημόσιο να μην ασκήσει το δικαίωμα της προτίμησης των "παλαιών μετόχων".