Δέκα σκέψεις

Σύντροφοι,

Διαβάζοντας το ειδικό τεύχος μαζί με τον "Ριζοσπάστη" της 9 Απρίλη, από ό,τι έχω καταλάβει, θα ήθελα να υπογραμμίσω 10 σημεία και θα ήθελα να τα θέσετε υπό κρίση σας, αν είναι δυνατόν ή να συζητηθούν, αφού ληφθούν πρώτα υπόψη σας, εάν αυτό βέβαια θεωρηθεί ωφέλιμο.

Κατ' αρχήν θεωρώ τον εαυτό μου μικρό προς το Κόμμα του ΚΚΕ, γιατί είμαι ένας απλός, αλλά πιστός φίλος του ΚΚΕ και του σοσιαλισμού. Επειδή όμως δεν ξέρω πώς να λάβω μέρος στο διάλογο για τα προβλήματα που ανέκυψαν στην ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, γι' αυτό μαζί με τους χαιρετισμούς μου σας γράφω το γράμμα αυτό και κατ' αρχήν υποβάλλω τη λύπη μου για τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης (1ον).

2ον. Εκφράζω την οργή μου για την άτιμη και προσωρινή νίκη του ιμπεριαλισμού.

3ον. Εκφράζω τα σέβη μου προς το ΚΚΕ, που ορθώς επισημαίνει τα λάθη του ΚΚΣΕ.

4ον. Θεωρώ ανάγκη να επισημανθεί ο χρόνος της διάβρωσης στη Σοβιετική Ενωση, δηλαδή από πριν ή μετά θάνατο του Στάλιν, γιατί αυτό έχει μεγάλη σημασία.

5ον. Να επισημανθεί επαρκώς το ζήτημα της αποσταλινοποίησης.

6ον. Να διευρυνθούν οι μαρξιστικές - λενινιστικές ιδεολογικές, πολιτικοοικονομικές θεμελιακές θέσεις για την πορεία του σοσιαλισμού.

7ον. Ιδιαίτερα να επεξεργαστούν οι θεμελιακές θέσεις της δικτατορίας του προλεταριάτου, σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες του εργατικού ζητήματος, λίγο σε άλλες χώρες και πολύ περισσότερο για μας στην Ελλάδα.

8ον. Να διαχωριστούν οι όροι του παιχνιδιού, οι συμβιβασμοί, οι συναινέσεις κατά του ιμπεριαλισμού, του οπορτουνισμού, της λεγόμενης δημοκρατίας στα πλαίσια του αστικο - κοινοβουλευτισμού.

9ον. Να πληροφορηθεί πλήρως ο λαός μας και προπαντός οι φίλοι και οι οπαδοί του ΚΚΕ για τα ελληνικά και διεθνή ζητήματα.

10ον. Να διαφωτίσει το ΚΚΕ, όσο μπορεί περισσότερο, τα πλήθη, τις μάζες, τους εργαζόμενους γενικά, για την αναγκαιότητα της συσπείρωσης, του αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού για την ανόρθωση του σοσιαλισμού χωρίς παρεκκλίσεις, έτσι που να μην αμφισβητούνται οι θέσεις του μαρξισμού - λενινισμού, να μην αποσιωπάται ο άθλος του Στάλιν, να μη χαλκεύονται ή να παραχαράσσονται οι βασικές επαναστατικές θέσεις του παλιού, αλλά και του σημερινού σύγχρονου βιομηχανικού προλεταριάτου.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΤΣΙΔΗΣ

Αιγάλεω