"Ενιωθα κάτι μαγικό", "θα μας μείνει αλησμόνητη", "ήταν καταπληκτικό", "κατανυκτική ατμόσφαιρα", "ανάγκη για πολιτισμό", "διπλή συγκίνηση".

Φράσεις βγαλμένες μέσα απ' την ψυχή ανθρώπων που συνέβαλαν προσωπικά στη δημιουργία όλου αυτού που, στη συνέχεια, όταν ο κύκλος αυτών των συναυλιών έκλεισε, τους ζητήσαμε να το σχολιάσουν. Ο λόγος σ' αυτούς:

"Δεν είναι μόνο η σημερινή συναυλία που είναι συγκλονιστική και από προσέλευση κόσμου, αλλά και από τον ενθουσιασμό, τη ζωντάνια, αλλά και η συναυλία της Θεσσαλονίκης που θα μείνει αλησμόνητη σε όλους μας" λέει η Μαρία Φαραντούρη και συνεχίζει: "Χρόνια έχουμε να αισθανθούμε τέτοια συγκίνηση και τέτοια υπερηφάνεια για το κοινό, το λαό που ήρθε όχι μόνο για να ξανακούσει τη μουσική, να θυμηθεί τα τραγούδια - είναι ακόμα και οι νεότεροι που τα πρωτακούν - αλλά και να συμπαρασταθούν στον αγώνα αυτόν που γίνεται για την αποκατάσταση του αρχείου ενός ιστορικού κόμματος, του ΚΚΕ. Ενα αρχείο που βρίσκεται μέσα η ιστορία του τόπου μας. Ενεργοποίησε και εμάς τους καλλιτέχνες αλλά φαντάζομαι να ευαισθητοποιήσει σιγά σιγά και όλον το κόσμο. Αυτή η ανάγκη να διατηρηθεί αυτό το υλικό που κι εγώ είδα και μου έκανε φοβερή εντύπωση, αγρίεψα θα έλεγα όταν το είδα έτσι σκελετωμένο. Χρειάζεται χρόνος για να αποκατασταθεί και ελπίζω να πάνε όλα καλά". Για την προσέλευση του κόσμου, η Μαρία Φαραντούρη πιστεύει, πως "είναι συνδυασμός της συμπαράστασης και του ποιοτικού τραγουδιού που δίνει μια ανάσα μέσα σε όλο αυτό το βρόμικο τοπίο που ζούμε, κυρίως στον πολιτισμό που φέρνουν τα ΜΜΕ".

"Ορόσημο" χαρακτήρισε τη συναυλία ο Μανώλης Μητσιάς γιατί, όπως είπε, "είναι και ιερός ο σκοπός". "Τα αρχεία του ΚΚΕ", συνέχισε "αποτελούν τη νεότερη ελληνική ιστορία. Είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετείχα και εδώ και στη Θεσσαλονίκη και πάνω απ' όλα είμαι χαρούμενος που υπήρξε συμμετοχή του κοινού από όλα τα πολιτικά κόμματα και αυτό είναι το σημαντικότερο. Κατά κάποιο τρόπο έχει ξεπεραστεί το μισητό παρελθόν και ο κόσμος έχει αρχίσει πια και εκτιμά τις πράξεις και τα γενναία κατορθώματα που έχει κάνει το ΚΚΕ στη χώρα αυτή.

Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα τέτοια συμμετοχή, ήταν κάτι το καταπληκτικό. Πιστεύω πως υπάρχει μια αλλαγή πλεύσης του κόσμου προς το καλό τραγούδι και η αρχή που έγινε με την "Πολιτεία Γ" που κάναμε μαζί με τον Μίκη και οι μεγάλες πωλήσεις του δίσκου το αποδεικνύουν".

Παίρνοντας τη σκυτάλη ο Βασίλης Λέκκας είπε: "Η αλήθεια είναι ότι δημιουργήθηκε μια έκπληξη σε όλους τους συμμετέχοντες από την έκταση που πήρε αυτό το γεγονός και πως το αντιμετώπισε ο κόσμος που ήρθε και για τον λόγο που τελικά ήρθε. Συμμετείχαν και άνθρωποι που δεν αντιπροσωπεύονται σήμερα από ένα κόμμα, ήρθαν, φαντάζομαι, και άνθρωποι ακριβώς για το γεγονός του Θεοδωράκη. Με αυτό τον τρόπο διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος δε θα πάψει ποτέ να έχει την επαφή που χρειάζεται με το τραγούδι, άσχετα αν το ελληνικό τραγούδι είναι αποκλεισμένο. Υπήρξε μια ατμόσφαιρα κατανυκτική, παρ' όλο που βρισκόμασταν σε γήπεδα, ο κόσμος είχε μια εσωτερική δόνηση. Αυτές οι συναυλίες έχουν προοπτική και αφήνουν ανοιχτή τη χορδή που δε δονείται εύκολα ούτε από τα ξένα τραγούδια, ούτε από τα ΜΜΕ που είναι στραμμένα αλλού".

"Διπλά χαρούμενος και διπλά συγκινημένος" δηλώνει και ο Παναγιώτης Καραδημήτρης,"...γιατί η παρθενική μου πανελλαδική εμφάνιση συνδυάζεται με δυο γεγονότα: Το ένα είναι φυσικά πολύ σημαντικό. Είναι η εμφάνισή μου μαζί με τον κ. Θεοδωράκη, που τα τραγούδια του για μένα ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω να τραγουδάω πριν κάποια χρόνια στη Θεσσαλονίκη και είναι πολύ συγκινητικό και πολύ μεγάλο για μένα να βρίσκομαι στη σκηνή μαζί του. Ο δεύτερος ο λόγος, που είναι επίσης σημαντικός, είναι το αρχείο του ΚΚΕ, στο οποίο βρίσκεται ένα πάρα πολύ μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας που είναι γραμμένο με αγώνες, με αίμα και θα πρέπει να σωθεί για να υπάρχει πάντα".

"Νιώθω πολύ όμορφα που συμμετείχα σ' αυτή τη συναυλία" μας λέει και ο δεύτερος Θεσσαλονικιός της παρέας, ο Δημήτρης Νικολούδης."Είναι πολύ σπουδαίο να τραγουδάς τραγούδια του Θεοδωράκη, ιδιαίτερα κάτω από τη φροντίδα του. Πιστεύω πως όλα αυτά τα πράγματα δείχνουν μια ανάγκη του κόσμου για πολιτισμό που αυτή τη στιγμή μας λείπει και η μουσική του Θεοδωράκη και ο ίδιος, πιστεύω πως είναι μοναδικό στοιχείο για να δώσει το έναυσμα. Ημουν και στη συναυλία της Θεσσαλονίκης όπου πραγματικά ήταν μοναδική όπως και στο Ειρήνης και Φιλίας".

Ο Γιάννης Ιωάννου,που έκανε την ενορχήστρωση... "νιώθω πάρα πολύ τυχερός, που μπορώ να παίζω με τον Μίκη, ήταν όνειρο μιας ζωής και όνειρο του πατέρα μου που ήταν αντιστασιακός και δε ζει για να το δει. Είμαι πολύ συγκινημένος, που μπορώ να βρίσκομαι σε μια τέτοια συγκέντρωση. Ακούγοντας τα συνθήματα, βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου ένιωθα κάτι τελείως μαγικό".